نظرات کاربران درباره کتاب پیش از آنکه قهوه ات سرد شود

خیلی قشنگ بود خیلی مخصوصا اخرای کتاب...

در ابتدا موضوع و خلاصه کتاب به شدت منو جذب خودش کرد و با توجه به نظرات بسیار خوب و توجه‌های زیادی که به این کتاب شده بود با انتظار بالایی شروع به خواندن کتاب کردم...☕ از حق نگذریم موضوع کتاب جذاب بود و حتی ابتدای داستان هم جالب بود اما هربار یک‌سری موضوعاتی به شدت تکرار می‌شد و این برای من خسته کننده بود؛ و یک موضوع دیگری که من رو به شدت دلسرد کرد این بود که با این که داستان موضوع جالب و هیجان انگیزی داشت اما داستان پردازی آنچان جذاب و پر کششی نداشت و باعث شد که متاسفانه کتاب رو نصفه نیمه رها کنم...

داستان جالبی داشت و جالبتر از داستان نکته‌ای بود که این داستان داشت اونم اینکه با وجود سفر به گذشته بازم نمیتونی ظاهری که الان هست رو تغییر بدی... فقط یک چیز مهم تغییر میکنه..اونم احساسات..و احساس قدردانی از لحظه‌های زندگی...که این میتونه آینده رو برات تغییر بده... از اون کتابا که آرزو میکنی کاش همچین شرایطی وجود داشت...بعد از کتابخانه نیمه شب من آرزو کردم کاش واقعا این محیط دردنیای واقعی میبود.. فقط یک نکته که منو یکم اذیت کرد...اینه که چون با اسامی شرق آسیا آشنا نیستم گاهی منو گیج میکرد یا اوایل داستان اصلا نمیدونسم چه کسی زن و چ کسی مرد هست...و تصویرسازیش یکم برام سخت شد..ولی همه چیز عالی...جذابیت..ایده داستان..متن روان.. متشکر

به خوبی احساسات انسانی را به تصویرکشیده ونثرروان وجذابی داره تنوع شخصیت هاومکان هازیادنیستندولی نثرشیرین وداستان جذاب این رمان ذهن مخاطب روباخودش همراه می کنه باخواندن داستان مادروفرزند اشک ازچشم شمافوران می کندوباخواندن داستان خواهران نمی توانیدجلوی اشک خودرابگیرید داستان درباره ی کافه ایست که صندلی ای داردکه باآن می توان درزمان سفرکرداین رمان جنبه ی روانشناسی وانسان شناسی داردومهم ترازهرچیزشماازخواندن این کتاب لذت خواهیدبرد

ایده و هسته اصلی داستان، سفر در زمانه. این کار با نشستن روی یک صندلی خاص در یک کافه خاص و خوردن قهوه رخ میده. قوانین زیادی براش وجود داره که به نظر میرسه این کار بی‌فایده‌اس. اما طی چهار بخش داستان و آشنایی با مشتری‌ها و گردانندگان کافه، متوجه میشیم که شاید خیلی هم بد نباشه. گاهی وقت‌ها فقط دیدن یک شخص می‌تونه روی حال ما و تصمیمات آینده مون اثر بذاره. فکر می‌کنم کتاب می‌تونست از این پتانسیل استفاده بیشتری بکنه. خوندن کتاب‌های کوتاه‌تر خیلی هم خوبه اما حس می‌کنم میشد این ایده رو بیشتر پرداخت و به داستان حتی بهتری هم رسید.

واقعا عاشقش شدم . کتاب بسیار زیبایی بود

سفر در زمان یکی از موضوعات جالب برای خوندنه.و این کتاب با وجود حجم کمش و داستان جذابش پیشنهاد خوبی برای خوندنه. اوایلش بخاطر اسم شخصیت ها دچار سردرگمی میشدم ولی وقتی باهاشون آشنا شدم برام خیلی جذابتر شد😍

داستان یه کافه که آدما با نشستن روی یه صندلی بخصوص میتونن زمان محدودی یعنی تا سرد شدن قهوشون به گذشته یا آینده برن،بعضیا دلشون نیخواد برگردن به گذشته تا کاریکه باید انجام میدادن و ندادنو انجام بدن ولی یه سری قوانین داره مثلا رفتن به گذشته و آینده قرار نیست چیزیو در زمان حال تغییر بده،مفهومیه،برای من یه جاهاییش جذابیت نداشت و توضیحاتش حوصلمو سر میبرد،تشخیص جنسیت اسامی اولش یکم سخته،جلد دومش شاید جالبتر باشه😊

