نظرات کاربران درباره کتاب هفت سال تاریکی

من قبلا کتاب "پسر خوب" رو هم از این نویسنده خونده بودم. کتاب‌هاشون میشه گفت روانشناختی/جنایی هست و جنبه‌ی روانشناختی توی کارهاشون خیلی پررنگ‌تر از جنبه‌ی جنایی هست. اوایل کتاب یه کم گیج کننده هست، اسامی هم کارکترها و هم مکان‌‌ها یه کم شبیه و زیادن، ولی بعدش درست میشه.

راستش کتابی بود که به‌سختی تمومش کردم. اول اسم شخصیت‌ها رو کمی تا قسمتی قاتی می‌کردم و فضای داستان رو هم اصلا دوست نداشتم، اصلا کتاب جنایی‌‌ای نبود که سبکش با سلیقه‌ی من جور در بیاد. داستان هیجان نداشت و بیشتر حرصتو در می‌آورد و به‌نظرم توصیف‌هاش بیش از حد بود. خلاصه: داستان از زندگی سوون شروع میشه که پدرش قاتله و خودش از خونه‌ی این فامیل به اون فامیل سرگردون. اما سوون نمی‌دونه چه اتفاقی افتاده و آیا پدرش واقعا قاتله یا خیر؟ که یه بسته به دستش می‌رسه و توش داستان زندگی پدرش نوشته شده: مردی به نام هیونسو که بعلاوه مشکلات زندگی زناشویی، با این‌که بیسبال رو حرفه‌ای بازی می‌کرده و در اثر مصدومیت دیگه نمی‌تونسته، دائم الخمره. مادر خانواده با سختی و پس‌انداز یه خونه می‌خره و تصمیم می‌گیرن اون خونه رو بدن اجاره و برن سریانگ توی خونه‌های سازمانی زندگی کنن و اون موقع سوون ۷ ساله بوده و بدبختیشون از همونجا کلید می‌خوره.

دومین کتابی بود که از این نویسنده خوندم و دوستش داشتم.

من این کتاب نخوندم ولی بہ دیگران توصیہ میکنم