نظرات کاربران درباره کتاب شبح اپرای پاریس

تقریباً تمام عناصر کتاب رو دوست داشتم. همیشه شیفتهٔ خوندنِ یک جهان‌بینی از نگاه اِریک یا شبح اُپِرا بودم. از این که چی شد که یک پسر با صورتی دفورمه ولی نابغه در هر حوزه‌ای، شد شبحِ اُپِرا.. به نظرم سیر داستان هم منطقی بود و با کرکتریزم اِریک تناقض نداشت و هم هیجان و جذابیت خودش رو تا انتها از گزندِ تکراری بودن، خسته‌کننده‌شدن و هر چیز دیگه ای حفظ کرد. قلم سوزان کِی واقعا گیرا بود و نشون داد داستان شبح بیشتر از این که ژانر وحشت باشه، ژانر درام از مردیه که دنیا سایه‌ش رو خیلی زیباتر از خودِ واقعیش می‌پنداشت؛ حتی باوجود ترسی که برای یه اپرا و یه پاریس به ارمغان آورده بود. تنها مشکلم با اون قسمت هاییه که ایران بود. به نظرم تحقیقات ناکافی نویسنده درباره ایران زمانِ قاجار باعثش شده بود و شخصیت کریستین! کریستین دائه شخصیتِ واقعا کلیدی و مهمی بود و شخصیت‌پردازی متفاوت‌تری هم می‌طلبید. در کل خوندنش برام تجربه ‌ای شیرین رو رقم زد:)

نمیتونم ایرادی بگیرم ولی کاش کتابهای معروف صوتی رو بیشتر داشته باشین