نظرات کاربران درباره کتاب اولین پادشاه روشنایی؛ جلد اول

یه کوچولو درباره‌ی اولین پادشاه روشنایی بنویسم؟ راستش این کتاب (که در حقیقت آغازی بر یک فرمانروایی و ماجراجویی بزرگه) جزو اولین فانتزی تألیفی‌هایی محسوب می‌شه که می‌خونم و قطعا من اصلا از اون دسته آدم‌هایی نیستم که می‌گن" سطح توقعمون رو پایین نگه داشتیم تا توی ذوقمون نخوره و..." برعکس، من با یه ذهنیت آماده و تقریباً می‌شه گفت امیدوار این هشت‌گانه رو شروع کردم. و این‌طوری نیست که به صرف تألیفی بودن و کمتر بودن تنوع تألیفی‌هامون، یه سور به خارجیا بدم و دست‌پایینو بذارم واسه خودی‌ها😅 پس خیالم راحته که بدون هیچ تعصبی این کتابو خوندم و حالا دارم می‌نویسم: داستان، به شخصه تا قبل از صفحه‌ی ٣٠٠ (توی نسخه‌ی الکترونیکی ۵٠٠ صفحه بود) برای من امتیاز ٣ داشت. یه ٣ راضی کننده☺️❤️ و حتی خودمو آماده کرده بودم یکم هم غر بزنم که آقا یعنی چی؟ چرا هرچی می‌خونم نمی‌فهمم شخصیت اصلی داستانم توی کدوم جبهه وایساده و اصلا مرتیکه تو طرف‌ کی‌ای؟ اما خب... ذهن خلاق نویسنده وقتی مسیرشو به سمت و سوی دیگه‌ای (که مربوط به اواخر این جلد می‌شه) سوق داد، منم آروم گرفتم و لذت داستان، ذره ذره زیر پوستم رخنه کرد😍🥺 سوژه‌ی قصه درمورد یه جهانه که آغشته به عناصر جادوگریه، و نواحی مختلفش درگیر آشوب و سرکشی‌ان. گونه‌های مختلف، سیستم جادویی شگفت‌انگیز، طبیعتِ گوش به فرمان و... چیزهایی که خودم هم هنوز تجربه‌شون نکردم. و ما با دو دسته از افراد رو به روییم: موهبت‌داران قدرت‌داران و چی می‌شه وقتی یه قدرت‌دارِ فوق‌العاده قدرتمند، یعنی ولیعهد رسمی کشور لوراس، آلن سانتر، قصد داره به شورشی‌هایی کمک کنه که علیه حکومت خودش قیام کردن؟! علیه فرمانرواییِ خودش! و آلن چه رازهایی رو داره از گروه مبارز پنهان می‌کنه؟ رازهایی که قطعا هیچکس نمی‌دونه چه تاوانی براشون به ارمغان میارن🙃💫 سوژه‌ی داستان سادگی و پیچیدگی رو با هم داره. طوری که وقتی فکر می‌کنی داستان رو فهمیدی، یه نکته‌ی دیگه رو می‌شه که متوجه می‌شی همچین هم قضیه رو نفهمیدی! و من از این خصوصیت خیلی راضی‌ام. از این‌که حدس زدن رو برام مشکل‌تر می‌کرد، لذت می‌بردم. فضاسازی باید بیشتر کار بشه خصوصا برای جلد اول که ما داریم این دنیا رو برای اولین بار تجربه می‌کنیم. به واسطه‌ی مِتُد جالب و حتی نوع خاص جهان‌سازی‌ای که این داستان می‌طلبه، یکم نیازمند پرسپکتیو دقیق‌تری از محیط بودیم. اینی که می‌گم معنی‌اش این نیست که مثلا توی فلان سکانس من نمی‌تونم مکانشو بفهمم‌ها، منظورم اینه که با وجود تعدد لوکیشن‌ها، کشورها، رودها و کوهستان‌ها که هرکدومش نقش مهمی توی پیشبرد داستان دارن، نویسنده یکم باید موقعیت مکانی کشورها رو اول به تجسم مخاطب می‌رسوند، و بعد نرم‌نرم با شخصیت‌ها جلو می‌رفتیم تا اون جهان بزرگ و ذهنی‌مون رو تجربه کنیم. سو... نمی‌دونم این سلیقه‌ی منه یا نه، ولی به‌هرحال گفتم که گفته باشم. شخصیت‌پردازی در «اوایل» کمی اذیتم می‌کرد. یعنی چطور بگم، احساس می‌کردم انسجام خاصی توی تقسیم اهمیت و بی‌اهمیتیِ شخصیت‌ها وجود نداره. بعضی‌ها زیادی بهشون بها داده می‌شد درحالی که توی روند قصه کمکی نمی‌کردن، و بعضی‌ها به‌شدت کمرنگ‌تر، درحالی که رازهای زیادی پشت پرده داشتن و برای منِ مخاطب کنجکاو، جزو تیپیکال اصلی قصه محسوب می‌شدن. و این فوکوسِ قدرت و اهمیت روی شخصیت اصلی باعث می‌شد به طرز غیرطبیعی‌ای، برام شکست‌ناپذیر باشه و... این که همه وقت و همه زمان می‌تونست از پس هر مشکلی بربیاد، برام دلسردکننده بود اما... اما خوشا به نیمه‌ی دوم داستان🥺😍 انگار نویسنده داشت پلاتشو کم‌کم اون‌جا به نمایش می‌ذاشت و تمام نقاط سیاه و سفید شخصیت‌های اصلی و فرعی داشتن به چشم میومد. و این‌طور بود که دیگه اگه یه مشکل بزرگ پیش میومد، من خیالم راحت نبود که همه‌چی به خوبی و خوشی حل می‌شه. برعکس، دلهره‌ی «یعنی الان چی می‌شه؟» به سراغم میومد. این دلهره رو من دوست داشتم👍🙈 رابطه‌ی علت و معلولی خیلی از قسمت‌های قصه، به طرز جالبی نشون داده می‌شد. مخصوصاً بخش‌های مربوط به گذشته‌ی شخصیت‌ها و ارتباطشون با هم😢 قلم نویسنده روونه و سخت‌خوان نیست😊 حس‌پردازی داستان و همون چیزهایی که احساساتتو قلقلک و دستکاری می‌کنن، کم‌کم توی ٢٠٠ صفحه‌ی آخری رو شد و برای کسایی که مجموعه‌های فانتزی می‌خونن و علل خصوص خودم، این احساسات خیلی مهمن. چون باعث می‌شن تو بتونی درد یه شخصیت رو درک کنی. بفهمی‌اش. حس‌هاتو باهاش هماهنگ کنی. با اون بخندی. درد بکشی. احساس گناه کنی. ریسک کنی و غمگین بشی. فکر می‌کنم در ادامه، این حس‌ها بیشتر و عمیق‌تر خواهند شد. و من بهتر تونستم شخصیت چندگانه‌ی آلن رو درک کنم🥺 همچنین رابطه‌ی شخصیت‌ها و الگویی که ازش پیروی می‌کنن خیلی درست بود. همون چیزی بود که باعث می‌شد منم نسبت به آلن محتاط و محافظه‌کار باشم. و نفهمم این به قول خودش هیولا، طرف کیه؟ به عبارت خود قصه «‌اون یه سلاح بود، توی دست‌های کسی که نباید!» ⚔️ خلاصه زیبایی‌های‌ داستان رفته رفته بیشتر می‌شه و از این‌که نویسنده المان‌های جادوگری رو با عناصر طبیعت ترکیب کرده خیلی خوشم اومد. سبک خاصی از مجیک سیستم رو این‌جا شاهدیم که برای من جدید بود😍 بنظرم برای شروع این مجموعه، پتانسیل بالایی داره و امتیاز قابل قبولی گرفته👍 یه خسته نباشید جانانه به نویسنده و مرسی از الهه‌ ملقب به اهریمنی که همیشه کتاب‌های خوب معرفی می‌کنه برامون😈 پ.ن: یه سکانس خیلی خیلی فان و باحال در اواخر جلد داره که نزدیک ده دقیقه داشتم باهاش می‌خندیدم. به لوراس که این تهش بود😂 پ.ن٢: خب من ترجیح می‌دم موهبت‌دار باشم😁در راستای بلندپروازی‌هام عرض کردم. فقط امیدوارم به اندازه‌ی آلن بدشانس نباشم. پ.ن٣: رابطه‌ی ولگار و آلن احساسات کارلوس ولم کنین می‌خوام خودمو بزنم😢⚔️😭

