بریده‌هایی از کتاب مردی؟ خب که چی؟

پس دختران ما چه؟

دوباره تأکید می‌کنم که هدف این کتاب، کم‌کردن ارزش زندگی قربانیان سفیدپوست زن و در عوض افزایش توجه به زنان رنگین‌پوست نیست، هدف کتاب نشان‌دادن این امر است که تمام زنانی که قربانی خشونت‌های مهلک می‌شوند، باید بتوانند فارغ از نژادشان از «سرمایهٔ» ضروریِ رسانه‌ها برخوردار شوند.

این فرض که زنان سیاه‌پوست میل جنسی سیری‌ناپذیر دارند، بدان معنا بود که آن‌ها نه‌تنها با مردان برده «جفت‌گیری» می‌کنند، بلکه اربابان سفیدپوستشان هم «وظیفهٔ خود می‌دانستند» که آن‌ها را حامله کنند تا دارایی‌شان بیشتر شود.

یک روز مجبور شدم به کارآگاهان بگویم: می‌دانید احساسات و رنج من هم به اندازهٔ سفیدپوستان است؟»

اگر تصویری که از قربانیان ارائه می‌شود نشان دهد که آن‌ها به دیگران کمک می‌کردند یا برای عزیزانشان مهم بودند، به احتمال زیاد، مردم آن‌ها را سزاوار مرگ خشونت‌آمیز تلقی نکرده و خواستار مجازات مجرم می‌شوند. موقعی که مطبوعات قربانیان را افراد مهمی نشان دهند، برای مردم هم مهم می‌شوند.

روان‌شناسی به نام ملوین لرنر معتقد است اگر افراد به «دنیای عادلانه» باور داشته باشند (اساساً هم امور خوب و هم امور بد بنا به دلایلی اتّفاق می‌افتند) و چارچوب‌بندی ماجرا هم نشان دهد که قربانی تاحدّی گناهکار بوده، آن‌ها مستقیم یا غیرمستقیم قربانی را سرزنش می‌کنند؛ برای مثال،‌ جزئیاتی مانند مست‌بودن یا ساعت دو نیمه‌شب از مهمانی برگشتن درموردِ فردی که مورد تجاوز قرار گرفته، می‌تواند سبب شود که برخی گمان کنند قربانی تاحدّی سزاوار چنین تعرضی بوده است. بعید نیست کسی این‌گونه استدلال کند: «چرا یک زن نجیب بااینکه می‌داند دنیا جای خطرناکی است تا این موقع شب بیرون می‌ماند؟»

دل‌خراش‌تر از همه، حرف‌هایی بود که پسرعموی ده‌سالهٔ سوگوار کیدجا به گزارشگر گفت: «او همیشه با من بازی می‌کرد و من را می‌فهمید، همیشه من را درک می‌کرد.»

«چارچوب‌بندی» رسانه‌ها از یک مسئلهٔ اجتماعی (در این مورد، قتل زنان سیاه‌پوست و سفیدپوست) واکنش جامعه را معیّن می‌کند: اگر قربانی به‌عنوان کسی به تصویر کشیده شود که خشونتِ وارده بر او حقش نبوده و جذاب،‌ قابل‌اعتماد و دوست‌داشتنی معرفی شود، مردم بیشتری با او همدلی کرده و در حمایت از او به پا می‌خیزند و مجری قانون مجبور به حل مسئلهٔ قتل می‌شود؛ ولی بدون همدلی عموم مردم برای قربانیان خشونت خانگی،‌ بعید است که برای حل این مسئله به‌عنوان یک معضل اجتماعی قانونی وضع شود.

قربانی‌شدن زنان سفیدپوست را خطری برای تمامی زنان می‌دانند؛ اما اگر در کف شهر برای زنان سیاه‌پوست خشونتی رخ دهد، بیشتر زنان سفیدپوست لازم نیست نگران امنیت شخصی خود شوند.