نظرات کاربران درباره کتاب کارخانه اسلحه سازی داوود داله

این رمان از زبان یک نوجوان روایت می‌شود. آقای شرفی خبوشان استاد نثر هستند و زبان نوجوان رو خوب و باورپذیر دراوردن. داستان و نگاه جدید و جذاب، شخصیت‌ها عالی، منطق و پیرنگ عالی و پایان‌بندی فوق‌العاده 👌🏻

کارخانه اسلحه‌سازی داوود داله داستان پسری داوود نام در دوران هشت سال جنگ تحمیلی است. داوود مثل خیلی از پسربچه‌های آن دوران عشق تیرکمان سنگی داشتن داره و برای رسیدن به این آرزو، یک جعبه از داله (چوب‌های دو شاخه که برای تیرکمان و قلاب سنگ استفاده می‌شه) داره که از درخت‌های متنوع جمع آوری کرده، داله طلایی هر درخت رو. این داله‌ها هر کدوم نام دارند و قصه‌ای، و داوود در این کتاب از رویای پیدا کردن دستکشی که بتونه کش داله‌هاش بشه و بین بچه‌ها، ارج و قرب پیدا کنه، برای ما تعریف می‌کنه. اما چه قیمت و بهایی باید برای این آرزو بده؟ این همون چیزیه که ما رو با داوود در این کتاب همراه می‌کنه. کارخانه اسلحه‌سازی داوود داله، داستانی روان، جذاب برای نوجوان هست که صرفا سرگرمی نیست. در واقع به بیانی جذاب و روان، نشون می‌ده چطور اعمال ما، در زندگی ما اثر داره و چطور نتیجه اعمال خودمون رو می‌بینیم.

خیلی خیلی عالی بود. قلم آقای شرفی خبوشان عالی و قوی است و در اینجا با طنز هم همراه شده تا یک داستان قوی بسازد، با پایانی عالی. حوادث و نشانه‌ها چنان جذاب و خوب کنارهم قرار گرفته‌اند که یک پایان عالی و تاثیرگذار را رقم بزنند.

کتاب بیان زندگی و افکار و حوادث زندگی یک نوجوان در مدت حدودا چهل پنجاه روز بود. نثر روانی داشت و البته برخی فصل های ابتدایی قدری ملال آور ولی خوب به جزییات پیرامون نوجوان پرداخته بود. و پایان بندی کتاب را که دور از انتظار بود را هم دوست داشتم هرچند غم انگیز بود.

کتاب نثری روان و جذاب دارد. هرچند در مواردی ملال‌آور می‌شود. نمی‌دانم این کتاب اگر برای دهه پنجاه و شصتی جذاب است آیا برای دهه هفتاد و هشتادی هم جذاب هست یا نه. اعتراف می‌کنم پایان‌بندی را اصلا به شکلی که اتفاق افتاد حدس نمی‌زدم. تقاطع رویدادها را درست چفت و بست داده بود.

این کتاب در مورد یک نوجوان است در دوران‌ جنگ که به دنبال ساخت تیرکمان یا همان دالة است. داستان پردازی و سیر تغییرات نوجوان جالب بیان شده است و پایان داستان تاثیرگذار و غمگین است

پایان کتاب رو دوست داشتم. برام غیر قابل پیش‌بینی بود و البته غم‌انگیز. به گمانم برای نویسنده هیچ وقت سوژه‌ها تکراری نیستند! واقعاً تک تک بخش‌های کتاب دوست‌داشتنی بودند و حوادث باور پذیر تصویر شده بودند! من اگر بودم (با نگاه کمال گرایانه ام) هرگز نمی‌تونستم اون همه شرارت برای داوود بچینم.

داستان بسیار خوب و جذاب بود پایانش عالی