نظرات کاربران درباره کتاب بهارمست

این کتاب داستان روانی داشت هم از نظر متن و نگارش و هم از نظر روایت پردازی ها. ریتم آرامی داشت اما نه آن گونه که حوصله مخاطب سر برود بلکه به نوعی مخاطب را با خودش درگیر زندگی بی حاشیه آلاله و خانواده اش و سپس ماجراهایی که با مستاجر جدیدشان داشتند میکرد. کمی فضای معمایی داخل داستان وجود داشت و به طور کلی تا پایان میتواند مخاطب را سرگرم کند. حتی برخی از قسمت های کتاب ماجراهای خنده داری هم وجود داشت که لذت بخش بود. به طور کلی کتاب به کسانی که رمان اجتماعی خانوادگی همراه با چاشنی طنز و عاشقانه ای آرام و ملایم دوست دارند توصیه میشود.

نویسنده قسمت معمایی داستان رو خوب پیش بردن اما از نظر من به طرز واضحی تبحر لازم برای عاشقانه نوشتن نداشتن.خیلی هم سرسری از این قسمت ها گذشتن.شخصیت دختر و پسر داستان هم همون کلیشه ی معروف بودن.پسر مغرور جذابی که همه ی دختر ها عاشقشن و دختر پر شوری که عزت نفس پایینی داره.در کل برای کسی که رمان های زیادی خونده و از سن نوجوونی رد شده نمی تونه رضایت بخش باشه.امیدوارم در آینده آثار قوی تری از نویسنده ی عزیز داشته باشیم.

وای این رمان عالی بود! عاشق آلاله و خانواده اش شدم. انقدر که رفتاراشون ملموس و مثل همه خانواده های ایرانی بود. پدرشون از همه باحال تر بود 😂 موضوع جالبی داشت. آلاله خیلی دختر بانمکی بود و کنار کامران ترکیب خوبی بودن. شیوه نگارش خوب و متنش روان بود. طنز ریز و زیرپوستی رمان هم جذابیتش رو بیشتر کرده بود. در نهایت حسابی توصیه میشه.

این دومین کتابی بود که از خانم فرخی میخوندم و به نظرم ایشون در ساده نویسی خیلی خوب عمل میکنن و روان می نویسن. موضوع این کتاب هم ساده بود و ابعاد معمایی و خانوادگی و عاشقانه به نسبت تقریبا متوازنی در اون گنجانده شده بود. اون قسمت طنز داستان که ناشی اعمال آلاله بود شیرین و دوست داشتنی بود و همین یک نکته مثبت بود. در آخر این کتاب یکبار ارزش خوندن داره و کتاب شیرینی و برای سرگرمی و لذت بردن گزینه مناسبیه.

یک رمان کومیک معمولی بود ولی به علت حالت طنزگونه ای که داره ناخودآگاه خنده رو لبهای آدم میاره. شخصیت مادر آلاله و مادر کامران رو دوست داشتم. چقدر خوب که تو رمانهای جدید خانواده شوهر خیلی خوب و باشعور نشان داده میشن و این بار آموزشی خوب و زیادی داره البته اگر خواننده اهل تفکر باشه.🤗

رمان ریتم آرومی داشت و متن خیلی روان و خوشخوان. خبری از عشق و علاقه های اغراق آمیز و خیالی هم نبود. شخصیت پردازی ها خوب بودند و باور پذیر با تموم خوبی ها و بدی هایی که داشتند. طنز تو مونولوگ های آلاله رو دوست داشتم. در کل خوندن این کتاب حس خوبی بهم داد

داستان زیاد بالا و پایین نداره و راستش از اول میشه اخرش حدس زد. ادمو شوکه نمیکنه و شخصیت پردازی هم بنظرم چندان قوی نیست.

خیلی قشنگ بود من که دوسش داشتم👌

رمانی کاملا عادی با طرح داستانی که نباید انتظار داشت در ذهن ماندگار و برجسته بشه صرفا برای گذران لحظات یا مطالعه سرگرم کننده از نظر روایت: داستان ساده ای داره ضمن اینکه طرز تفکر خانواده های ایرانی رو جالب به قلم در آورده بود.

کتاب درباره دختری از یک خانواده متوسط هست که زندگی خیلی معمولی و عادی داره ولی کنجکاوی اون درباره مستاجرشون باعث ورودش به ماجرای هیجان انگیزی میشه. کتاب خوب و دارای نثر روانی بود.موضوع جالب بود. کارها و حرف های آلاله و خانواده اش به داستان طنز زیبایی داده بود. مخصوصا پدر خانواده که خیلی بامزه بود. عاشقانه داستان با اینکه کم بود ولی قشنگ بود.

ببین از خنده روده بر بودم حالو هوامو خوب کرد بخدا.قلمش به سلیقخ من نزدیکه برای همین عالی بود

این کتاب منو یاد کتابهای خانم فهیمه رحیمی انداخت، فکر کنم بیشتر، نوجوان‌ها بپسندن، سرگرم کننده‌ست ولی خیلی معمولی

خیلی شیرین و دلچسب بود❤

عالی

سلام در کل رمان خوبی بود.از نقاط ضعفش خیلی جذاب نبود و حرفه ای نبود .ولی تا حدی واقع بینانه بود و تخیلی نبود .

متن خیلی روان و دلنشین بود. یک داستان خانوادگی با ماجراهای جالب. من دوست داشتم.

اگر بخوام کتاب رو درست بررسی کنم باید بگم از نظر داستان پردازی ، شخصیت پردازی و فضا سازی داستان خیلی روان بود و موضوع پر از کشش بود به طوری که اصلا دوست نداشتی کتاب رو زمین بگذاری. خصوصا بخش اول کتاب. بخش دوم کتاب که کامران از سایه بیرون میاد به نظرم یکم زیادی طولانی بود و میشد سریعتر این بخش رو جمع کرد اما خوب کوتاهی و بلندی داستان به نظر نویسنده ربط داره .با این وجود بلندی بخش دوم چیزی از کلیت جذابیت داستان کم نکرده بود.

عالی

این رمان قصه ی یک بخشی از زندگی معمول با مسئله های ساده و دم دستیِ یک خانواده ی معمولی هست که با آوردن یک‌مستاجر مرموز ، دختر خانواده به ماجراجویی و نهایتا عشق میرسه . طنز دلنشین و خاص خودشو داره و از خوندنش میشه لذت برد اما اگر دنبال عاشقانه های غلیظ یا ژانر دغدغه مند اچتماعی هستید نخونیدش این داستان ساده و خانوادگی هست و چیز خاصی برای گفتن نداره ولی سرگرمی چرا همین هم اونو دوست داشتنی کرده

قشنگ بود ، وقتی میخوندمش به نظرم یکم کتاب سطحی میومد ولی وقتی تمومش کردم دلم برای شخصیتاش تنگ شد ، بعد از چند ماه هنوزم گاهی به یاد آلاله و کامران میوفتم .