نظرات کاربران درباره کتاب گفتار در بندگی خودخواسته

کتاب مفیدی است و به طرز ساده ای به چیزی اشاره می کند که همه ما به درستی آن واقف هستیم ، اما جرات و استطاعت عمل به آن را نداریم. در بخشی از کتاب نویسنده راه حل ساده ای برای رسیدن به آزادی پیشنهاد می کند که فحوای آن چنین است:« برای از پا در آوردن جبار حتی نیازی به تقابل رو در رو با او نییت ! بلکه او را به حال خود رها کنید و از منفعت همراهی با او چشم پوشی کنید تا زیر فشار سنگینی خود فرو بریزد »

اینگونه کتابای نشر گمان برای تفکر و خوندن همراه با فهم خیلی خوبن من همشون رو دانلود کردم و بدنبال سفارش چاپیشون هستم .

نویسنده تو این کتاب نظرش رو درباره حق آزادی و اینکه جباران و ستمگران چطور به قدرت می‌رسند و مردم رو به بندگی خودشون میکشونند چطور قدرشون رو حفظ می‌کنند و اینکه بعضی مردم چطور تن به بندگی‌کردن برای ظالمان میدن، مینویسه. کتاب خیلی خوبیه صفحه به صفحه‌‌ش جذابه. مثال‌هایی که از تاریخ میاره خیلی خوبن. علاوه بر این خیلی کم حجمه و حداکثر تو دو ساعت میشه کلش رو مطالعه کرد. به همه خواندن این کتاب رو پیشنهاد می‌کنم.

کتاب خوبی بود. برایم عجیب بود که یک جوان چه فهم و فضل عمیقی دارد. قدیم‌تر انسانها از عمر خودشان بهتر استفاده می‌کردند. کاش بود بندگی‌های خودخواسته امروزین را می‌دید.

خیلی کتاب کوتاهی بود که نصفش مقدمه مترجم و بقیه شم پاورقی بود!!!

کمتر از ۲۴ ساعت پیش ۱۰۵۰۰ بود، چجوری یهویی دو برابر شد؟؟؟؟؟؟؟

زیباست،واقعا زیباست و در عین کوتاه بودن کامل

این کتاب کوچک، که می‌توان آن را یک رساله تکان‌دهنده درباره استبداد دانست به این موضوع می‌پردازد که حکومت‌های استبدادی چگونه شکل گرفته‌اند؟ چطور است که یک نفر می‌تواند بر یک ملت حکمرانی کند؟ این حکومت‌های استبدادی چگونه مسیر خود را ادامه داده‌اند و مهم‌تر از همه، چه بر سر مردم و طبقات مختلف جامعه آمده است که این نوع حکومت‌ها را قبول می‌کنند؟ چه اتفاقی افتاده است که عامه مردم تا به این حد ناتوان شده‌اند؟بوئسی در کتاب از نمونه‌های تاریخی زیادی استفاده کرده و ما نشان می‌دهد که این نوع حکومت‌ها سابقه طولانی دارند. اما موضوع اصلی کتاب، درباره حکومت‌های استبدادی و یا کارهایی که انجام داده‌اند نیست، بلکه درباره مردمانی است که به بندگی خودخواسته دچار شده‌اند. درباره مردمانی است که هر نوع ظلم و ستم را می‌پذیرند. بویسی می‌گوید حاکم ستمگر هرچه که باشه شاید بتواند دو نفر، سه نفر، ده نفر را بترساند – که در اغلب موارد توانایی این را هم ندارد – ولی چه اتفاقی می‌افتد که کرور کرور آدم حساب می‌برند و سر خم می‌کنند؟ به عقیده نویسنده این دیگر پستی است، دیگر رذیلت هم حدی دارد ولی چرا چاکرمآبی تمامی ندارد؟ آزادی که در درون هر فردی به شکل فطری وجود دارد کجا رفته است؟ کسی که طعم شیرین آزادی را چشیده باشد به راحتی تن به این خواری نمی‌دهد. آزادی در این کتاب آنقدر ستایش شده که در قسمتی از کتاب آمده است: «اگر آدمیان خود خود را چنین به کری نمی‌زدند می‌شنیدند که چارپایان هم بر ایشان بانگ برمی‌دارند که: زنده باد آزادی.» اما همچنان مردمی هستند که بندگی را انتخاب می‌کنند. آزادی در طول تاریخ همیشه مورد تجاوز قرار گرفته است و همواره توهم آزادی به عموم مردم القا شده است. برای همین است که کتاب اشاره می‌کند که اگر مردم طعم واقعی آزادی را بچشند دیگر تن به خواری نمی‌دهند. اما این خیلی سخت است، چون بندگی دیگر تبدیل به عادت شده است و در وجود مردم رخنه کرده است. گفتار در بندگی خودخواسته در قرن شانزدهم نوشته شده است اما وقتی آن را می‌خوانید فقط می‌توانید سر تکان دهید و همچنان به این فکر کنید که چرا هنوز هم افرادی بسیار زیادی هستند که مایل به بندگی خودخواسته باشند. در نهایت کتاب مقداری هم جباران رو نقد می‌کند و از زندگی فلاکت‌بار آن‌ها می‌گوید. از اینکه نمی‌توانند به کسی اعتماد کنند و صد البته در مورد سگ‌های این جباران صحبت می‌شود. سگ‌هایی که بدون وجود آن‌ها جباران قدرتی نخواهند داشت.بوئسی در رسالهٔ خود به نکتهٔ مهم دیگری هم اشاره می‌کند: «اگر برای کسب آزادی چیزی جز میل به آن لازم نباشد چه؟» او معتقد است صرف خواست آزادی برای نیل به آزادی کافی است چراکه اگر در برابر جباران سر فرود نیاوریم و دیگر فرمان آنها را اطاعت نکنیم، حتی بدون نبرد و مبارزه، جباران از پای می‌افتند. اگر به کتاب‌هایی مانند کتاب ۱۹۸۴، مزرعه حیوانات، دنیای قشنگ نو و از این قبیل کتاب‌ها علاقه دارید، حتما کتاب گفتار در بندگی خودخواسته را نیز می‌پسندید اما اگر به این کتاب‌ها هم علاقه ندارید حتما گفتار در بندگی خودخواسته را بخوانید!🦋

کتاب جالبی نیست، خلاصه بخوابم بگم خطابه غیرمنطقی و سرشار از احساس که تحلیل درست و حسابی هم از نویسنده نمیبینی، مثل بقیه کتاب‌های نشر گمان نبود!

با توجه به کتابهای دیگه ای که از مجموعه نشر گمان خونده بودم ، فکر میکردم موضوعش بندگی انسان در بابر حرص ، جاه طلبی ، قدرت طلبی و سایر امیالش باشه و به خاطر همین خیلی با ذوق و شوق گرفتمش اما وقتی خوندمش تعجب کردم کتاب ترجمه ایه از نویسنه ای در قرن پانزدهم میلادی اگه اشتباه نکنم که به بندگی در برابر پادشاهان و حکومتها اشاره میکنه ، بازم میگم برخلاف کتاهای دیگه ای که از این موجوعه خوندم دید منطقی و درستی نداشت کتاب به نظرم و بیشتر احساسی بود احساسات آزادی منشانه اغراق شده . خشم که باعث شده نویسنه به خوبی موضوع رابطه مردم و حکومت رو نتونه تحلیل کنه. در ضمن فکر میکنم این موضوعات مد روز دهه ها و حتی قرنهای پیش بودند و به نظرم مشکلات اصلی جامعه مدرن چیزهای دیگری هستند.