نظرات کاربران درباره کتاب بخش دی

زمان تقریبی برای خواندن کتاب: ۵ الی ۶ ساعت داستان انقدر جذابیت داره که شما رو همراه خودش کنه. از همون ابتدا پرکشش شروع میشه و تا انتها هم این کشش خودش رو ادامه میده. خلاصه داستان اینه که یه دانشجوی پزشکی که اصلا به رشته روانپزشکی علاقه نداره ناچاره برای گذروندن دوره به بخش دی که مخصوص نگه‌داری بیماران روانیه بره و یه شیفت شب رو اونجا بگذرونه... شخصیت‌پردازی خیلی قویه. انقدر قوی که میتونید تک تک شخصیتای داستانو تصور کنید‌. از طرفی داستان رنگ و بوی روانشناختی داره و اگر به این سبک علاقه دارید نمیتونید کتاب رو زمین بذارید(مثل من) اگر این کتاب رو دوست داشتید پیشنهاد میکنم بیمار خاموش رو هم مطالعه کنید:)

هیجانی و غیر قابل حدس البته از نظر من😀

کتاب جوریه که نمیتونی لحظه ای زمین بزاریش،پیشنهاد میکنم خصوصا به کسایی که به تروما ها و اختلالات روانشناسی علاقمندن،روابط دارک دوستانه،عشق،دروغ و رازهای شبانه،ترجمه ی فوق العاده روونی داره.خستتون نمیکنه و پایانش شوکتون میکنه(:

میتونم بگم یکی از عجیب ترین ‌کتاب‌هایی بود که خوندم تا پایانش اصلا نمیتونستم از کتاب دل بکنم داستان مجذوب کننده ای داشت که تا آخرین لحظه نمی‌تونید حدس بزنید چی داره پیش میاد حتما پیشنهاد میکنم که بخونیدش چون تا چند روز درگیرش میشید

نسخه چاپی کتاب رو مطالعه کردم. شنیده بودم کتابای فریدا تا تموم بشه مغز ادمو میسوزونه. 😂 واقعا همینطوره! نمیشه گفت ترسناکه نه، ولی هیجان انگیزه و خواننده رو وادار به فکر کردن میکنه. اینکه کدوم شخصیت می‌تونه قاتل باشه؟ تو یه حدثایی میزنی. ولی، اخر داستانِ که شوکه میشی. از این ویژگی کتاب خیلی خوشم اومد. و دلم برای کمرون و مری سوخت، نباید چنین سرنوشتی می‌داشتند😔

متن روانی داشت؛فلش بک به گذشته،باعث جذابیت بیشتر کتاب شده بود...

کتاب به نظرم از هیجان قابل قبولی برخوردار بو‌د اما وقتی بعد از تموم شدن داستان برمیگردیم و اتفاقات رو مرور میکنیم اکثرا منطقی نیستن اگر الان بخوام توضیح بدم خب قطعا باید داستان رو اسپویل کنم ولی به نظرم برای خوندن این کتاب خیلی تحت تاثیر نظرات بسیار مثبتی که شاید از روی هیجان خواننده نوشته شده قرار نگیرید و اگر خیلی واقع گرایانه یک کتاب رو میخونید نمیتونید با برخی از اتفاقاش کنار بیاید چون نویسنده یک سرنخ رو به خواننده میده و بعد اتفاقی میافته که به اون سرنخ هیچ ارتباطی نداره و هیچ چیز با هیچ چیز جور درنمیاد و شاید خیلی براتون جذاب نباشه.

جز بهترین کتابایی هست که خوندم. فضاسازی خیلی عالی بود و قشنگ حس ترس و استرس رو برام به وجود آورد؛پلات توئیستش حرف نداشت و محشر بود و قشنگ بعد از خوندنش تا چند دقیقه تو شوک بودم🤌 پ.ن:حقیقتش اوایل داستان اصلااا نمی‌تونستم با شخصیت "ایمی برنر" کنار بیام(خیلی رو مخ بود و دلم میخواست خفش کنم) ولی هر چقدر که پیش میرفتم و همه چیز روشن می‌شد تا حدودی تونستم درکش و کنم باهاش کنار بیام😶‍🌫️ در کل امیدوارم از این شاهکار فریدا مک فادن لذت ببرید.

توی آخرای داستان نویسنده خراب میکنه و تمام جذابیت های داستان از بین میره جوری که من 350 صفحه اول رو با کلی هیجان و ذوق خوندم ولی از اون به بعدش رو دیگه اصن دوست نداشتم بخونم خیلی از حوادث از قبل قابل پیش بینی بودن و من نمیفهمم چرا انقد از این کتاب تعریف شده اگه تینیجرید کتابو بخونید اگه نیستید پیشنهاد نمیکنم

