نظرات کاربران درباره کتاب آسو

قلم نویسنده روان و دلنشین هست. داستان غم انگیز ولی جذاب هست. در واقع داستان روایتگر جهل و تعصب افراطی افرادی هست که گاهی قربانی این طرز فکر بی گناهترین آنها هستند.

هر کسی نظری داره و نظر هر کسی بر حسب سلیقه اون فرد. این کتاب از نظر و سلیقه من که اول موضوع رمان خوندم جذاب بود؛ هر چند شاید بشه گفت موضوع تکراری هست ولی برای من موضوع جذاب بود. داستان از شروع تا پایان توی یه مسیری بود که اتفاقای تلخ داستان درجه ١٠٠ اتفاقای خوش داستان ١٠ و هی مثل یه منحنی سینوسی هی تکرار این اتفاقا شاید اوایل داستان توقع داشتم دختر خان شجاع تر باشه یا حتی خان زاده شجاعتر ولی نشد .رفتارای ضد و نقیض داشتن اوایل شخصیت هرنگ پافشاری و ناراحتی و عصیانی که داشت و بعد حتی نمیتونست جلوی بقیه بایسته قول داد نزنه و باز زد قول داد پشت باشه و نشد اصلا چی شد شخصیت داستان هرنگ عاشق شد نمیدونم یه جوری حس بلاتکلیفی و بدبختی شخصیت داستان تو ذوق میزد که هی میگی چرا اخه یه دلیلی هی برای رفتارا شخصیتا چند دفعه تکرار شده در اخر با پایان داستان ذهنم خسته شده از این کشمکشای به نظرم زیاد و نقطه عطفی نداشتن در کنار این خشونت ها، ذهنم اشفته شده چون حس میکنم یه سری چیزا جور نشده کنار هم خوب پرداخت نشده یه سری علتا به معلولهاش نمیخوره و اونقدر نکته تو سرم که بخوام بگم و ندونم کدومو بگم

رمانی بود آمیخته از تفکرات پوسیده قبیله ها و قوم ها،زنانی که مدام باید سپر بلای خانواده،برادران و مردان نالایق قوم باشند،زنانی که تنها در راس خوانده و قوم شان یک مرد حکمران است،زنانی که همیشه محکوم به سکوت هستند و تنها دست مایه شان برای ارجعیت و داشتن قرب و عزت نزد همسرش یا باید همسرش را با خود همسو کند یا فرزندی آن هم پسر بیاورد تا جایگاهش سفت و محکم شود.... از اینکه مدام مردان با کوچک ترین بهانه و یا بدون کمی فرصت و زمان دادن به طرف مقابل و خودشان شروع به کتک‌کاری می کنند و غذا است که مدام بر روی سفره پهن می‌شود، هرگز دلخواهم نبوده و نیست. اما نمیتوانم این موضوع را نقطه ضعف بزرگ کتاب فرض کنم چون متاسفانه در برخی قبایل و خانواده های بشدت قدیمی آن هم در ده و روستا این طرز فکرها بوده..... برخلاف قبیله آسو و هرنگ که با قتل برادر هرنگ توسط شاهو (پسر عموی آسو)،به هم تاختند و این آسو بود که در سن ۱۷ سالگی،برای خاتمه دادن به جنگ و خونریزی، تن به ازدواجی داد که بارها و بارها به مرز جنون و بیچارگی رسید،خانواده آقای حبیبی،که خانواده ای تحصیلکرده و افکارشان مطابق دنیای امروزمان است،بیشتر دلخواهم بود. خانواده ای که تنها به واسطه بانو به خانواده و قبیله هرنگ،با نخی نازک که هر لحظه احتمال بریدنش بود،وصل شده بود...... هرگز نتوانستم آسو را سرزنش کنم که چرا برای برگشت به خانواده اش ،ماندن پیش هرنگ و فرصت دادن به خودشان را ترجیح داد،چون دیدم که آسو وقتی روزنه ای از امید برگشت،پدرش همان روزنه کوچک امیدش را نیز بی نور و تاریک کرد...... از بین تمام شخصیت ها، تفکرات و شخصیت دنیا برایم بسیار قابل لمس تر بود. متن روان و داستان پردازی خوب بود.... و برای حداقل یکبار خواندن،کتاب خوبی بود...... "به این دلیل گفتم حداقل یکبار چون کتاب هایی هستند که وقتی هر چند سال یکبار آنهارا مطالعه میکنی درک بهتری از نویسنده و قلم اش و شخصیت ها پیدا میکنی"

از اول تا آخرش فقط حرص خوردم😑 کتاب به شدتتتت ضد زن بود و من واقعا تعجب می‌کنم نویسنده‌ایه که خودش خانمه چطور می‌تونه اینقدر هم‌ جنس خودش رو تا این حد پایین‌ بیاره؟! اگه قرار بود کتاب اینجوری پیش بره اصلا چرا نوشته شد؟ من زیاد نمی‌تونم توضیح بدم تا اسپویل نشه اما بود و نبود یکی از شخصیت‌های بسیارررر مهم داستان با توجه به روندی که اتفاق افتاد واقعا بیهوده و بیخود بود🤦🏻‍♀️ کتاب‌های خیلی قشنگتری هست حتی برای پر کردن وقت و اوقات فراغت هم خوب نبود!

