نظرات کاربران درباره کتاب کافه ژپتو

من این کتابو دوست داشتم اما خیلی از ابهامات در کتاب باقی موند، مسایلی که در خصوص روح بود از دید علمی مورد بررسی قرار نگرفته بود و به همین خاطر تا حدی غیرفابل باور بود، در خصوص اینکه وقتی روح مهتا وارد جسم میراث میشد ، روح میراث کجا بود و چکار میکرد هیچ اشاره ای یا توضیحی نداشت، نویسنده میتونست دست کم یک سری بررسی و پژوهش در این خصوص میکرد و در پایان به کتابها و مقالات معتبر ارجاع میداد، و خیلی نکات این چنینی، و توضیفات اضافی در داستان خیلی زیاد بود! اما چون نویسنده قلم روانی داشت اذیت کننده نبود

قلم و داستان خوبی داشت.هر چند آخرهای رمان می تونست بهتر هم باشه.

داستان تازه ای بود اما روان نبود حس حال رو خوب نگارش نمیکرد سر و ته داستان خوب بود و جذابیت هم داست وسطاش اما اولش خیلی ضعیف بود کلا نویسنده جا داره برای نگارش بهتر البته این نظرشخصی من بود

دوست نداشتم خیلی خیالی و تین ایجری بود بسیار تخیلی و مبتدیانه

مهتا در روز تولدش به خاطر وجود پدر و مادر و نامزدش و همچنین دوستاش خیلی خوشحال و شاکر و خوشبخته. اما فهمیدنِ اتفاقیِ موضوعی و بعد هم یک تصادف نظرش رو عوض می‌کنه_این اتفاق مربوط به جهانِ احتمالیِ! بعد از مرگ میشه_. 🙃 ✓ پس این داستان، یک داستانِ فانتزیه، یعنی احتمالِ اتفاق افتادنش در جهانِ ماده تقریبا امکان ندارد. اما حرفی که می‌خواد بزنه درسته. اینکه گاهی باید از دور به روابط و رفتارها نگاه کرد، گاهی باید کمی تأمل و مکث کرد و بعد دوباره به رفتن ادامه داد. ✓با اینکه جاهایی، با بعضی از حرف‌ها و ایده‌های کتاب هم نظر نبودم، ایده و خلاقیتش رو دوست داشتم، تصویرسازی‌ها و عاشقانه‌ی جالب و عجیبی که در کل داستان جریان داشت، بسیار دلچسب بود. کشش هم به اندازه کافی داشت که دوست داشته باشید مدام در حال خواندنش باشید... بیشتر اتفاقات مهم برای شخصیت های داستان در کافه اتفاق افتاده، چه اون موقع که ترسِ «خیام» از همه‌چی نذاشت یه عشق خوب شکل بگیره و چه موقعی که اون عشق به پختگی رسید. `کافه ژپتو` داستان‌های زیادی پشت سر گذاشته....☕

کاملا تخیلی و به نظرم امکان ناپذیر

خیلی قشنگ بود و دیالوگ های پایانی کتاب ب نظر من خیلی درخشان بودن

اولین بار بود از نوشته های خانم نائینی مطالعه میکردم و این رمان بدجور به دلم نشست.

کتاب رو که شروع به خواندن کردم خیلی لذت بردم و مشتاق شدم سریال کره ای رو هم ببینم با دیدن سریال به این نتیجه رسیدم که نویسنده هر قسمت سریال رو دیده ومو‌به‌ مو به ترجمه کرده داستانش کرده یعنی کاملا کپی کاملا تو ذوقم خورد

کتاب خوبی بود. البته چیزی که این کتاب را به (خوب) تبدیل می کرد، موضوع متفاوت، هیجان انگیز و اقتباسی بود که بیشتر از اقتباسی بودن کپی بود. این کتاب از سریان کره ای''چهل و نه روز" اقتباس شده بود که باید بگم نویسنده به طرز واضحی تک تک لحضات را با تفاوت های بسیار اندک نوشته بود. قلم نویسنده ساده و روان و معمولی بود،قوی نبود. در اصل این کتاب بدون موضوع اقتباسیش با این قلم معمولی چیز جالبی برای گفتن نداشت..... موضوع بسیار جذاب بود به غیر آخرش که یکهو همه چیز مثل اول کار شد و دوباره خوب شد، که بسیار غیرمنطقی بود!!!!