داستان صوتی این کتاب کی میاد، خیلی منتظرشم

تنها راهی که بفهمی سلامت عقلی داری این است که یک فرد کاملا دیوانه را ببینی. . فریدا مک‌فادن مرا و روان ذهنی‌ام را متزلزل کرد. کتاب را با ترس تمام خواهید کرد. ترسی متمایز از ترس‌های کلیشه‌ای. در این رمان شما از کُنه می‌ترسید -از تاریکی مفهوم- وقتی جمله‌ای را می‌خوانید برای جمله‌ی بعدی‌اش استرس دارید. زمانی می‌رسد که درست را از غلط تشخیص نمی‌دهید و با شخصیت دیوانه داستان، "ایمی" دچار هیجان تاریکی می‌شوید که حقایق را برایتان تا لحظات آخر متغیر قرار می‌دهد. - ایمی دیوانه بود؟ بله بود. همه‌ی ما دیوانه هستیم.. . تاریکی لذت بخشی در این رمان وجود دارد که ابعاد تاریک موجودیتتان را هدف قرار می‌دهد. و در آخر مغلوبتان می‌کند(: . لذت ببرید!

۱۵۶. یک جنایی جذاب با ترجمه روان که ۲-۳ ساعته تمومش میکنید. ایمی دانشجوی پزشکی باید یک شب رو در بخش روان بگذرونه که درها قفل میشن و آنتن هم نداره. آیا میتونه از این شب زنده بیرون بیاد؟ هرچند شخصیت‌پردازی ایمی رو دوست نداشتم و یجاهایی از خنگ‌بازیاش عصبی می‌شدم اما اتفاقات و توصیفات عالی بودند. اینکه داستان در بخش روانپزشکی روایت میشه باعث شده نتونی به هیچکدوم از شخصیتها اعتماد کنی و این داستان رو جذابتر میکنه. از اواسط کتاب میشه موضوع رو حدس زد و من انتظار پایان بهتری داشتم.

نمیدونم چی بگم اصلا در وصف این کتاب حرفی ندارم فقط بدونین فوق العادس بهترین کتاب عمرتون تو ژانر تعلیق و معمایی

شاهکاری که در هر لحظه غافلگیری جدیدی همراه داره و به بهترین شکل ممکن اعتماد خواننده را دچار تزلزل می‌کنه . عااااااالی بود واقعا نمیشد کنار گذاشتش میتونم بهتون قول بدم یک شبه تمومش میکنین 💥💥💥

این کتاب و امروز شروع کردم و امروز هم تموم کردم. تقریبا محاله که کتاب و شروع کنید و دیگه کنار بگذارید. من رو یاد فیلم Shutter island انداخت. از اواسط کتاب دیگه نمی دونستم کدوم شخصیت، روان سالم داره و کدوم راست میگه😅 واقعا با کنجکاوی ادامه می دادم تا ببینم حدس و گمان هام درست هستن یا نه. که البته سورپرایز شدم. ولی باز هم کتاب بیمار خاموش رو به این کتاب ترجیح میدم. چون پایانش غافل گیر کننده تر بود. ❤️ در کل لذت بردم و توصیه می کنم حتما بخونید.

بعد از نقاش سکوت این دومین کتاب تواین سبک و ژانر بود که بی وقفه به خوندنش ادامه دادم! و بعد از گذشت چند‌روز از تموم کردن این کتاب دیمن سایر هنوزم برام غیر قابل هضم نویسنده به حدی‌حرفه ای پیش رفته بود که هنوزم کارکتر دیمن سایر برام غیر قابل باوره و هنوز تو شک ام😂🥲🚶🏻‍♀️ و صد البته صفحات پایانی کتاب و اون دختر‌با موهای طلایی و پیراهن صورتی…!

وقتی نظر دوستان خوندم خیلی ترغیب شدم که کتاب بخونم و انتظار بالایی داشتم ولی میتونم بگم پنجاه درصد اول کتاب واقعاا حوصله سربر بود و من به امید اینکه قراره پایان خارقالعاده ای داشته باشم خوندمش البته نیمه دوم کتاب تا حدی این ویژگی را داشت اما در کل بنظرم خیلی ساده نوشته شده بود و قلم قوی ای نداشت توی این سبک کتاب بیمار خاموش برام خیلی جذاب تر بود .

اول که نظرات بقیه رو میخوندم با خودم می‌گفتم مگه میشه یه کتاب اینقدر نقاط غافلگیرکننده داشته باشه!؟ کتاب رو کامل خوندم و دیدم بله!! میشه، خوبم میشه... از همون اول جذبش شدم. توصیه می‌کنم بخونید حتما.

از اون کتابا ک از دستتون نمیفته ؛)

کتاب خوبی بود ولی نه آنقدر که همه تعریف میکردن و با هیجان ازش می‌گفتن توی توصیف و بسط ماجرا خوب عمل کرده و توی فصل های پایانی سرعتش بیشتر و بهتر میشه بعنوان یک کتاب تو ژانر روانشناختی خوبه ولی بعنوان‌ کتاب توی ژانر وحشت یا جنایی متوسطه در مجموع نمره متوسطی ازم میگیره ( توصیه میکنم گول بلاگرهای کتاب رو نخورین). ضمنا من ترجمه نشر نون رو خوندم و از ترجمه راضی بودم. هرچند ویراستاری کتاب میتونست بهتر از این باشه