نظرات کاربران درباره کتاب چیزهای تیز

منتقدی ادبی گفته همه قصه های دنیا فقط دو ژانر دارند: قهرمان به سفر می رود، غریبه ای وارد شهر می شود. رمان معمایی چیزهای تیز نوشته گیلیان فلین یکجورهایی ترکیب هر دو اینهاست، قهرمان داستان، کمیل پریکر، روزنامه نگاری است که وارد شهر می شود تا درباره قتل دو دختر بچه گزارش بنویسد، اما او غریبه نیست شهر کوچک ویندگپ در میسوری آمریکا، زادگاهش است و او سالهای پررنج کودکی و نوجوانی را با مادری بی عاطفه و خاطرات خواهری مرده، اینجا گذرانده، خاطرات پررنجی که او را تبدیل به یک بیمار مازوخیست کرده که کلمات را بر روی پوستش حک می کند و حالا باید با گذشته و خاطراتش روبرو شود تا پس از این سفر، به رستگاری برسد. داستان پرکشش است اما بیشتر از انکه درباره دختران معصوم به قتل رسیده باشد درباره شهر جنوبی در حال پوسیدن و روان زخمی زنانه و پیچیدگی های آن است. داستان در پایان معماگویی خود شتاب می گیرد و با آشکار کردن هویت قاتل ما را شوکه می کند. درباره رسیدن قهرمان به رستگاری؟ نمی دانیم.

کتاب سخت خونده میشه. یه علتش ترجمه نه چندان خوب کتابه. علت دیگه اش اینه که برخلاف کتابهای مشابه, داستان دیر اوج میگیره. اما نکته مهم اینه که کتاب حذفیات زیادی داره و این کار هم به سبک صدا و سیما انجام شده. یعنی بخشهایی از کتاب حذف شده بدون اینکه چک بشه چقدر به داستان لطمه میزنه یا اینکه توی بقیه داستان چقدر بهش ارجاع صورت میگیره. گاهی اوقات حس میکردم دارم جلد 2 کتابی رو میخونم بدون اینکه جلد اول رو خونده باشم. از این کتاب سریال خوبی هم ساخته شده که به داستان بسیار نزدیکه. بسیاری از مونولوگها و افکار راوی رو سازنده سریال با تدوین کم نظیرش به بیننده نشون میده. طبیعتا اگه برای چنین چیزی آماده نباشی بخشی از قصه رو از دست میدی. درواقع اگه کتاب رو نخونده باشی باید حواست به تک تک پلانها و جملات فیلم باشه و حسابی تمرکز کنی و توی فیلم غرق شی ولذت ببری. من پیشنهاد میکنم سریال و کتاب رو مکمل هم ببینید و بخونید تا متوجه همه جزئیات بشید. در مجموع داستان خوندنی و بکریه که ارزش وقت گذاشتن رو داره.

تو این کتاب یه درس روانشناسی خیلی عمیقی نهفته بود اینکه اسیب های روانی چطور از مادر به فرزند منتقل میشه چطور باعث تباهی اینده میشه اینکه ادما باید خیلی مراقب سلامت روان خودشون باشن چون ممکنه به یه رنج عمیق تبدیل بشه همونطور که تو این کتاب میبینیم چطور یه بیماری که زیاد به نظر جدی نمیاد اینطور زندگی چند نسل از یه خانواده رو تحت تاثیر میگذاره داستان بسیار عمیق و اموزنده بود از خوندنش لذت بردم توصیه می کنم به تمام کسایی که مادر هستن یا قراره در اینده مادر بشن ترجمه هم روان بود سانسور هم زیاد به اصل داستان صدمه وارد نکرده چند جای متن غلط املایی وجود داشت که به نظرم باید تصحیح بشه و درکل از کتاب راضی بودم