سفر در زمان بدون اینکه بتونیم تغییری در زمان حال ایجاد کنیم چه فایده ای داره؟ این کتاب یه رمان با این ایده اس من اون بخشی که می‌تونستی برگردی عقب و عزیز از دست رفته ات رو ببینی برام خیلی جالب بود ترجمه روونی هم داشت

یک فاجعه به تمام معنا ... بدون حتی یک خط جذابیت به جرات ممیتونم بگم مگه چرت تر از این هم داریم؟

زندگی مثل یک فنجون قهوه است تا سرد نشده ازش لذت ببر

کتاب قلم روان و ترجمه‌ی خوبی داره، اوایل داستان اسم شخصیت ها و حتی جنسیتشون گیج کنندس ولی کم کم همشون رو میشناسید و داستان هاشون رو میفهید. داستان کتاب در مورد سفر در زمان هست هممون در زندگیمون لحظه‌هایی رو داریم که حسرت برگشتون به اون و تغییر اون رو داریم، ولی نمیشه... پیش از آنکه قهوه‌ات سرد شود به مشتریای کافه این شانس رو میده که به گذشته یا آینده سفر کنن ولی حق تغییر چیزی رو ندارن.

فوق العاااااده بوود موضوع جدید و جالبی داشت و واقعا غیر قابل پیشبینی بود و همه چیز دقیق توصیف شده بود به طوری که قشنگ میتونستم محیط کافه رو تصور کنم و احساس کنم که اونجام از لحاظ ترجمه هم عالی و قابل فهم بود و نمیدونم چرا این کتاب معروف نشده

کتاب دوست داشتنی هست. در مورد حسرت های انسان هاست و درس خوبی بهمون میده اینکه همیشه قدردان زمان حالمون باید باشیم❤️

اسم کتاب جذاب بود و حقیقتا اولین چیزی بود که من رو جذب کرد و بعد موضوع همیشه جالب سفر در زمان! اما خب اونطور که توقع داشتم نبود. کتاب سبکیه و داستان بلندی نیست،من یک صبح تا ظهر تمومش کردم. همونطور که گفتم، موضوع خیلی جذابی بود اما می‌تونست بهتر نوشته بشه، تکرار توی داستان به شکل کلافه کننده ای زیاد بود، بالغ بر ۲۰ بار قوانین سفر آورده شده بود و شخصیت‌ها گاها با خودشون جوری صحبت می‌کردن که انگار نویسنده در تلاشه برای ما توضیح بده و این «توضیح زیادی»آزاردهنده می‌شد. شخصیت روح اصلا باورپذیر نبود، به نظرم وجودش کاملا اضافی بود، می‌تونست یا کامل از داستان حذف بشه و صرفا اون صندلی در ساعات خاصی پذیرای آدم‌ها باشه و یا می‌تونست شخصیت پردازی قوی تری داشته باشه. این که فقط یک بار در روز بره دستشویی؟ خب تصویر خیلی جالبی نیست. بعد از خوندن این کتاب یک فنجون قهوه می‌چسبه☕️، و البته قبل از اینکه سرد بشه به این فکر کنید اگر می‌تونستید سفر کنید در زمان، چه زمانی رو انتخاب می‌کردید، گذشته یا آینده؟

کتاب قشنگی بود با اینکه خیلی وقت ها اسم هاشونو قاطی میکردم ولی خوب بود🌿

جالب بود.

من به پیشنهاد یکی از دوستام این کتابو خوندم و میتونم بگم فوق العاده بود :))) داستان جذابی داشت و از نظر من آموزنده هم بود.. خوندنشو بهتون توصیه میکنم

در یک کلام فوق العاده. مخصوصا فصل آخر کتاب که من بیشتر از بقیه قسمت ها دوستش داشتم. اینم شد جزو کتابای تاثیرگذار من. جمله معروفش همیشه تو ذهنم میمونه:« قبل از اینکه قهوه سرد بشه،بخورش.»

متن گیراست و مفاهیم انسانی را با ظرافت انتقال می دهد.