سلام. اگر دوستدار کتابهای سبک فانتزی هستین شدیدا توصیه میکنم این مجموعه داستان رو حتما بخونید.داستان روان و جذاب،با فراز و فرودهای منطقی و پرکشش درکنار شخصیتهای دوست داشتنی که تامدتها بعداز تمام کردن داستان هنوزتو فکرشما حضوردارن وازون داستانهاییه که موقع خوندنش دچار تناقض خواستن میشین، ازطرفی دوست داری زودتر پایان ماجراهارو ببینی و ازطرفی اونقدرجذابه که دوست نداری به این زودی تمام بشه. شدیدا توصیه میکنم بخونید.نویسنده عزیز خداقوت

من یه کم از داستانو خوندم و به نظرم اومد که کتاب خوبیه. حقیقتا فانتزی خوب ایرانی خیلی کمه ولی به گمونم این یکی بد نباشه. به ارباب حلقه‌ها و نغمه‌ی یخ و آتش ابدا نمیرسه ولی بازم امیدیه برای فانتزی ایرانی.

پیشنهاد میکنم حتما شروعش کنید. شخصیت اول خیلی دوست داشتنیه و کم کم شخصیت های جدیدی که عاشقشون خواهید شد به داستان اضافه میشن

بنظرم باید روال داستان را تا ته دنبال کرد، داستان قابل پیش بینی نیست و خیلی جذابه

من تمامی کتاب‌های این نویسنده رو دارم و به جرعت میگم جز بهترین کتاب های تالیفی هستش که منو ترغیب به خوندنشون کرده😍

این مجموعه داستانیه که شما رو به دنیایی فراتر و ماجراهایی هیجان‌انگیز وارد می‌کنه به گونه‌ای که متوجه نمیشد دقیقا کی و چطور در کتاب غرق شدید.

این با فاصله بهترین کتاب فانتزی ایه ک خوندم🤩🤩🔥🔥

این مجموعه کلا خیلی دوست دارم. اتفاقات این جلد که شروع ماجراهاست و الن مرموزی که رازهای خودش ادمو دنبال خودش میکشونه🫠 جدا دوستش دارم

من کتابای زیادی خوندم این یکی منو میخکوب خودش کرد خیلی زیبا بود توصیفات بجا بیان روان داستان بسیار جذاب غیرقابل پیش بینی خلاقیت بی تظیر و شخصیت پردازی فوق العاده خیلی تجربه قشنگی بود

این کتاب یکی از بهترین کتاب های فانتزی هست که خوندم حتما پیشنهاد میکنم بخونید

داستان جالبی داشت امیدوارم در جلدهای بعدی گیراتر ومهیج تر بشود و اینکه با خواندن هزار صفحه هنوز در ماهیت ولیعهدلوراس ماندم آیا خوب است یا بد،کارهای خوب با افکار بد،،