نظرات کاربران درباره کتاب زنی سی ساله

به نظرتون یکم کل داستانو لو ندادین؟

26- نسخه ی چاپی این کتاب رو با ترجمه ی آقای علی اصغر خبره زاده خوندم. خیلی خوب بود.

خیلی کتاب خوبی بود من به شخصه دوست داشتم. دغدعه های افکاریه یک زن و اسارت دائمی ای که برای زنها به واسطه قوانینی که نوشته شده است رو نشون میده جایی از کتاب میگه : بسیار فکر کردم تا فهمیدم نقش ما دونفر یکسان نیست و تنها زن برای درک و تحمل بدبختی برگزیده و آفریده شده است

تازه شروعش کردم ولی متاسفانه ترجمه روان و شیوایی نداره

ترجمه خوبی ندارد و پر از مشکلات تایپی است.

این کتاب و گذاشته بودم که هرزمان پا به دهه ی سی زندگیم گذاشتم مطالعه ش کنم، نظرم رو با کمی طول و تفصیل بیان میکنم : موضوع زنیست که از نوجوانی دل میبازه و میخواد برخلاف نظر پدرش با شخصی ازدواج بکنه، در ادامه با مشکلات عاطفی که اکثر زن ها با اون دست و پنجه نرم میکنن گلاویز میشه،در اواسط کتاب مکالمه هایی که با عاشق اول، کشیش و عاشق دوم داره احساسات اون رو به شکل غلو آمیزی البته نشون میده، احساساتی که از تفکر سکسیسم و زن ستیز جامعه ی آن زمان نشأت گرفته، همچنین تصمیماتی که میگیره از احساساتی در افراد حکایت میکنه که در زمانی بر اساس حسی که دارن تصمیم مطلقی بر اساس وجدانشون میگیرن که بعدا همون تصمیم بر ضدیت علت خودش برمیخیزه به طور مثال جایی که بخاطر فرزندش تصمیمی قاطعانه میگیره و بعدا عواقب همون تصمیم باعث انزجار درونی از فرزندش میشه!. اگر به شخصیت این زن در طول داستان نگاه بکنید متوجه میشید که شخصیت بسیار خودمحور و خودخواهی در وجود اون نهفته س (اینقدر خودخواه که وقتی از دائما از دردهایش میناله بنده به شخصه منزجر میشدم تا ناراحت! حتی میشه گفت تا جایی حالت تهوع میگرفتم!) که برخا با تصمیماتی سعی داره که نشون بده انسان فداکاری هست (که در جاهایی فداکاری هم میکنه البته) اما مشخصا این فداکاری ها رو تاب نمیاره، همچنین همونطور که در ابتدای داستان پدرش میگه و در طول داستان راوی تاکید میکنه این شخص به شدت نازپرورده و عامی بگم لوس هست و تمامی مشکلاتش تقریبا از همین خصیصه ش نشات میگیره، به طور مثال این مسائل (لمس نکردن احساسات شوهر) برای ما ایرانی ها که عینش رو در نسل های مادربزرگ‌ها و بعضا مادرانمون به چشم دیدیم تا حد زیادی قابل اغماضه و به شخصه درک این زن در حال حاضر برای من سخت بود و احتمالا این به علت تفاوت زمانی هم هست! هرجه به انتهای داستان نزدیک میشه عواقب تصمیماتش گریبانش رو بیشتر میگیره مثل بی توجهی و انزجار از فرزند بیگناه اولش و توجه فراوان به دختر آخرش. مسئله ی آزار دهنده ای که در کتاب برای من وجود داشت جملات توصیفی بیش از اندازه ش بود که به نظرم یه جورایی در یه جاهایی آب بندی به نظر می‌رسید! خصوصا با این ترجمه!!!!!! اگر ترجمه بهتر بود شاید مطالعه ی توصیفات احساسی طبیعت لذت بخش تر میشد! در کل حال خوبی از این داستان نگرفتم میتونستم همین وقت رو برای کتاب باارزشتری اختصاص بدم! چون واقعا تصمیمات نویسنده رو در روند داستان درک نمیکردم و انتظاری بالاتر داشتم. در مورد ترجمه هم متأسّفانه ترجمه ی افتضاحی داشت!گاهی جملات ناقص و بی مفهوم، اشتباه تایپی که الی ماشاءالله، و ضمن اینکه مترجم تصورش بر این بوده استفاده از لغات عربی میتونه کارش رو برجسته کنه! (آخه فلسفه نیست که رمانه!) چرا باید آبراه رو ترعه معنا کرد؟!یا نگارنده رو محرر؟؟؟؟؟ آخه محرر؟! کسی که تحریر می‌کند! چرا نویسنده یا نگارنده نباشه؟!