این کتاب که در سال 2006 نوشته شده است، داستان خبرنگاری به نام کامیل پریکر را روایت می‌کند. کامیل مدتی به‌دلیل خودآزاری در یک آسایشگاه روانی بستری می‌شود، زمانی که دوباره سر کارش برمی‌گردد، مأموریتی به او داده می‌شود که چندان هم ساده نیست. او باید به شهر زادگاهش سفر کرده، رازهای پنهان و پشت پردۀ قتل دو دختر نوجوان را کشف کند، رویارویی کامیل با مادر و خواهر ناتنی و تلاشش برای کشف راز این جنایت، او را در موقعیت خاصی قرار می‌دهد؛ در‌حالی‌که رازهای تاریک و پنهان خود کامیل هم، لحظه‌ای او را رها نمی‌کنند... گیلیان فلین به مدت پانزده سال برای یکی از مجلات معتبر نیویورک نقد فیلم می‌نوشت، اما در سال 2008 هم‌زمان با بحران مالی وال‌استریت کارش را از دست داد. پس از آن بیشتر روی نوشتن رمان‌هایش متمرکز شد. سه رمانی که او به رشتۀ تحریر درآورده، چیزهای تیز، جاهای تاریک و دختر گمشده همگی از پرفروش‌ترین رمان‌ها بوده‌اند. او در داستان‌های خود شخصیت‌های زنی را خلق می‌کند که نشانی از معصومیت و ساده‌لوحی در آن‌ها نیست؛ شخصیت‌های مؤنثی که قوی هستند و تمایل به شر دارند. خودش می‌گوید خسته شده‌ است از خواندن داستان‌هایی که شخصیت‌های زن در آن‌ها موجوداتی شکننده، منفعل و اغلب قربانی هستند. رمان‌های فلین مورد اقتباس سینمایی نیز قرار گرفته‌اند. اقتباسی از  دختر گمشده به کارگردانی دیوید فینچر و با بازی بن افلک بر پردۀ سینماها رفت و نامزدی جایزه‌های معتبر بفتا و گلدن گلوب را برای فلین به ارمغان آورد. اقتباسی از جاهای تاریک نیز با بازی شارلیز ترون در سال 2015 ساخته شد. گفتنی است نشر چترنگ رمان جاهای تاریک را نیز با ترجمۀ مهدی فیاضی‌کیا در نوبت چاپ دارد. موفقیت نسخه‌های سینمایی کتاب‌های دختر گمشده و جاهای تاریک راه را برای چیزهای تیز هموار کرد تا به تولیدی تصویری تبدیل شود. در آوریل سال 2016 اعلام شد که سریالی هشت قسمتی با اقتباس از این کتاب در حال ساخت است و گیلیان فلین به عنوان فیلم‌نامه‌نویس در این پروژه همکاری خواهد داشت.

همیشه یک قانون کلی در فیلم ها و کتابهای جنایی وجود دارد: کسی قاتل است که کمتر از همه مظنون به نظر میرسد