لذت بردم بی نظیر

داستان دختری احساسی و مهربون به اسم مهتا. که درگیر اتفاقات عاشقانه و زندگی میشه. من شخصیت مهتا خیلی دوست داشتم. پیام داستان.. قدر لحظه لحظه ی زندگی خود بدونید و از آن به خوبی استفاده کنید و لذت ببرید.

کافه ژپتو نوشته ی بسیار روان و دلپذیری از خانم نائینی بود. سبک نگارش و ساده نویسی ایشون رو خیلی دوست دادم. کتاب به نظرم کاملا برگرفته از فیلم کره ای ۴۹ روز بود که خود فیلم هم یکی از زیباترین فیلم هایی هست که دیدم. همون طور که نویسنده هم اشاره کرده بودن یک اثر اقتباسی هست که با قلم ایشون خیلی خیلی جذاب و زیبا بود. واقعا خواننده رو میخکوب میکنه و تا کتاب تموم نشه نمی تونید اون رو زمین بگذارید. بی نظیر بود واقعا و ارزش نه یک بار که چند بار خوندن رو داره.

انگار خانم نویسنده اول سریال ۴۹روز دیده بعد گفته چیکار کنم چیکار نکنم همین میگیرم ایرانیزه میکنم میدم به خورد مخاطب درسته تو کشور ما حق کپی رایت رعایت نمیشه ولی اون خانم نویسنده خودش وجدان نداره...

این رمان مثل سایر آثار خانم نائینی عالی است .موضوعی غافل گیر کننده داره .نام اولیه رمان قبل چاپ سرب بود .من خیلی از خواندنش لذت بردم

داستان و قلم نویسنده خوب بود و داستان در این ژانر جذابیت خیلی خوبی داشت اما متاسفانه دقیقا ایده و داستان یک سریال کره ای بود به اسم چهل و نه روز با اندکی ایرانیزه شدن . کاش نویسنده ی محترم ایده را که گرفتن با خلاقیت بیشتری داستان رو پیش می بردن.

توضیحات اصلی در مورد داستان رو دوستان زحمت کشیدن نوشتن. فقط خواستم بگم اون چه که این کتاب رو برای من بی نهایت دوست داشتنی میکنه و باعث شده چند بار بخونمش این ایدس که: آیا کسیو داری که اونقدر عاشقت باشه که حتی اگر توی جسم خودت نبودی "روحت" رو بشناسه و باز هم دوست داشته باشه؟! یعنی در واقع "خودِ خودِ خودتو" عاشقانه دوست داشته باشه و با تمام ابعادت بشناستت. خیام و مهتای این داستان فوق العاده‌ان، فوق العاده. حتما توصیه میکنم بخونیدش میدونم یک سری دوستان الان باز میان میگن ایده اولیه این داستان از یه فیلم کره ایه و... رها کنین دوستان این دو تا داستان واقعا یکی نیستن!

خیلی عالی بود بعد از مدتها یک کتاب زیبا خواندم

کتابی که بعد از خوندش حس خوبی به زنده بودن میگیری... متن روانی دارد و تا انتهای داستان خسته نمیشی.

داستان در مورد دختریست که در اثر یک سانحه به کما میره و اتفاقاتی که در این مدت میفته. داستان جالبی بود از نظر من . با اینکه سوژه تکراری داشت ولی همچنان آموزنده بود. اینکه چقدر باید قدر لحظه لحظه زندگیمون و بودن در کنار عزیزانمون رو بدونیم. من داستانش رو دوست داشتم..