بریده‌هایی از کتاب زن ها مردها را از دست می دهند، چرا؟

. بعضی دخترها از ابراز عقیده می‌ترسند. زیرا نمی‌خواهند تعادل قایق را به هم بزنند. آنان آن‌قدر از این موضوع که طرفشان از آنان خوششان نیاید می‌ترسند که ترجیح می‌دهند در مورد چیزهایی که با آن‌ها موافق نیستند، ساکت بمانند، اما مردها نمی‌خواهند با عروسک‌های بدون فکری همراه باشند که هیچ نظری از خودشان ندارند. تنها چیزی که بدتر از زنی است که خود را نمی‌شناسد، زنی است که می‌ترسد خودش باشد.

زمانی که از خودتان خوشتان بیاید و خود را دوست داشته باشید، آن‌گاه به‌طور خودکار به خود اطمینان خواهید داشت. اطمینان بیان‌کننده احساس درونی شما نسبت به خودتان است. اگر احساس خوبی نسبت به خودتان داشته باشید این احساس از وجودتان به بیرون سرایت خواهد کرد و برای اطرافیانتان هم پدیدار و آشکار خواهد شد. مردم خواهند دید که شما مطمئن هستید و درست مانند یک آینه جادویی این احساس را به شما بازتاب خواهند نمود. آنان با سطح خودارزشی شما موافقت خواهند کرد. اما اگر در مورد خودتان احساس خوبی نداشته باشید، مردم آن احساس را هم خواهند دید و هم این احساس را بازتاب خواهند داد.

زمانی که همه آنچه دریافت می‌کنید سکوت است، در حقیقت دارید جواب منفی می‌گیرید.

به ما زن‌ها یاد داده‌اند که اجازه دهید تا مرد به شما نزدیک شود و یا طوری وانمود کنید که گویی با دوستانتان اوقات خوشی را می‌گذرانید و لبخندهای تصنعی بر لب داشته باشید. به چشم طرف مقابل نگاه نکنید. وانمود کنید که کاملا بی‌تفاوت و بی‌علاقه هستید و ایجاد رابطه با شما سخت است تا نیازمند به نظر نیایید. مرد باید سراغ شما بیاید. آیا این قوانین صحیح هستند؟ نه. آن‌ها اشتباه هستند. مردها به نشانه‌ای احتیاج دارند تا بفهمند که شما تمایل به گفت‌وگو دارید. رفتن به نزد یک دختر و شروع گفت‌وگو کار بسیار ترسناکی است. بیشتر مردها ترجیح می‌دهند به جای آن کار در مجلس بزرگی سخنرانی کنند.

بعضی از زن‌ها ترجیح می‌دهند به جای نزدیک شدن به یک مرد، از پرتگاه بپرند.