نظرات کاربران درباره کتاب مادربزرگ سلام رساند و گفت متاسف است

هر بچه ای با بقیه به نحوی متفاوته، و دقیقا بخاطر همون موضوعی که درش با بقیه تفاوت داره ممکنه ضربه بخوره. مادربزرگ کسی بود که نذاشت تفاوت السا براش نقطه ضعف باشه. کاش هربچه ای یه آدمی مثل مادربزرگ السا تو زندگیش داشت...

مگه میشه آثار بکمن بد باشه؟ به نظرم به جذابیت «مردم مشوش »و «مردی به نام اوه نبود» اما دوسش داشتم و داستان ملموس و زیبایی داشت ،اینکه توش به« بریت ماری اینجا بود »هم اشاره کرده بود رو خیلی دوست داشتم.

دو ماه اخیر رو با این حس عجیب گذروندم که خیلی دلم می‌خواست این کتاب رو بخونم ولی دلم نمیومد تمومش کنم و خیلی آهسته خوندمش ولی الان که تموم شده دلم می‌خواد از اول شروعش کنم داستان دختر متفاوت و باهوشی که بهترین مامان بزرگ دنیا رو داشته و ماجراهای جالبی رو تجربه می‌کنه که هم شادن و هم غمگین، ولی همه‌شون، قابل تأمل و عمیقن از بین آثار بکمن مردی به نام اوه و بریت ماری این‌جا بود رو خوندم و به نظرم این کتاب بهترینشونه. داستان‌پردازی فوق‌العاده‌ای داره هم برای شخصیت‌های داستان و هم داستان‌های سرزمین نیمه بیداری خیلی جذابه. مامان بزرگ نمونه‌ی یه آدم متفاوته که با وجود دردسرساز بودن خیلی قابل احترام و دوست داشتنیه و طوریه که حتی خواننده دلش بخواد مثل اون باشه خوشحالم که این کتاب رو خوندم

عالی

کتاب فوق العاده ایه ، شخصیت مادربزرگ دوست داشتنی و جذابه بعدش کتاب بریت ماری اینجا بود رو بخونید قطعا عاشقش میشید 🌺🌺👍

کتاب خیلی عالی بود خیلی هم هیجان انگیز بهتون میگم امتحان کنید آنقدر عالی بود که 5تا ستاره هم براش کم⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐🌃⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

السا دختری بود که همیشه زود در می یافت که باید با دیگران چه گونه رفتار کرد اوعاشق داستان های هری پاتر است درست مانند من و یک شال گریفندوری داره که الان دیگه شبیه شال گردن اسلایترینی هامی مونه

Wow!

سلام دچار مشکل شدم،کتاب و خریدم اما نسخه کامل برام بارگذاری نمیشه.ممکنه راهنمایی ام کنید؟

چرا سام از گرگ دل ترسید؟

داستان خوبی بود .... زیبا بود ... از عنوانش خیلی خوشم اومد ...

جالب بود

داستان زیبایی است و از دید چند لایه بودن، از مردی به نام اوه هم جذابتر بود...

کتاب خوبی نبود از نظر من، تخیلی بود یکم، ولی کتاب مردی به نام اووه و پیرمرد صد ساله ای که از پنجره گریخت عالی بودن

گاهی به خودم می‌گم شاید من هم مثل بریت ماری نتونم قصه بسازم. شاید اصلاً نیازی نیست قصه‌ای از خودم داشته باشم وقتی این‌همه کتاب و داستان هست که قراره به جای من قصه بگن. میگم عجیب نیست؟ اینکه این روزها، توی این حال و هوای زندگی، با وسواس دنبال کتابی باشم که بهم حس خوب بده، و باز هم سر از کتابی از فریدریک بکمن دربیارم... السا، اون دختر کوچولوی بازیگوش و کنجکاوی که قهرمان این داستانه، یه جوری دلمو برد. حتی اسمش هم قشنگه، یه چیزی توش هست که می‌گه خاصه. اون مثل خیلی از دخترهای کوچیک، غرق قصه‌های مادربزرگشه،قصه‌هایی که به ظاهر فقط خیال‌پردازی‌اند، ولی هر کدوم‌شون یه دنیای بزرگ رو بهش نشون می‌دن. انگار مادربزرگ‌ها همیشه می‌دونن چطوری درس‌های زندگی رو توی یه داستان و خاطرات های ساده بچپونن و بدون اینکه حتی بفهمی، چیزی یادت بدن که سال‌ها تو قلبت بمونه. با خودم فکر می‌کنم هنوز هم مامان‌باباها شب‌ها برای بچه‌هاشون قصه می‌گن؟ یا دیگه اون عادت قشنگ رو گذاشتن کنار؟ انگار امروزه فقط کافیه یه تبلت بدن دست بچه‌ها که ساکت شن. اما اون لحظه‌ای که یه قصه از زبون مامان یا بابا شنیده می‌شه، چیزی توش هست که هیچ تکنولوژی نمی‌تونه جاشو پر کنه لحظه‌ای که یه بچه سرش رو روی بالش می‌ذاره و صدای آروم مامان یا بابا تو تاریکی شب براش از شجاعت، از رؤیاها، از امید و از دنیایی پر از جادو می‌گه. قصه‌ها فقط سرگرمی نیستن؛ اون‌ها برای بچه‌ها رؤیا می‌سازن. از شجاعت می‌گن، از امید، از اینکه دنیا می‌تونه خیلی بزرگ‌تر از اون چیزی باشه که ما می‌بینیم. کاش همه‌ی بچه‌ها یه مادربزرگ داشتند که برای‌شون قصه‌های الساوار تعریف کنه. کاش هنوزم دنیا، پر از قصه‌گویی شبانه بود. کاش هیچ‌وقت صدای آروم قصه‌گفتن یه مادر یا پدر خاموش نشه... خیلی دوسش داشتم و دلم برای السای 8 ساله ی کوچولوی گوگولی متفاوت تنگ میشه.

میخواید با یه کتاب هم بخندید و هم گریه کنید؟خوبه پس شروعش کنید

جزو بی مزه ترین و بدون کشش ترین‌کتاب هایی بود که خوندم. نمیدونم‌چرا این قدر ازش تعریف کردن و ستاره بالایی‌گرفته ولی من اصلا دوست نداشتم. نویسنده ذهنش انسجام نداشت از جایی به‌جای دیگه‌میپرید. به شخصیت های داستان درست پرداخته نشده بود. بسیاار سطحی به ادم ها پرداخته بود دد حدی که نمیتونستی اون آدم ها رو بشناسی‌و باهاشون ارتباط‌بگیری. روند داستان اصلا کشش نداشت به سختی خودم رو‌مجبور میکردم که تمومش کنم شاید یه جایی قشنگ بشه ولی نشد.

اوایل کتاب چندان برام جذاب نبود و باید خودمو وادار می‌کردم که تمومش کنم. اما هر چی ادامه دادم بهتر شد و جایی که آدم با شخصیت و زندگی همسایه‌های السا آشنا می‌شه، اوج قصه و بهترین قسمت کتابه‌. می‌تونم بگم با خوندنش یاد می‌گیریم چطور آدمای دور و برمون رو درک کنیم و بخاطر تفاوتاشون ازشون دور نشیم.

خیلی اضافه گویی زیاد داشت میتونست کوتاه تر باشه و خیلی به یاد موندنی نبود ولی دوسش داشتم

پر از نکته