داستان از نظر گیرایی خوب بود ولی شخصیت اول داستان برام جالب نبود.مثلا دختر خان بود و باید قویتر از سایر دختران میبود ولی یه دختر توسری خور و ضعیف بود که هیچ هوش و سیاستی در طول داستان از خود نشان نداد. فقط کتک خورد و حرف وتهمت شنید تا آخر که بقیه آدمهای داستان تغییر کردند وگرنه آسو همون بود که بود وهیچ رشد شخصیتی نداشت.

حرف نداره

رمان جذابی بود ولی اولاش زیادی کش دادن

اینکه شخصیت مرد داستان به اسم عشق وعاشقی دائم دخترو رو میزد وهیچ ارزش وشخصیتی براش قائل نبود نفهمیدم این چه جور عشق وعاشقیه که برای معشوق هیچی نخوای؟ کاش نویسنده محترم برای شعور مخاطب ارزش قائل باشه وبدونه که مخاطب این کتابا اکثرا رده سنی نوجوان ومعمولا خیلی تاثیر پذیر وهمین تفکرات منفی وعهد قاجاریه رو به این رده القا نکنن در قالب داستان

این کتاب از لحاظ نگارشی خوب بود؛ داستان‌پردازی بی‌نظیری هم داشت؛ اما خود روند قصه برای من جذاب نبود. نمی‌تونستم با شخصیتی که واقعاً تکلیفش با خودش نبود ارتباط بگیرم و از طرفی روند زمانی قصه جاهایی دچار ایراد بود. گاهی فکر می‌کردم با داستانی در بیست یا سی سال پیش طرفم، گاهی فکر می‌کردم داستان در زمان حال می‌گذره. برای یک بار خوندن خوبه و سرگرم‌کننده، نه بیشتر.

خیلی قشنگ بود،دوسش داشتم

کتاب خوب وجذابی بود ولی بشدت هر دو شخصیت اصلی داستان حرص درآر درمجموع خوب بود وبخونیدش

خیلی غم انگیز بود .ولی در عین حال جذاب و زیبا من دوروزه خوندمش . خیلی برای اسو گریه کردم خدا نکنه گوسفندی در میان گله گرگ بیافتد.😞

واقعیت های رو توضیح می داد که تلخ بود تفکرات پوسیده و نبود امکانات

کتاب داستان روانی داشت. با وجود تلخی های داستان ،خواندنش رو توصیه می کنم تا بچه های نسل جدید بدانند که شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه در گذشته نه چندان دور برای زنان، چقدر سخت و غیر منصفانه بوده است. و بدانند که هیچگاه در برابر سنت ها و فرهنگ های اشتباه نباید ساکت و بی تفاوت بود. تا شاید روزی فرا برسد که تمامی انسان ها در شرایطی عادلانه و بدون ظلم و تعدی کنار هم زندگی کنند.

غم داشت ولی غمی شیرین از جنس صبر و بردباری خیلی عالی بود 🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

عجیب برام واقعا تو واقعیت هم کسی دست رو زن بلند کنه بندازه تو طویله خیانت کنه صیغه کنه نه عقد مداوم تحقیر کنه و توهین بعد می توانم به همچین مردی ابراز علاقه کنه ،😳 بنظرم اگر اینطور باشه باید به یه روانکاو خودش رو نشون بده

به نظرم موضوعش خوبه باتوجه به اینکه جایی خوندم هنوز این رسم هست ولی به نظرم کتاب رومیشد حداکثر تو۵۰۰صفحه جمع کنه الکی کش داده بود

من که خیییییلی پسندیدم..کتابی که تونست شب تا صبح بیدار نگه داره من رو البته من عاشق سبک ارباب و رعیت و هوو و اون دوران هستم

باسلام،من واقعا از خوندن این رمان لذت بردم چون عاشق رمانایی با سبک قدیم هستم و ممنون میشم اگه رمان هایی در این سبک میشناسید به من معرفی کنید❤️

به نظرم نویسنده خیلی خوب تونسته ظلم های بیش از حد به زنان رو که ناشی از فرهنگ به شدت سنتی و متعصبانه مربوط به روستاهاست رو در زمان شاید نه چندان دور بیان کنه از شون تشکر می کنم و براشون آرزوی موفقیت روز افزون دارم