نظرات کاربران درباره کتاب اسکار و خانم صورتی

کتاب یه جوری بود یه جور خوب،،یادمه زمانی که خوندم تا چندروز فکر میکردم بهش...

آشنایی من با نویسنده با این کتاب شروع شد و بعد از این شاید 80% کتابهای اشمیت رو تا به امروز خوندم. ما محو داستان میشیم ولی کتاب اونقدر زود تموم میشه که مات به آخرین صفحه سفید نگاه میکنیم.

زیبا بود، و غمگین شاید وسط هاش رو یه کم، یه کوچولو، دوست نداشتم.. ولی قشنگ بود .. خوبم اشکمو دراورد فقط کاش واقعا از زبان یه بچه 10 ساله بود.. حرفای بزرگونه رو از دهان بچه ها زدن چندان جالب نیست.. ولی در کل خوب بود.

متن روانی داشت و تجسم فضایی خوبی به آدم میداد.. و جملات فلسفی خوبی داشت که میشه بهش واقعا فکر کرد .. اینکه پدر ومادرت هم قراره بمیرن اسکار... یاانسانها از مرگ‌میترسن چون اساسا از ناشناخته ها میترسن. و از همه مهم تر قصه کاملا آدم را باخودش همراه میکرد..چند وقته همچین حسی را نداشتم توی حتی کتابهای پر سرو صدا.. بعد از خوندنش حس یک باران پاییزی را داری..که غم توشه ولی زیباست. ستارش را کم کردم بخاطر بعضی جاهاش..

عرض سلام و احترام درباره کتاب اسکار و خانم صورتی باید عرض کنم که اصلا کتاب خوب و مناسبی نبود. اگر مجبور نبودم در همان صفحات ابتدایی کتاب، از خواندنش منصرف می‌شدم‌. موارد منفی کتاب ۱. شروع کنجکاو برانگیزی داشت اما زیادی خشن و چندش‌آور بود سوزاندن سک و گربه و .... ۲. متن روانی نداشت. ۳.‌ اسکار توی نامه همه دیالوگها را واژه به واژه با جزییات تمام می‌نوشت! این موضوع نامه را از نامه بودن صرف خارج می‌کرد. در واقع گویی کتاب، نه نامه بود نه داستان! از طرفی گاهی کلی و سربسته می‌نوشت و بعضی جاها با جزییات کامل(مثلا جاهایی که نویسنده غرض خاصی داشته)! نوشتن آن همه جزییات از زبان پسر‌ مریضی که درد دارد طوری که خودکار هم برایش سنگین است! از نوشتن هم بدش می‌آید، طبیعی و باورپذیر نبود. ۴. مطالب ضد فرهنگی و ضد دینی به وفور و به صراحت بیان شده بود. توجه دادن به جنس مخالف و ابراز علاقه و ... شرک در عقاید و باور به خدای خودساخته مسیحیان، بدزبانی و ناسزاگویی و توهین به دیگران علی الخصوص پدر و مادر اسکار و موارد دیگر... ۵. شخصیت ابهام برانگیز مامی صورتی! که در انتهای کتاب تازه خود واقعی‌اش را معرفی می‌کند. و ... ۶. به مسئله روح طوری اشاره شده بود که ایجاد ترس در مخاطب کم سن و سال می‌کرد. گرچه من متوجه نشدم مخاطب این کتاب چه گروه سنی است؟ متوجه نشدم دلیل ترفند مامی صورتی برای اینکه هر روز اسکار را معادل با ده سال تعریف می‌کرد چه بود؟ برای بیان دیدگاه خاصی بود یا برای پوشش قرار دادن همه نوع گروه سنی! اگر مخاطب، فرد بزرگسالی است که در خداباوری مشکل دارد گمان نمی‌کنم مطالب مربوط به خداباوری دردی از او دوا کند. اما اگر مخاطب، کودک و نوجوان در نظر گرفته شده ساختار و شخصیت‌های کتاب و تمام مطالب آن برای کودک مضر است. حتی بطور خاص این نوع نگاه مامی صورتی برای مخاطب کودک و نوجوان خیلی خطرناک و آسیب‌زاست.. اینکه یک بچه ۱۱ ساله تصور کند ۲۰ ساله است و کارهای افراد ۲۰ ساله را انجام دهد و همینطور ادامه بدهد تا ۱۰۰ سالگی و بالاتر! در کل کتاب خیلی با کلمات سخیف و اصطلاحا کوچه‌بازی نگارش یا ترجمه شده بود. ❗️از این موارد که بگذریم به نظرم نویسنده در ارائه مطالب اعتقادی خودش، خیلی خیلی کم موفق بوده. تغییر اسکار و حس خوشایند او به دلیل خداباوری او نبود بلکه به دلیل رابطه‌ای بود که با پگی داشت! تا قبل از ۸۰ سالگی ص۸۹ هیچ حرفی مبنی بر درخواست دیدار با خدا و علاقه او به این دیدار مطرح نبود اما به انتهای کتاب که نزدیک شدیم یکدفعه و ناگهانی حرف از دیدار خدا می‌زند( تو که همیشه منتظر دیدنت هستم نمی‌آیی! شک نداشته باش...بیا) حتی به نظرم اینکه خدا را با مسئله مرگ نشان داده بود اصلا جالب و مطلوب نبود! تصوری که اکثر ما انسانها داریم که فقط خدا را در لحظه مرگ می‌بینیم نه در تمام زندگی. از طرفی شاید برای کسی که ترس از مرگ دارد این موضوع منجر به فرار از خدا هم بشود. چون ملاقات و دیدار با خدا را مساوی مرگ قرار داده. یک مورد دیگر که با آن مشکل داشتم شخصیت مامی صورتی بود. سوالم اینست که چرا نویسنده شخصیت مامی صورتی را برای این کار خلق کرده! (یک زن مسنّ بددهان و بلوف‌زن که همه کارها و حرفهایش ساختگی بوده مثل عقاید خود ساخته‌شان. خودش تازه بعد از مرگ اسکار اعتراف می‌کند که او باعث شده تا خدا را باور کند... یک شخصیت متزلزل و متناقض. کاش برای این شخصیت فردی در نظر گرفته می‌شد که هم در فکر و زبان و هم در عمل به خدا باور داشت.) آن هم برای اسکاری که نسبت به اطرافیانش دچار بی اعتمادی است و آنها را دروغگو می‌داند. از خدا شنیدن آن هم از زبان کسی که در انتها میفهمیم خودش خدا باوری نداشته مخاطب را دچار سردرگمی می‌کند و به این فکر وامیدارد که ببین آخرش اسکار گول خورد. با خدا رفاقت کرد و آخرش مرد. ولی پگی آبی که بابانوئل رو قبول داشت حالش خوب شد و رفت پیش پدر و مادرش. در مجموع غرض نویسنده مسیحی کتاب که در یک خانواده غیردینی متولد شده برایم روشن است اما... غرض مترجم مسلمان و محترم کتاب -خانم صفایی راد - را نمی‌توانم هیچ جوره متوجه شوم و هضم کنم. چه چیزی در این کتاب بوده که اگر ما فارسی زبانها نمی‌خواندیمش گویی دچار خسران می‌شدیم؟!! چه نفعی برای ما دارد کتابی که سراسرش ضد فرهنگ و ضد دین است ؟؟ اگر می‌گویم ضد دین چون این کتاب به بیان عقاید تحریف شده دین مسیحی‌ها و خدای خودساخته‌شان می‌پردازد. دین من‌دراوردی که برخواسته از هواهای نفسانی بشر است‌. آیه ۱۹ سوره مبارکه آل عمران در قرآن کریم صریحا می‌فرماید ان الدین عندالله الاسلام! پس هر آیینی که مبنایش، تسلیم بودن در برابر غیرخداست و تسلیم بودن در برابر خدا جایش را به تسلیم بودن به خواهش‌های نفسانی داد، محکوم و مردود است.

