این کتاب، کتاب عشق است.. با ادبیات بسیار لطیف و پر از ظرافتی عجیب و توصیفات بدیع.. زبان حال حضرت سیدالشهداء در هنگام عزیمت آقا علی اکبر علیه السلام به میدان.. سالها پیش که نسخه کاغذی را شروع به خواندن کردم، نتونستم این کتاب کامل بخونم، از فرط رنجی که از پس کلمات کتاب بر این پدر و پسر حس کردم.. رنجی اگرچه بر بلندای حماسه ولی همانقدر دشوار... چه عشقی جز شیدای الله بودن میتونه این رنج عظیم را بر این پدر و پسر قابل تحمل بکنه

این کتاب خودش روضه ست...

گاهی فکر میکنم اشیا اگر جان داشتند، حرف های ناب زیادی برای گفتن داشتند که تا به حال به گوشمان هم نخورده ... گاهی خیال میکنم و خود را جای اشیا می گذارم، گاهی فکر می کنم حیوانات اگر زبان آدمیزاد داشتند، حرف هایی می زدند که عمق معنایش در فهم کوته انسان نگنجد.... راوی داستان پدر، عشق و پسر هم یکی از همین موجودات نابی است که می گویم.... این روایت خودش روضه هست، خودش آدم رو به سمت گریستن میبره...

این کتاب رو چند سال پیش خوندم و اون موقع واقعا بنظرم متفاوت اومد نحوه توصیف وقایع کربلا کاملا جدید بود برای من و اینکه تا جایی که یادم هست اغراق بیش از حد نداشت و بیشتر احساسی بود تا حماسی

انگار که با خوندن داستان، روضه مصور رو میبینینی....با خوندنش اشک میریزی و غرق در عشق و غم میشی...خیلی زیبا بیان کرده از زبان یه حیوان معصوم که اسب وفادار این خاندان بوده ، داستان عشق بین حضرت علی اکبر و آقا امام حسین علیه السلام رو که تلفیقی از عشق پدر و پسر، مولا و پیرو و مرید و مراد واقعی است. و در نهایت فدا شدن در راه عشق حقیقی که با نهایت اشتیاق همراه بوده. متن کتاب اونقدر زیبا و روون هست، که به نظر من هم بزرگسالان از خوندنش لذت میبرن، هم برای کودکان دلنشین و قابل فهم و درک هست. ای کاش برای تک تک شخصیتهای کربلا، کتابهای مشابهی وجود داشت. حجم کتاب کم هست و خیلی راحت تو یکی، دو ساعت تمومش میکنید. پس اصلا تعلل نکنید برای تهیه و خوندنش.

تا جوانان بنی هاشم علی را می بَرند الذین یحملون العرش نازل می‌شود....

هرچقدر که از زییایی و شکوه این کتاب بگم کم گفتم. احساسی ترین کتابی بود که به عمرم خوندم. حتی اگه یه نفر که هیچ اشنایی با امام حسین و اهل بیتش نداشته باشه، این کتاب رو بخونه، تحت تاثیر قرار میگیره. در این کتاب فقط از احساس صحبت میشه... احساس پدری که نور چشمیش رو جلوی چشمش پر پر میکنن... احساس پسری که در راه معبودش، از پدر مظلومش دل میکنه... احساس کودکانی که بعد از علی اکبر تکیه گاهشونو از دست میدن... و در انتها تنها چیزی که از این اتفاقات جگرسوز باقی میمونه، فقط زیباییه...

سالها پیش این کتاب را خوانده بودم ولی مدتها بود دلتنگی برای این کتاب را درونم حس می‌کردم. امروز بعد از سالها در این عاشورای کرونایی و غریب فرصتی برای مطالعه مجدد کتاب پیش آمد. آه که چه زیباست… چه قلم قدرتمندی چه لطیف و چه دلنشین هرچه جلوتر میروم چهره ام گریان تر میشود به نیمه دوم کتاب که میرسم هق هق گریه امان نفس کشیدن نمی‌دهد. روضه است روضه… انگار برای همین روز عاشورا نگاشته شده.

فوق العاده است،همین!

این کتاب رو بارها خوندم و ازینکه در طاقچه گذاشتید ممنون ..توصیه می کنم این کتاب رو مطالعه کنید