نظرات کاربران درباره کتاب بادام

مزخرف ترین ترجمه ممکنه رو داشت کاش اون یکی نشرش رو بزارید این انگار از ترنسلیت کپی کرده گذاشته وسط کتاب

واقعا فوق العاده و مفهومی بود.خسته کننده نبود و همین به دیدگاه من مهم ترین نکته ی یک کتابه.روند درک احساسات یک پسر هست که به طور مادرزاد مشکل درک احساسات خیلی حاد داره.بهتون پیشنهادش می‌کنم.یحتمل بیشتر مورد پسند نوجوونا باشه. _این که نه شما ،نه من و نه هیچ کس دیگری نمی‌تواند واقعا بفهمد داستان ها خوشحال کننده اند یا غم انگیز.

کیفیت ترجمه اش افتضاحه انگار داخل گوگل ترنسلیت زدن برای ترجمه خیلی جاها به خاطر ترجمه بد نمی فهمین داستان چی شد

من فقط نمونه اش رو خوندم ولی تو همون ۱۵ صفحه ترجمه بقدری بد بود و اینقدر غلط نگارشی داشت که از خریدش منصرف شدم.

به خدا اصراری نیست که ترجمه کنیدهااا، بعضی جاها که اصلا نمیشه فهمید چی میخواد بگه

کتاب جالبی بود با ایده ای متفاوت، چی میشه اگه احساسات رو درک نکنید؟ اگه عزیزترین آدم های زندگی تون جلوی چشم هاتون کشته بشن و حتی گریه نکنید؟ رفاقت دو پسر متضاد رو خیلی دوست داشتم. کسی که عصبی و لجبازه با کسی که آرومه و احساس خاصی نداره. بنظرم اوج این کتاب پایانش بود. در کل به یکبار خوندن می ارزه. 📎نظر تنها مختص کتابه نه ترجمه و نشر..

به نظر من این کتاب خیلی خوبه می تونیم بگیم که پس از هر سختی یک ارامشی هست. این داستان درمورد یک پسری است که یک بیماری ناشناخته داره یک بیماری که هیچ احساسی نداره که کم کم با یک دختر اشنا میشه و عشق رو تجربه می کنه

ترجمه خیلییی خیلیی افتضاح بود کاملن مشخص بود از گوگل ترنسلیت خط به خطش رو ترجمه کرده مترجم!! لطفا این کتاب رو از فهرست کتاباتون خط بزنید و یه ترجمه درست بزارید بجاش!

ترجمه فوق العاده بد و مزخرفه. این توهین به خواننده و نویسنده است

ترجمه کتاب واقعا افتضاحه بعضی جاها اصلا نمیشه فهمید چی گفته

کتاب مجذوب کننده و متفاوتی بود، پسری که در فهمیدن احساسات ناتوانه چون بادوم های دریافت کننده احساسات تو مغزش زیادی کوچیکن:) اگه به ادبیات آسیای شرقی و رمان هاشون علاقه دارید توصیه میکنم کتاب «خانه خودمان» رو هم مطالعه کنید، برای من همون فضا رو تداعی میکرد، چیزی که من رو خیلی به آسیای شرقی و فرهنگش علاقه مند می‌کنه، مفهوم خانواده و حمایت از همدیگس و البته غذاهاشون مخصوصا نودل:

درکل کتاب قشنگی بود ریتم آرومی داشت به همراه قلمی روان با این حال پایانش خیلی ناگهانی و بی هدف بود نویسنده احساسات بدیهی رو به دور از پیچیدگی توضیح میده و تفسیر قشنگی ازشون ارائه می‌کنه که این خیلی عالیه داستان ایده فوق العاده ای داره ولی بهش خوب پرداخته نشد و میتونست در قالب خط داستانی ای قوی تر، بهتر نمایش داده بشه و قسمتی از کتاب که بنظرم وصف حال و هوای این روزای ایران هست: مردم چشمانشان را به روی فجایعی که در جاهای دیگر اتفاق می‌افتد می‌بندند، چون می‌گویند کاری از دستشان بر نمی‌آید اما برای اتفاقاتی که در نزدیکی‌شان می‌افتد هم هیچ اقدامی نمی‌کنند چون می‌ترسند، اکثریت مردم می‌توانند احساس کنند، اما عمل نمی‌کنند آنها می‌گویند همدلی می‌کنند اما به آسانی هم به فراموشی می‌سپارند. اینطور که من می‌فهمم این واقعی نیست، من نمیخواهم اینطور زندگی کنم !

داستانش قابل باوره فقط خیلی حوصله سربره چون هیچ احساسی توش نیست البته اولاش اینجوریه بعد خوب میشه

مطمئنا کتابی هست که تا آخر مطالعه ش میکنید... متن کتاب روان هست و نتیجه گیری پایانی هم خوب بود..

خیلی خوب بودددد فصل دوم ندارع؟

این کتاب بهترین کتابی بود که خوندم عالی

اصلا ترجمه درستی نداره

ترجمه خوبی نداشت. داستان خوب بود. اگر با ترجمه بهتری پیدا کردین بخونین. مناسب نوجوونهاست.

یا خدا! چه ترجمه‌ی افتضاحی! نتونستم ادامه بدم.

محتوای کتاب فوق العاده بود اما منتها ترجمش انگار با گوگل ترنسلیت انجام شده که واقعا کتاب رو برای من زننده کردش