نظرات کاربران درباره کتاب دورریختنی های عزیز من

این کتاب درباره دختری است که دچار وسواس احتکار در کودکان شده و علاقه به جمع آوری دورریختنی ها و وسایل بی ارزش داره. نویسندهٔ کتاب خودش یک روانشناسه و این کتابو با مشاهدهٔ کودکانی که این اختلال رو دارن و به هدف کمک به اونها یا والدین اونها نوشته. همهٔ ما وقتی بچه بودیم علاقه به جمع آوری اشیائی داشتیم که از نظر دیگران بی ارزش ولی برای خودمون باارزش بودند. این جمع آوری وقتی تبدیل به اختلال میشه که از حد بگذره و خروار خروار اشیای به دردنخور جمع بشن و کودک در مقابل رها کردن اونا مقاومت و سرسختی شدید نشون بده، اونوقته که یک عادت بی ضرر در کودکی میتواند سرمنشأ مشکلات روانی در بزرگسالی شود. من خودم قبل از خوندن کتاب نمیدونستم این یک اختلال روانیه حتی خیلی از خانواده ها هم ممکنه ندونند و رفتار فرزندشون رو چیز عادی تلقی کنند. این کتاب علاوه بر معرفی کردن وسواس احتکار، روش درمان اون رو هم توضیح میده که البته بسته به شخصیت و شرایط هر کودکی فرق میکنه ولی میتونه حاوی اطلاعات مفیدی باشه. بهترین مزیت این کتاب، معرفی کردن یک اختلال روانی با زبان داستانی و گیراست، طوری که تا وسط داستان متوجه نشدم دربارهٔ اختلال روانیه. خیلی خوب و دقیق برای ما بیان میکنه که چرا شخصیت اصلی داستان، دچار این اختلال شده، افکار و احساسات یک دختر هشت ساله رو به خوبی بیان کرده. لحن کتاب جذاب و روان هست طوری که بزرگسالان هم میتونند بدون نگرانی از اینکه کتاب مخصوص بچه ها نوشته شده اونو بخونند.

خیلی قشنگ بود 💜 دلم برای مگی سوخت 🤧 از طاقچه رفتم راستی:)

مگی دختر دوازده ساله ی مهربون که استعداد فوق العاده از توی تیراندازی داره مدتیه که قلبش سنگینی میکنه چرا؟چون مادربزرگش فوت شده مگی سردرگمه این فشار زیاد باعث میشه مگی واسواس پیدا کنه اون وسایلشو توی جعبش جمع میکنه .... خیلی قشنگه💜💟🔮

عالی بود.خیلی لذت بردم..نویسنده در پایان کتاب اطلاعات خوبی ارائه میکنه.ترجمه هم روان بود و خواندن کتاب رو لذتبخش می‌کرد.

من مثل منتقدین حرفه ای نیستم و این کتاب هم حتما اشکالات پنهان و آشکاری داشته ولی توقع من رو از یک کتاب نوجوان برآورده کرد. داستان خیلی زیبایی داشت. مگی شخصیت اصلی داستان نماد کودکان بسیاری است که با مشکلی که مگی داره دست و پنجه نرم می‌کنند: اضطراب و احتکار در کودکان در مجموع خواندن این کتاب رو بهتون پیشنهاد می‌کنم. خواندنش نصف روز وقتتون را می‌گیره

داستان کشش خوبی داشت و داشت به چند موضوع مختلف از دیدگاه های متفاوت اشاره میکرد اما از یه جایی به بعد کشش داستان افت کرد و خود من به عنوان خواننده ،صرفا خوندمش که تمومش کنم. اما این که این کتاب از زبان یه دختر کلاس هفتمی نوشته شده ،خیلی خوب و به نظرم چه قدر جا داره که داستان های با محوریت نوجوان مطابق با فرهنگ و حال و هوای خودمون نوشته بشه،که انشاءالله امید های آینده کشور عزیزمون بتونند باهاش ارتباط بگیرن. جدای از اون ،خب یه قسمت هایی اش هم با فرهنگ ما سازگار نبود .

این کتاب خیلی خوبه چون یاد میده که بدون نگهداشتن وسایل بدرد نخور هم میشه خاطرات قشنگی که باهاشون داری رو توی ذهن نگهداشت.

موضوع کتاب جالب بود و من جذب اسمش شدم و از روی کنجکاوی و به خاطر ستاره‌های زیادش خوندم اما به نظر من از اواسط داستان خیلی خسته کننده و تکرری بود و خوب نپرداخته بود به موضوع ضمن اینکه چرندیاتی مثل انرژی فرستادن به کائنات و باور داشتن و ایمان داشتن به اینکه یه اتفاق میافته در کتابی که نویسنده‌ش روانشناسه خیلی عجیب بود و اینکه من فکر نمیکنم کتابی که انقدر تابلو و مسخره پیام اخلاقی بده برای نوجوون‌های باهوش الان جذاب باشه، شاید برای بزرگسالهایی که به پندهای قدیمی عادت کردن بهتر باشه😅

کتاب خوبی بود