تلنگری غم انگیز و به یاد ماندنی

چقدر شیرین و قشنگ با خدا حرف زد .. کاش ما هم می‌تونستیم خدا رو همون جور ببینیم که اسکار دید ..

آنها که ایمان دارند، دنیا را زیباتر می‌بینند ساده، روان و صمیمی بود

در یک کلام، عالی!

شرح وضعیت یک کودک سرطانی از زبان خودش و در قالب نامه هایی به خدا است. همچنین به خوبی تاثیر رفتار اطرافیان برروی بیمار را شرح داده. داستان سرشار از احساس بود و با اینکه حجم کمی داشت، تاثیر گذار بود. متن عالی و ترجمه هم با وجود چند مورد اشکال، هم خوب بود.

بسیارعالی وخواندنی، کوتاه ولی جالب.

داستان جذابی بود که آدم ر به فکر فرو می‌بره.

این کتاب بدجور با احساساتم بازی کرد، اینقدر سریع خوندمش که باورم نمیشه، خدا همه مریض هارو شفا بده، مخصوصا بچه ها که طاقتشون کمتره. کتاب خوبیه فقط غلط املایی و تایپیش گاهی خوندن رو مشکل میکرد

تک تک جمله هاش اسکرین شات :) دوست داشتنی کوتاه جذاب ابدی

عالی بود ❤❤❤❤👌

یه داستان لطیف و ساده با موضوع بچه ها برای بزرگترها ☺️

کتاب خیلی ناز و لطیف داشت پیش می رفت اما... درکل روانه و خوشخوان و قشنگ

قطعا ارزش خوندن داره، گاهی سادگی یه داستان انقد عمیقه که برای فهمیدنش نیاز به توجه و تمرکز داری، برای من اندیشه به همراه آورد. و بنظرم شخصیت دوست داشتنی کتاب مامی صورتی بود قطعا.

روایتی هنرمندانه زیبا دلنشین و دوست داشتنی و تاثیر گذار که مساله ای تلخ را به متنی جذاب و به یاد ماندنی تبدیل میکند.درستایش زندگی و زندگی کردن با وجود امر غیر قابل اجتناب مرگ.علی رغم کوتاهی اش و زبان کودکانه اش معنا و مفهوم عمیقی داشت که تبدیلش کرد به یکی از کتابهای خوبی که خوندم ‌

خیلی قشنگ بود.ظرافت نگاه نویسنده قابل تحسینه.