نظرات کاربران درباره کتاب زمین به شکل احمقانه ای گرد است

جزئیات، جزئیات، جزئیات! در این داستان رکورد چای ریختن، چای گرداندن و چای خوردن شکسته شده! سرتاسر داستان پر است از گفتگوهای روزمره کاملا بی اهمیت بی محتوا. تمام کارکترهای داستان یک فکر و ذکر بیشتر ندارند و اون هم ازدواجه! زن ها بعد از ازدواج فقط کارهای آشپزخانه می کنند و بچه دار می شوند... یا نمی شوند. متاسفم، هم برای نویسنده و هم برای خواننده هایی مثل خودم. همه اینها به کنار... نمی فهمم چرا نویسنده یا ویراستار ایــــــــــــــــــــــــن همه در مصرف «! » و «؟ » زیاده روی کردند؟! انگار دلشان نمی آمده آخر جمله ها را با یک نقطه تمام کنند! تنها نقطه قوت داستان اسم آن است که آنهم در حد یک اسم باقی می ماند...

قلم خانم نائینی رو دوست دارم ولی این کتاب به طرز عجیب و حوصله سر بری کشدار و طولانی بود با کلی صحنه و دیالوگهای تکراری و اضافی... ادامه نظر ممکن است حاوی اسپویل باشه پایان کتاب رو هم ابدا دوست نداشتم نمیدونم چرا بعضی نویسنده ها فکر میکنند اگه کتاب یا سریالی رو بد تموم کنند ماندگارتر میشه یا تو ذهنها بیشتر میمونه!!!!. خانم نائینی واقعا آخر کتاب خیلی تو ذوق زننده بود کاش پایان دیگه ای برای کتاب در نظر میگرفتید.

شروع داستان خوب بود اما متاسفانه بعد از یک فصل تبدیل شد به روزمرگی ها و تعارف و.. طوری که فقط صفحه ها رو ورق زدم. آرزوی بهترین ها رو دارم برای نویسنده

تلف کردن وقت....

من از خواندنش خوشم آمد .گرچه کلیشه ای تکراری بود ولی لجم میگرفت از عمه طلعت و حوصله سربر بود .کارهاش و زندگیش و.....آخر کتاب را هم یه کم ضعیف به اتمام رسوند.آیناز چه مشکلی پیدا کرد که عماد بهش میگفت من با تو کنار میام منتظرم تو با خودت کنار بیای.چی شده بود ،؟؟؟؟

نویسنده قلم خوبی داره ولی داستان در یک قسمتهایی زیادی کش پیدا می کنه و زیاد از حد به جزئیات می پردازد که خسته کننده می شود و درست در پایان داستان که انتظار داریم شرایط دلنشین شود نمی دونم نویسنده چرا خواسته خواننده ها زیادی خوشحال نشوند و کار به اهدای عضو و بهشت زهرا رسید و در آخر خیلی کم و کوتاه دو نفر که یک کتاب قصه عشقشون بود بهم رسیدند. کلا توصیه نمی کنم این کتاب را بخوانید.

از اول تا آخر کتاب فقط صحبت برای شوهر پیدا کردن بود، حقیقتاً تودنیای واقعی اینقدر این موضوع رو نشنیده بودم، داستان هم همش مکالمات عادی و پیش‌پاافتاده بین اشخاص بود: چایی بدین، ظرف بشورین، غذا بخورین، بازم چایی درست کنین،...

من همه‌ی کتاب های این نویسنده رو خوندم و قلمشون رو هم خیلی دوست دارم ولی به نظرم ضعیف ترین کتابشون از هر لحاظ این کتاب بود. متن داستان روان بود اما بیش از حد به جزئیات پرداخته شده مثل چایی خوردن و غذا خوردن و این اتفاقات ساده. و نود درصد اتفاقات کتاب درباره ازدواج دخترها و پسرهاست و شخصیت ها هیچ دغدغه و مشکلی جز ازدواج ندارند. شخصیت پردازی ها هم نسبت به کتابای دیگه‌ی این نویسنده زیاد جالب نبود.

چقدر دوستش داشتم. چقدر زیاد.

اگر با پایان خیلی باز و با ژانر تراژدی مشکلی ندارید این کتاب می تونه سرگرمتون کنه🌹

آخر داستان رو دوست نداشتم درکل بد نبود ولی حرف خاصی نداشت

یه رمان معمولی که زیادی کش دار و واقعا جذابیت رمان کم بود اگه ۲۰ صفحه رمان هم نمیخوندی چیز خاصی رو از دست نمی دادی

قشنگ بود

کتاب فوق العاده نثر ساده و قشنگی داشت خصوصا دیالوگای مادر بزرگ داستان کاملا من رو برد به دوران کودکیم و خونه پدر بزرگم و نذری پزون ها عالی بود

من کتاب دیگه ای از این نویسنده خوندم و اون یکی بیشتر باب میلم بود، منتها فضای گرم و صمیمی داخل داستان رو هم دوست داشتم. برای یک بار خواندن بد نبود.

داستان کلیشه ای، چیپ و کاملا زرده زرد. قلم ضعیف و نوشتنی انگار از روی اجبار. این سبک داستان‌ها دیگه نخ نما شدن بعبارتی. دریغ از اندکی تازگی و نو اندیشی. روابط فامیلی تکراری و دیالوگهای خسته کننده. اصلا با هیچ کدوم از داستانهاشون نتونستم ارتباط برقرار کنم.

داستانی به نظر واقعی که میتونست برای هر کدوم از ما اتفاق بیفته در مورد دختر و پسری که در سن کودکی و نوجوانی عاشق می‌شوند ولی به دلایلی سالها از هم دور می‌مانند و اتفاقهای زندگی سنگ جلوی پایشان می اندازد. این کتاب خیلی قوی نبود. بسیار ساده بود ولی من این سادگی رو دوست داشتم. از شخصیت " سالار" بسیار خوشم اومد. فکر می‌کنم همه خانومها دوست دارن یه " سالار" در نزدیکشون داشته باشند.

خیلی خیلی قشنگ بود

فوق العاده س، یکی از تاثیرگذارترین رمان هاست برای من

اوایلش حرصم دراومد از مدل نوشتنش؛اینجوری که هی میگفت رفتن،اومدن، عروسی شد، محرم شد....اما بعدش که افتاد تو جریان قصه بهتر شد. اگر قلم خانم نائینی رو دوست دارید، اینم دوست می‌دارید...اما بدونید که یه کوچولو تهش غم دوزش زیاده🥺