نظرات کاربران درباره کتاب همیشه آلیس

هنوز آلیس.... کتابی که در سال 2014 فیلمی از روی اون اقتباس و با استقبال خوبی هم مواجه شد‌. ممکنه خیلیها فیلم اون رو دیده باشن و متاسفانه در جامعه و نسلی هستیم که ممکنه فیلمها معرف کتابها باشن نه برعکس.... دوستی فیلم رو پیشنهاد کرد بهم و عملا داستان برای من لو رفته بود...راستش هدفم از خوندن غافل گیر شدن یا چیز دیگه ای نبود...میخواستم تا حد امکان به فضای ذهنی یک بیمار الزایمری نزدیک بشم. بعنوان کسیکه مثل نویسنده، سالهای انتهایی عمر مادربزرگم رو در الزایمر پیشرونده اش گذروندم، این وسوسه که دنیا از دیدگاه اون به چه شکل بوده بینهایت انگیزه بخش بود. هرچند تکرار اون تجربه ها و خاطراتی که اطرافیان بیمار داشتند بسیار اندوهگینم کرد اما اطلاعاتی که بدست اوردم و همذات پنداری ای که کردم تا حد زیادی تسلی بخش بود. جنگی که هر لحظه، مادربزرگ من یا شخصیت اول داستان با خودش و بیماریش داشت، بسیار نابرابر بود. انگار با یک تفنگ بادی فنری بخوای جلوی توپخانه ی دشمن بایستی و از هر چیزی که داری دفاع کنی! حافظه تمام اون چیزیه که ما داریم. شاید ارزشمندترین قسمت وجود ما که هرگز تصور نمیکنیم در نبودش چه اتفاقی ممکنه بیافته....و الزایمر اونقدر بی رحمه که فقط به خاطراتت رحم نمیکنه، کم کم پیش میاد و فردیت تو رو از تو میگیره.... تو رو پرخاشگر میکنه.... و اطرافیانت درکی از وضعیتت ندارند چون نمیدونن چه اتفاقی داره توی مغزت می افته. کتاب، از دید آلیس که مبتلا به الزایمر زودرس هست روایت میشه و البته سوم شخصی که احساسات آلیس رو تعریف میکنه.این اثر کاملا علمی نوشته شده و خب نویسنده در مصاحبه ای که در انتهای کتاب اومده کاملا از برگ برنده بودن مدرکش که دکترای هاروارده صحبت کرده تا بگه کتابش رو با مشاوره ی متخصصین درست و حسابی در این زمینه نوشته.انگار بخواد پایان نامه ای رو بنویسه و چه قدر عجیب که تونسته اینقدر خوب نویسندگی کنه. مشاور داستان نویسش حقیقتا کاربلد بوده....اطنابی که گاه در بیان احساسات و حالات آلیس بوجود میومد، شاید کسل کننده اما لازم بود... شاید اگر راوی ها مختلف بودند جذابیت و تاثیر گذاری داستان بمراتب بیشتر میشد اما این سلیقه و تعصب نویسنده بوده و خب قابل احترامه.... همیشه آلیس کتابی بود که من رو بفکر فرو برد.اینکه هیچ‌چیزی در این دنیا متعلق به من نیست حتی حافظه و دانش من....حتی بینش و ادراک من.... و چقدر تلخه که نمیتونم بخودم اطمینان بدم که این اتفاق برای من نمی افته. انگار ازش فرار کردم اما نمیتونم مطمئن باشم هیچوقت به من نمیرسه.... در نهایت کتاب... شاید جهان بینی شما رو نسبت به هر آنچه که بهش میبالین و محق میدونید تغییر بده....در این دنیا....هیچ چیز متعلق با ما نیست. فقط در دست ماست که باهاش عملکرد خودمون رو اثبات کنیم‌. همین.... پس کتاب، پیشنهاد من به همه ی کتابخوانهاست....به همه ی انسانها....