امتیاز سریال : 5 ستاره کامل ☆☆☆☆☆ امتیاز کتاب : 4 ستاره ☆☆☆☆ "Problems always strat long before you really, really see them" این نقل قول از کتابه #چیزهای_تیز نوشته #گیلیان_فلین (#نویسنده #دختر_گمشده ) که یکی از بهترین سریال‌های روانشناختی-جنایی تاریخ تلویزیون از روی اون ساخته شده و یکی از معدود کتاب‌هایی که اقتباسش بسیار قوی‌تر ظاهر شده. هدف این مطلب بیان تفاوت های بین کتاب و سریال نیست بلکه تمجید از سریال و کتابیه که به این قدرت و نترسی رسیده که حرفهایی رو میزنه که توی جامعه هنوزم دربارشون حرف زده نمیشه و بعضی‌ها اون رو یک تابو میدونن. گیلیان فلین در رمان‌هاش از قتل یا یک جنایت برای دقیق شدن در روابط و احساسات مخفی و پیچیده انسان ها استفاده میکنه و با استفاده از این به مباحثی میپردازه که کمتر بهشون پرداخته شده مثل تین کتابش که مبحث اصلی اینه که زن چیه و چه جایگاهی داره؟ آیا مادر شدن یک زن باعث میشه اون تبدیل به یک انسان کامل تر و بی نظیر و بدون خطا بشه؟ و اینکه اگه ما بزاریم کسی با ما کاری کنه مثل اینه که ما اون کارو با اون کردیم؟ سریال یک سریال کاملا فمنیستیه ولی فمنیست به چه معناست؟ آیا به این معنیه که زن‌ها بی نظیرن و هیچ مشکلی ندارن و از مردا قوی ترن ؟ یا اینکه این معنی رو میده که زن ها درست مثل مردها مشکلات خاص خودشونو دارن و هیچ کسی از جمله مادرها بی عیب و نقص نیست و حتی ممکنه دچار مشکلات بیشتر و بزرگ تری هم باشن پس وقتی داریم راجع به اینکه این سریال فمنیستیه صحبت میکنیم یعنی شخصیت های زن این سریال واقعی‌ترین و دقیق ترین نمونه‌های شخصیتی که میتونید ببینید همونقدر پیچیده که یک انسان پیچیدست و هیچوقت تا انتها نمیشه اون‌ها رو درست شناخت. اما در قبال بخش هنری سریال باید گفت کارگردانی و فیلم برداری و بازیگرها در بالاترین سطح ممکن قرار دارن ولی یک مورد خاص هست که باعث میشه داستان‌گویی سریال رو به سطح بالاتری رسونده که کمتر فیلم یا سریالی به اون رسیدن و اون تدیوینه، چیزی که نمونه بارز "نگو،نشون بده" که این باعث میشه خاطرات توی سریال حتی از کتاب هم زیبا تر جلوه کنن و ذهن مخاطب رو قلقلک بدن در نهایت باید گفت این سریال شگفتی حقیقی سال پیش بود و تمامی افرادی که ذره‌ای خودشون رو سینمابین حرفه‌ای میدونن باید این سریالو ببینن پ.ن: پیشنهاد من اینه مستقیم سریالو ببینید و کتاب رو نخونید چون ترجمه خوبی تو ایران وجود نداره، ترجمه چترنگ پر از غلط‌های عجیب و غریبه و ترجمه میلکان که روون تره پر از سانسوره و توی هر دو ترجمه اون فضای مالیخولیایی از بین رفته و به یک فضاسازی عادی تقلیل پیدا کرده

دختر گم شده رو خیلی خیلی بیشتر دوست داشتم و پسندیدم. کتاب خوبیه ولی در مقایسه با دختر گمشده ضعیفه. ترجمه روون و خوبه ولی انگار مترجم چند سال توی یه اتاق در بسته داشته انگلیسی یاد میگرفته و بعدش اومده بیرون و این کتاب رو ترجمه کرده. انگار تا حالا زندگی یا فیلم یا... از انگلیسی زبان ها ندیده. تنها دلیلی که glove box رو ندونه چیه همون حبس بودنش توی اتاقه به نظرم. اما در کل ترجمه ی سلیس و خوبیه چندجا هم سانسور شده که سریعا متوجه میشید

کتاب پایان غافلگیر کننده ای داره وگرنه به نظر من بعضی از جاهاش بیخودی کشدار بود و من داستانش رو خیلی دوست نداشتم. و اینکه یه نفر آدم درست حسابی تو این شهر کوفتی نبود😶

من کتاب رو مطالعه نکردم اما مینی سریالش رو دیدم و واقعا لذت بردم. اونطور که مشخصه دوستان کتاب رو دوس نداشتن؛ من فیلمش رو توصیه می کنم تحت عنوان sharp object و با بازی بسیار زیبای امی ادامز

ترجمه که واقعا بد بود. مثلا یه جا نوشته بود اتاق بوی جنس مونث می آمد. کل داستان جذاب و گیرا بود. در حد فقط یکبار خواندن و سرگرمی است، وگرنه عمق و محتوای خاصی نداشت

جنایی جذاب و پرکشش، روانشناختی، روایتی پخته و پرداختی کامل، پایانی به اندازه ی کافی غافلگیرکننده، ترجمه ی بسیار معمولی، مطابق معمول زخم خورده ی تیغ تیز سانسورچی. به نظر من ارزش وقت گذاشتن و خوندن داره.

