نظرات کاربران درباره کتاب ترجیح می‌دهم که نه (بارتلبی محرّر و سه جستار فلسفی)

به قول آقای دلوز، ملویل زبانی ابداع میکند زیر زبان انگلیسی با منطق "ترجیح" که هر شخصی را به جنون می کشاند و به شدت تکثیر می‌شود. برای من رنگ و بویی از دیوانگی در انتظار گودوی بکت رو داشت به شکل ساختارمند. ترجمه هم روون بود و خوش.

خیلی وحشتناکه این لعنتی

فوق العادست...

داستان فوق‌العاده است به شدت جذبت میکنه و تمام بنیادهای عقلانی که در سَرِت داشتی رو زیرورو میکنه. داستانی کوتاه اما بنیاد برافکن تحلیل‌های فلسفی داستان برای خواننده‌ی عادی مثل من به غایت مشکلن و مقالاتی که در انتهای کتاب قرار داده شده کمک زیادی برای فهم بیشتر داستان نمیکنه.

فوق العاده بود... آه بارتلبی!آه بشریت!

شاهکاری کوتاه و بُنیان‌کَن از ملویل.

یک شاهکار گمنام داستان در مورد مردیه که سندرم «نه گفتن»داره و مظهر بی تحرکیه یک رمان فلسفی و چند لایه ست و از وقتی شروع کردم به خوندن نتونستم زمین بذارمش و یه نفس خوندم.

بی‌تردید بازتلبی محرر از منحصربفردترین شخصیت‌های خلق شده‌ی جهان ادبیاته و این داستان کوتاه از سرپاترین داستان کوتاه‌های تاریخ ادبیات جهان.

ساده، روان، خواندنی؛ اما پیچیده و لایه‌لایه و عمیق. داستانی که ده‌ها تفسیر را برمی‌تابد و هر کس به میزان توان خود، از آن توشه‌ای برخواهد بست.

ترجمه عااااالی 👍🏻👏🏻👏🏻👏🏻

کتاب اعلامیه ای است بر علیه چیزای به ظاهر بدیهی، برعلیه روزمرگی ها و انجام کارهای بیهوده بر حسب عادته،

کتاب بسیار زیبایی است که به برسی شخصیت های ضعیف ووپایمال شده میپردازد وچگونگی مخالفت بی‌دلیل ومذبوحانه ای را که بعضی از آنها در پیش می‌گیرند . مورد برسی قرار میدهد . توصیه میکنم .

با توجه به شخصیت هر شخص و افکار و باورهایی که داره ممکن از بین صد نفر یک نفر دیدگاه متفاوتی با بقیه داشته باشه که به شخصه من احترام میزارم تا قسمتی که رمان بود درواقع اوایل کتاب موضوعی داشت که به شدت با روان انسان بازی میکنه هم در عین حال کلافه میکنه هم مثل یه خوره دوست داری ببینی بلاخره تهش چی میشه هم دلت میخواد بارتلبی شخصیت داستان رو توی یه قاشق آب خفه کنی از یه جا به بعد وارد فلسفه میشه تا حدی و توضیح شخصیت داستان نمیدونم من که نیمه رها کردم نتونستم تا انتها برسونم

من که اصلا خوشم نیومد. همش می گفت ترجیح میدم انجام ندم آخرش یکهو مرد. من همش منتظر بودم که دلایل رفتارش رو به گذشته مربوط کنه یا دلیل روانشناختی خاصی براش بیاره. یکهو تموم شد!! مثل فیلم سینمایی هایی بود که آخرشون بازه. کلا سوپرایز شدم و ناراحت بابت وقتی که گذاشتم