نظرات کاربران درباره کتاب تا در محله گم نشوی

سبک نوشتاری مودیانو خیلی زیباست. او با ساده ترین و عمیق ترین توصیفات، درونی ترین حالات انسانی رو به تصویر میکشد و فارغ از موضوع داستان و آغاز و پایانش آثار او را به انتخابی جذاب برای خواندن تبدیل میکند. حجم کتاب کم است اما به دلیل توجه زیادی که میطلبد( چرخش های پی در پی داستان در سالهای مختلف و خاطرات متعدد )باعث میشود زمان خوانش آن به مراتب افزایش یابد و به نظرم نبایستی گولِ صفحاتِ کمِ آثار مودیانو رو خورد که مودیانو گویی رمان هایش را در عمق مینویسد و نه در درازای صفحات. اگر پایان باز و مبهم و گیج کننده را نمیپسندید شاید این اثر شما را با علامت سوال بزرگی رها کند.

معمایی شروع شدن داستان باعث شد که به خوندن این کتاب ترغیب بشم، اما هر چه پیش می رفتم من رو سردرگم می کرد، مودیانو هیچ تلاشی برای حل معماها نمی کنه، علاقه ای نداره درباره شخصیت ها توضیحی بده و تکلیفشون رو مشخص کنه، حتی زحمت فضاسازی و توصیف مکان هارو به خودش نمیده. حجم کتاب کم اما رنج خوندنش زیاد !! پ.ن: ترجمه خوبه.

بهترین داستانیه که تا حالا خوندم اگه براتون گیج کننده‌س سعی کنید با داستان خودتونو یکی کنید همونطور که موقع شمشیر بازی میگن شمشیر روباید عضوی از بدنتون بدونید . وقتیم برای دومین و سومین بار بخونیدش همه چی میاد دستتون واقعا که جایزه ی نوبل شایسته ش بود.

×نظر با توجه به نسخه صوتی با ترجمه نشر کوله پشتی نوشته شده× بعد از گوش دادن به نصف کتاب ترجیح دادم به این شکنجه پایان بدم و کتابو ول کنم از چند چیز باید تشکر کنم در این زمینه اول نویسنده که تا تونسته نثر خشک و غیر صمیمی انتخاب کرده دوم داستان کتاب که نچسب ترین چیزیه که میشه نوشت و هرچقدرم اولش خواننده رو بخاطر معمایی بودن جذب کنه بخاطر بی‌هدفی در نهایت دفعش میکنه سوم هم ترجمه درخشان نشر کوله پشتی که شبیه این بود که گوگل ترنسلیتر کتاب ترجمه کنه و ارائه بده

یکی از بدترین کتابایی که خودم.ترجمه بد.داستان بی سروته

مودیانو به نظر میرسه توی کتاب‌هاش، تو تابستون گرم پاریس و حومه‌ش دنبال زنی در گذشته‌ش میگرده! در مقایسه با کتاب دیگه‌ای که ازش خوندم(ماه عسل) جذاب‌تره و بیشتر مخاطب رو با خودش همراه میکنه چون دنبال کشف یه معماست ولی از نیمه‌ی دوم به بعد همون‌طور که جزییات بیشتری افشا میشه و سوال های بیشتری ایجاد میکنه دوباره با یه پایان باز که نه با یک داستان رها شده مواجه میشیم. "ماه عسل" رو میشه به عنوان کتابی با شرح برشی از زندگی یاد کرد ولی این کتاب رو نمیدونم چی میشه گفت. در نهایت کتابیه که انگار چند فصلش نوشته نشده! ولی همزمان اونقدر هم عصبانی نمیشی از اینکه نویسنده رهات کرده! به نظرم به زودی به فراموشی سپرده میشه. دوست دارم کتاب‌‌های بیشتری از این نویسنده بخونم تا بفهمم چرا نوبل!؟ البته با کامنتی که از یک فرد فرانسوی خوندم احتمالا داستان ‌های مودیانو برای خود فرانسوی‌ها که دوران اشغال زمان جنگ جهانی دوم رو تجربه کردند و پاریس در حال تغییر رو میبینن خیلی جذاب و قابل درک‌تر هست. مودیانه با نوشتن کتاب‌هاش در حال پیدا کردن پدری هست که درگیر کارهای عیرقانونی در دوران اشغال بوده.

در ابتدا معمایی وجالب به نظرم می امد ودرآخر به این نتیجه رسیدم که نویسنده حل معمارو از ما میخواد!

قطعا و قطعا نشر ماهی خیلی بهتر در این کتاب تا نشر. چشمه حتما بخونین و بازم میگم در این کتاب نشر ماهی بهترع

ازین کتاب سه ترجمه توی طاقچه هست، کدوم یکی رو پیشنهاد میکنین؟ از هر ترجمه یه صفحه رو خوندم، غیر از لحن ( که یکی رسمی و یکی گفتاریه) تو ترجمه فعل ها هم اختلاف دارن. نمیدونم کدوم درسته. فرانسوی هم بلد نیسم 🤓

اخرش غیر منتظره تموم شد!

برای من که خیلی گیج کننده بود.

داستانش عالیه

برعکس یه نظر من اگرچه که داستان به نظر جالب میاد. اما کششی برای ادامه دادن ایجاد نمیکنه و تو فصل دو واقعن دیگه خسته کننده میشه، لذا فعلن کتاب رو به امون خدا رها کردم.

برعکس یه نظر من اگرچه که داستان به نظر جالب میاد. اما کششی برای ادامه دادن ایجاد نمیکنه و تو فصل دو واقعن دیگه خسته کننده میشه، لذا فعلن کتاب رو به امون خدا رها کردم.

داستان خوب با نگارش جذاب...

کتابش جذاب نیست ، داستان جذابی نداره . مبهمه

چرا انقدر چرت بود؟ من تا وسطاش خوندم نتونستم ادامه بدم

اوایلش رو خوندم چندان جذاب نبود...میرم سراغ یه کتاب دیگه

داستان چفت و بست ندارد