نظرات کاربران درباره کتاب ستون دنیایم باش

نمیدونم این احساسبه که فقط من دارم یا بقیه هم بعد خوندن این کتاب بشرطی که النور و پارک رو خونده باشن دارن؟ یه جورایی مثل النور و پارک بود.یه دختر چاق با یه پسر که میتونه حمایتش کنه یا اینکه خجالت نمیکشه از بودن باهاش. اما هیجان و ریتم داستانیه النور و پارک بهتر بود. میتونن از رو ستون دنیایم باش فیلم بسازن اینقدر که جملات تاثیر گذار داره...اصلا خود کتابم شبیه فیلم بود،توصیفی از صحنه و حالات صورت و...نداشت که اینش خیلی عصبیم کرد ولی در کل جایی که عاشق بودیم بهتر بود.بعدشم من نمیدونم چرانویسنده همش میخواد یه کارهای انتحاری رو به اسم انقلاب شخصیتی قالب خواننده کنه. تو جایی که عاشق بودیم پسره به جای اینکه از اونهمه استعدادش استفاده کنه ترجیح داد بمیره! اینجا هم دختره بیکینی پوشید اومد وسط مدرسه که همه ازش فیلم و عکس بگیرن! نمیفهمم چرا نمیشه یکم قشنک تر متحول شن!

نویسنده این کتاب ، شاهکار دیگه ای هم به نام « جایی که عاشق بودیم » رو خلق کرده و این دو کتاب از بعضی جهت ها شبیه هم هستند که خب میتونه به زندگی خود نویسنده برگرده . اما این کتاب از نظر محتوای داستانی به دختر های نوجوون توصیه میشه . شخصیت های کتاب کمی متفاوت از کتاب های دیگه تینیجری هستند . لیبز شخصیتی هست که من تا همیشه اونو توی ذهنم خواهم داشت ، چون منو یاد یکی از دوستام میندازه . و از نظر اینکه کتاب جمله های زیبا داشته باشه ، میشه گفت بله ، و قطعا دوست دارید در حین خوندن خیلی از جملات رو به اشتراک بگذارید . سوالی بود در خدمتم ✋

کتاب نوشته جنیفر نیون نویسنده ای که با رمان جایی که عاشق بودیم غوغا به پا کرده بود، نسبت به کار قبلی ضعیف بود داستان درمورد دوتا نوجون آمریکایی که یکی شون قبلا چاق ترین دختر نوجون آمریکا بوده و پسره هم اختلال پروسپاگونوسیا داره موضوع رمان و دیدگاه نویسنده درمورد آدمای چاق جالب بود و اینکه آدما به دور هر ظاهر و قیافه ای که داشته باشن چه چاق یا چه لاغر استحقاق و شایسته دوست داشتن و دوست داشته شدن رو دارن و اینکه به درون و قلب شون نگاه کنی نه به ظاهر شخص. .

این کتاب یه تجربه خوبه کشش نسباتا خوبی داره در مورد یه بیماری توضیح میده که خیلی خوبه آدم به دانسته هاش اضافه میشه و داستان جالبی داره و یاد میده به آما که اینقدر مضخرف نباشن و مردم رو قضاوت نکن و در کل به نظرم خوندنش وقت هدر کردن نیست

کتاب رو دوست نداشتم فقط خوب بودکه در مورد یه بیماری که قبلا در موردش چیزی نمی دونستم اطلاعاتی پیدا کردم. شخصیت ها تصنعی بودن و برام قابل باور نبودن. جک بیماریشو از بچگی از همه پنهان کرده حتی به خانواده اش هم نگفته اما با دختری که نمی شناسدش بعد از یک آشنایی مختصر آن هم در روز اول مدرسه بیماریش را در میان می گذارد . این قضیه که یه پسر نوجوان که دست برقضا خوش قیافه و محبوب هست عاشق یه دختر خیلی چاق شده برام باور پذیر نیست این احساسات شاید در سنین بالاتر اتفاق بیفته و یک مرد واقعا عاشق شخصیت و روح لطیف یه زن که از نظر ظاهری بهش نمی خوره بشه ولی نه در سن نوجوانی، سنی که پسرها برای اینکه با جذابترین دختر اطرافشون دوست بشن با هم مسابقه می دن.

اولین باره اسم این بیماری را شنیدم، خیلی سخته آدم نزدیک ترین آدمهای زندگی اش را نشناسد!

چقدر خوبه که چه چاق و چه زشت...برای خودمون ارزش قائل باشیم و اعتماد به نفس داشته باشیم.