له نظرمن اصلا جذاب نبود.....ضمن اینکه ترجمه ضعیفی داشت...داستان منسجم نبود وبه عنوان یک داستان جنایی ،مضمونی ناپخته وحتی بچه گانه داشت واقعا حیف ازوقت....کتاب دیگر نویسنده دختر گمشده رودستم مانده

کتابش بد نبود ولی مترجم افتضاح کار کرده بود.خانم یا سانسور نکن یا تمیز سانسور کن.این چه وضعیه که یک تیکه رو انقدر ضایع سانسور میکنی ,باز یک تیکه رو ول میکنی.

کتاب قشنگیه ولی ترجمه اش افتضاحه هم این نسخه هم نسخه ی چاپی نشر چترنگـ

من رو زیاد جذب نکرد شخصیت‌ها دل نشین نبودن و آخر کتاب با حل شدن معما بجای اینکه هیجان زده بشی فکر میکنی که واقعا قاتل بهتری نبود؟!

در کل زیاد کتاب معمایی و جنایی نمی خونم چون واقعا از لحاظ روحی متاثر میشم اما این کتاب نسبت به چندتایی که تا به حال خوندم معمولی تر بود و فکر نمی کنم ایراد از داستان باشه به نظرم ترجمه زیاد جالب نبود چون موضوع کتاب به اندازه کافی هیجان انگیز بود خشونت داستان خیلی بالا بود و عجیب اینکه این خشونت با آرامش کامل بیان می شد. من طرفدار خشونت نیستم و شاید حتی از منظری کتاب به نظر تخیلی برسه اما با توجه به انواع بیماریهای عجیب و غریب و میل برخی افراد به خشونت به نظرم هیچ قسمتی از کتاب دور از ذهن نیست و اتفاقات داستان از یک انسان بیمار بر میاد و واقعا هم مشابه این اتفاقات در تمام جوامع هر روز در حال رخ دادن هست. شخصیت ها همه به نوعی دارای نواقص و کمبود هایی هستند و همه به نوعی روانی اند که باعث میشه خواننده به همه مضنون بشه اما از اواسط کتاب به بعد برای من قابل تشخیص شده بود که داستان از چه قرار هست ولی باز هم خواندن تا انتهای کتاب جالب و شوکه کننده بود. تو ژانر معمایی جنایی میشه گفت داستان متوسطی بود(البته باز هم به نظرم ترجمه می تونست بهتر باشه) اما در زمینه روانشناسی نکته های قابل توجهی داشت مخصوصا بیان گر کمبود ها،خلل عاطفی،ترس‌،خشونت و ... بود.

داستان پرکشش، پر از توصیف و‌ جاذبه. صحنه های سکسی هم با وجود سانسور طوری از کار دراومده که به شعور مخاطب توهین نمیشه.

کتاب متوسطی بود... پایانش بد نبود، ولی داستان هیجان نداشت، معمولی پیش میرفت.. ولی خب ارزش خوندن داشت، باید برای خوندنش صبور بود..

سلام.من یه اعتراضی دارم این هست که لطفا مترجم ها در استفاده از علائم نگارشی دقت کنند چون میدونید که مثلا در گفت و گو خیلی مهمه که بدونی کدوم شخصیت داره صحبت میکنه من خیلی دنبال این کتاب بودم و ترجمه اش کیفیت لازم رو نداشت .درمورد داستان باید بگم که اولش کنده و آخرش خیلی سریع اتفاق میوفته و در واقع اون چیزی که فک میکردم نبود اما خوب بود و باز هم لذت بردم.

خیییلیییی خوب بود .هر چند اوایل داستان کسالت باره ولی هیجانش که شروع میشه شما رو تا ته کتاب میکشونه بدون اینکه خسته بشین.من خوشم اومد.برزخ بیگناهان رو هم پیشنهاد میکنم .