بریده‌هایی از کتاب تحلیلی از تاریخ تشیع و امامان (ع)

در یک نگاه دقیق به حوادث و جریانهایی که در دوره حکومت کوتاه امام علی علیه‌السلام رخ داده است به درستی می‌توان نتیجه گرفت که در اندیشه سیاسی آن حضرت علیه‌السلام هر انتقادگرِ حکومت، مخالف نیست و هر مخالف، دشمن و هر دشمن، کینه‌توز نمی‌باشد.

حضرت علی علیه‌السلام با توجه کامل بدین حقایق، در برخورد با مخالفانش بدین شیوه‌ها رفتار می‌کرد: «پیشگیری»، «تبیین مواضع و روشنگری»، «گفتگو و مذاکره»، «پرهیز از به‌کار بستن شیوه‌های بحران‌آفرین و تشدیدکننده دشمنی»، «متمایزساختن فریب‌خوردگان و کارگردانان پشت صحنه».

حکومتی که منتقد و مخالف و دشمن را به یک گونه بنگرد، پیشوایش الفبای سیاست و حکومت‌داری را نمی‌داند.