داستان رو دوست داشتم مخصوصا اینکه اطلاعاتی درمورد ی بیماری میده

داستان دوست داشتنی و قشنگی بود. کلیت داستان شبیه کتاب النور و پارک بود که البته هر کدوم جذابیت های خاص خودشون رو دارن ولی این کتاب یه جورایی کمک می کنه حس خیلی خوبی درباره خودمون داشته باشیم. اصلا شعاری و تصنعی نوشته نشده و همین باعث می شه جملات کتاب به دل بشینه. توصیف های نویسنده از دنیایی که هر کدوم از شخصیت ها می بینن، خیلی دقیق بود و کاملا می تونستی خودت رو جای اون شخصیت تصور کنی. ضمن این که ترجمه خوب و روانی داشت. حتما پیشنهاد می کنم که بخونید.

بدک‌ نبود و داستان دوست داشتنی داشت اما بشخصه اون یکی کتاب جنیفر نیون یعنی "جایی که عاشق بودیم رو بیشتر پسندیدم.

اوایل کتاب کمی حوصله رو سرمیبره ولی ارزششو داره❤️

کتاب روند جذابی داره و قطعا جذبتون می‌کنه ، با داستان جلو میرین و دوست دارین همه کسایی که عوضی بازی در میارن رو با دندوناتون بجوین😑 هرچند کتاب «جایی که عاشق بودیم» از همین نویسنده به نظر یه سر و گردن بالاتر از این یکی هستش.

عاااالی بود ،و مفید و موثر،از این به بعد بیشتر خودم هسم😉مرسی از نویسنده و مترجم عزیز و طاقچه🌻

اول میخوام بخاطر پی نوشت های جذاب و کامل کتاب تشکر کنم، چیزی که کمتر میبینم توی کتاب ها و انتشارات دیگه. دوم اینکه کتاب مثبت و پر انرژی هست، اگر دنبال یه کتاب سبک و ساده و شاد هستید پیشنهاد میدم.

تمام لحظاتی که این کتاب رو می خونید، در واقع دارید با لیبی و جک زندگی می کنید. شما جزئی از اونایید! پس به هیچ وجه خوندنشو از دست ندید.

خیلی دوسش داشتم لطفا از این نویسنده باز هم کتاب بیارید

بسیار بسیار زیبااااا

کتاب بسیار کشش جذابی داره لیبی استروت و جک ماسلین این دو شخصیت اصلی ما هستن و هر کدوم مشکلاتی دارن لیبی داستان به دختر چاق مدرسه معروف بوده و جک ماسلین حتی نمیتونست پدر و مادرش رو از ظاهرشون تشخیص بده و ی سری نشونه هایی فقد داره که میتونه اون ها رو تشخیص بده هر دو در اثر اتفاقی این مشکلات براشون به وجود میاد و هر دو سعی دارند مشکل همدیگه رو حل کنن و هر دو عاشق هم میشن به طوری که حرف مردم و دور اطراف براشون مهم نیست(جک داستان میگفت یا سر تو عوضی بازی در میارند یا خودشونو به عوضی میزنن یا تو رو عوضی میدونن یا آنقدر عوضی بازی در میارند تا تو هم جز اونا شی) داستان خیلی جالبیه و میتونم به اونایی پیشنهاد کنم که سعی درخوب کردن حال هم دارن.. من شخصیت جک رو خیلی دوست داشتم چون مرموز.ناشناخته.و دقیقا مثل منه منم ی موقعی چیزی بودم که مردم میخواستن اگر میخواستن عوضی باشم عوضی بودم یا..... اما الان برای خودم و ارزشام زندگی میکنم(۱۰۰درصد دروغ)اما میتونه یه همچین وایبی رو بهتون انتقال بده

ببین کتاب یه چیز عادی و معمولی بود و داستان خاصی نداشت. اما همیشه این مهمه که یه نکته باعث بشه اون کتاب همیشه توی ذهن بمونه و برای این کتاب، اطلاعاتی بود که درباره بیماری پروسپاگنوسیاعه یعنی همیشه تو ذهنم میمونه که داستان اون پسره که چهره هارو یادش میرفت و نمی تونست تشخیص بده! و همین مهمه دیگه خوشم میاد نویسندش تو هرکتابش درمورد یه چیزی داره صحبت میکنه و به مخاطبش اطلاعات جدید میده و این خیلی خوبه. کتاب قبلیش بیشتر درباره سوگواری بود و توی این کتاب هم لیبی کمی سوگواری رو بیان میکرد. اما موضوع پررنگش همون بیماریه. من دوسش داشتم و میتونم پیشنها کنم بخونیدش :)

قلم خوبی داره، مناسب رنج سنی ۱۳ تا ۱۸ سال هست.