نظرات کاربران درباره کتاب عروس

به نظر هدف خاصی را دنبال نمی کرد, مانند سریال های هیجانی بی محتوا بود که فقط یک کنجکاوی ساده و بی هدفی را پی میگیرد تا مخاطب را سرگرم کند و البته دوسه جا سعی میکند مفاهیمی را بگنجاند ولی به چشم نمی اید

روایت خوب بود ولی اینکه یک نفر آن همه راه را فقط به خاطر دادن آن خبر برود برایم ملموس و قابل توجیه نبود.

کمی کلیشه ای بود

عروس زبان داستان اشکالاتی دارد. به جرات می توان هرسش کرد و اضافه هایش را انداخت دور. ایرادات نگارشی، ویرایشی و تایپی هم چند تایی دارد. دیالوگ های داستان خوب نیستند به شخصیت ها نمی آیند. سوژه جالب و قابل تامل است اما پرداخت انچنان که باید نیست. یکسری روابط علی و معلولی هم روی هوایند. یکسری کارها به شخصیت های داستان نمی آیند. از شخصیت ها انقدر چیزی نمی فهمیم. مخصوصا پدر ناصر. آن چیزهایی هم که از برج میلاد و عروسی داخل کار آمده توی ذوق می زند، تافته ی جدا بافته باشند، انگار.

خوب بود ولی اگر بجای برج میلاد برج شهیاد را میگذاشتین باور پذیرتر میشد یه کمی خام تموم شد

موضوع داستان خوب بود ولی به نظرم نگارشش میتونست بهتر باشه.

جالب نبود .

نثر داستان روان و خوب و ساده بود نویسنده در جاهایی از قصه به نکته ای در ابتدای داستان اشاره می کند و حافظه ی مخاطب را به آن ارجاع می دهد ، که این نشانه ی انسجام است. شخصیت پردازی و توصیف صحنه خوب بود درباره ی تاریخ ساخت برج میلاد که از اون تو قصه استفاده شده بود ، فکر می کنم اشتباه نویسنده بوده، چون با تاریخ ازدواج یک پیرمرد در جوانی جور درنمیاد. پایان داستان بی نتیجه بود البته پایان قصه سلیقه ای هست

داستان درباره غربت و دلتنگی برای وطن است و موضوع آن دانشجوی تازه از خارج برگشته ای است که می خواهد خبر ناگواری را به پیرمرد راننده ای بدهد. صحنه پردازی های شهری خوب است و می شود گفت تهران هم در این داستان شخصیت دارد. پایان داستان هم مناسب است و می توانست بهتر هم باشد. شخصیت پردازی قابل قبول است اما شخصیت دوست چاق پسر، بیشتر از خود راوی و یا پیرمرد در آمده است.

داستان خوبی بود. ولی اون قسمت که برج میلاد ، پدر ناصر رو یاد شب عروسیش میندازه باتوجه به اینکه پسرش تو جبهه شهید شده باید ازدواجش مال قبل از ساخت برج میلاد باشه که این جا بنظرم تناقض داره

توضیحات اول داستان خیلی جستە گریخته ست منو یادم بچه ای میندازه که میخواد ماجرایی رو تعریف کنه اما بیشتر از ماجرای اصلی حاشیه هاش رو میگه پایان داستان رو دوست داشتم چون هر لحظه آدم رو مجاب میکرد کە اینبار خبر رو میدە اما دست آخر نتونست و به نظرم یه نقطه احساسی پررنگ تو داستان عروس بود

در بین داستان های کوتاه این دوره بهرام صادقی، عروس یکی از روان ترین آثار به حساب می یاد.نثر خوب، توصیفات به اندازه، پرداخت مناسب شخصیت اصلی و آقای نورآبادی و پسرش و فضای تهران و گشت و گذاری که داشتن. قلم خوب نویسنده جوری بود که خواننده رو نه تنها زده نمی کرد که برعکس علاقه مند به ادامه دادن و به پایان رسوندن داستان در یک نفس می کرد. شخصیت اصلی همذات پنداری خواننده رو به خودش جلب می کرد و این هنریه که صادقانه بگم، کمتر اثری از بقیه داستان های این دوره داره. این روان بودن به سادگی در قلم نویسنده حاصل نمی شه و برخلاف چیزی که به نظر می رسه خیلی سخت و دشواره. واقعا باید به نویسنده آفرین گفت.

از داستان لذت بردم.

چگونه توضیح دهیم خلاصه داستان

ازخواندن این داستان زیبا لذت بردم

واقعا از خوندن این داستان لذت بردم.

خیلی قشنگ بود.

من از خوندن داستان لذت بردم و البته ضعفهایی داشت ولی گیرایی داستان رو دوست داشتم

پرداخت داستان بسیار خوب بود. نثر روان، موضوع جذاب و توصیفات زیبا از ویژگی های این داستان بود.

سلام فضا سازی وکشش داستان وشخصیت پردازی خوب بودولی کمی غیرعادی بود که ناصر این همه راه رو برای گفتن خبر مرگ بیاد ایران ولی خوشم اومد وخواننده را به دنبال خود تا آخرجذب میکرد