بریده‌هایی از کتاب مهمان ناخوانده

از تنها شدن می‌ترسید؛ از رها شدن می‌ترسید. شغل داشت اما هرگز فکر نمی‌کرد آدم مستقلی باشد. طلاق ازنظر مالی هر دوی آنها را نابود می‌کند. هر دو هم این را می‌دانند. یعنی تا این حد از این زندگی ناراضی‌ست که تصمیم به جدایی گرفته است.

ناگهان به یاد جملهٔ شکسپیر افتاد؛ آن‌کس که می‌خندد و می‌خندد، شرور است.

یک زندگی زناشویی چطور می‌تواند نجات پیدا کند وقتی تمام نقاط مشترک آن در حال از هم گسیختن است؟