بریده‌هایی از کتاب افکار منفی را رها کن

یادتان باشد وقتی به این درک برسید که خودتان مسئول خوشبختی خودتان هستید، از فشار روی شانه‌هایتان کاسته خواهد شد.

«اگه ما خودمون رو بی‌قیدوشرط دوست نداشته باشیم نمی‌تونیم دیگران رو بی‌قیدوشرط دوست داشته باشیم».

همان‌گونه که گلنن دویل ملتون در کتاب جنگجوی عشق می‌گوید: «ما می‌توانیم دو انتخاب داشته باشیم: یا عالی باشیم و دیگران ما را تحسین کنند، یا حقیقی باشیم و دیگران عاشق ما باشند.»

تحقیقات نشان داده‌اند که سکوت می‌تواند به رشد مغز کمک کند. یک تحقیق در سال ۲۰۱۳ نشان داده که حداقل دو ساعت سکوت می‌تواند سلول‌های جدیدی در هیپوکامپ مغز بسازد (بخشی از مغز که در کنترل هیجانات نقش مهمی دارد). سعی کنید کمی آرامش و سکوت را در روز یا هفته‌تان وارد کنید، حتی اگر برای ده دقیقه باشد. اگر این کار را هدفمند انجام دهید، بر روحیهٔ شما تأثیر مثبتی خواهد گذاشت و فعالیت مغزتان را به طرز شگفت‌انگیزی افزایش می‌دهد.

در واقع رسیدن به آرامش به دلیل میلیون‌ها فکری که در سر ما می‌گذرند سخت می‌شود، نه به‌خاطر زندگی پرمشغله‌ای که داریم.

عشق ورزیدن به خودتان، کمک می‌کند هرگز نلغزید. وقتی عشق به خود را تمرین کنید ذهن حرافتان دیگر دهان گشادش را می‌بندد و خودتان را کم‌کم بهتر می‌شناسید. این قضیه از چند طریق به شما کمک می‌کند: می‌توانید درمورد چیزهایی که می‌خواهید یا نیاز دارید آگاهانه‌تر تصمیم بگیرید و باعث می‌شود نظرات دیگران را زیاد جدی نگیرید و در پایان روز می‌بینید که لذت بیشتری برده‌اید. و این قضیه بسیار شگفت‌انگیز است؛ چون حدس بزنید بقیهٔ عمرتان را با چه کسی سپری خواهید کرد؟ با خودِ فوق‌العاده‌تان.

در واقع رسیدن به آرامش به دلیل میلیون‌ها فکری که در سر ما می‌گذرند سخت می‌شود، نه به‌خاطر زندگی پرمشغله‌ای که داریم.

ما پی برده‌ایم زندگی پُر از اتفاقاتی است که از کنترل ما خارج هستند. درک این موضوع باعث می‌شود از نظر فکری آزادی زیادی به دست آوریم.

افکارتان را با گفتن جملهٔ زیر متوقف کنید: «صبر کن! الان فقط ذهنم استرس داره. من متوجهم و می‌دونم چرا استرس داره، اما واقعاً هیچ دلیلی نیست تا برای دهمین‌بار وارد این مسیر مارپیچ بشم.»

«بلوغ زمانی اتفاق می‌افتد که یک نفر یاد می‌گیرد فقط به چیزهایی که ارزش دارد اهمیت دهد.»

وقتی خودتان را بی‌قیدوشرط دوست داشته باشید هیچ نیازی ندارید که در قبال عشقی که می‌دهید چیزی دریافت کنید. به این می‌گویند عشقی آزاد، عمیق و صادقانه که باعث می‌شود از بند قیدوشرط رها شوید.

جانمان شده است. ممکن است ندانید که چه مکالمهٔ درونی هولناکی با خودتان دارید.

به‌محض اینکه همه‌چیز را رها کنید - رها کردن انتظارات، رها کردن نقشه‌های گام‌به‌گام، رها کردن سود و ضرر - هر چیزی سر جای خودش قرار می‌گیرد. شاید واقعاً وقتی دنبالش نروید آن اتفاق بزرگ برایتان رخ دهد.

چگونه باید مانع پرسه زدن ذهنتان شوید؟ در واقع چگونه باید اینجا بمانید؟ باید از تغییر دادن تمرکزتان شروع کنید. به‌جای اینکه هنگام رفت‌وآمد به ده چیز متفاوت فکر کنید، چرا سعی نمی‌کنید درختان مسیر را تماشا کنید یا شکرگزار این باشید که شغلی دارید و هر روز به محل کارتان می‌روید و بابت کاری که می‌کنید به شما حقوق می‌دهند؟ می‌توانید به بوی شیرین شامپوی خود دقت کنید و اینکه این بو شما را یاد دوران دبیرستانتان می‌اندازد. قطعاً افکار و نگرانی‌ها در همین حین به درون ذهن شما می‌خزند، اما آنها می‌آیند و می‌روند - نباید بر شما غلبه کنند یا به شما استرسی وارد کنند. هر زمان که بتوانید روی دنیای اطرافتان تمرکز کنید یا روی چیزهایی که سپاسگزارشان هستید، می‌توانید از افکاری که ممکن است باعث نگرانی یا استرستان شوند دوری کنید. نباید اجازه دهید آنها بر شما غلبه کنند.

خوشبختی را درون خود پیدا کنید. هر زمان احساس کردید دارید خارج از درونتان دنبالش می‌گردید به خودتان این نکته را یادآوری کنید.

وقتی ما وارد یک جنگل می‌شویم، تمام حیوانات را یک اندازه دوست داریم. از مورچهٔ کوچک گرفته تا تنبل خوابالو، میمون بازیگوش و پرندگان زیبا. حتی ببرهای وحشی را هم دوست داریم، اما - هیچ‌وقت سعی نمی‌کنیم پا روی دم ببر بگذاریم و با او بازی کنیم. بهتر از هرکسی می‌دانید که او به شما حمله خواهد کرد. بنابراین او را دوست دارید اما با رعایت فاصله دوستش دارید. بووووم!! و قضیه حل شد. شما هنوز هم با همه یکسان برخورد می‌کنید، اما از ببرهای زندگی‌تان کمی فاصله می‌گیرید. این فاصله‌گذاری ممکن است مربوط شود به اعضای خانواده‌تان، دوستانتان که دهه‌هاست آنها را می‌شناسید یا همکاری که تقریباً از ابتدای دوران کاری‌تان با او بوده‌اید. اگر این رابطه برای شما خوب نیست هیچ اشکالی ندارد که چند قدم به عقب بردارید. هنوز هم می‌توانید آن شخص را دوست داشته باشید، اما می‌توانید این کار را با فاصله انجام دهید. این باعث می‌شود به‌جای اینکه هر بار کارهای منفی او تحریکتان کند و مجبور باشید چرخهٔ عصبانیت و بخشش را مدام تکرار کنید، احساسات مثبت را در خودتان پرورش دهید.

راه‌های زیادی برای بخشیدن دیگران وجود دارد... لازم نیست کار آنها را فراموش کنید، فقط کافی است بگذرید. شما هیچ‌وقت نمی‌توانید تمام چیزهایی را که آزارتان داده‌اند فراموش کنید - آنها همیشه بخشی از شما و حافظهٔ شما باقی می‌مانند، اما اگر بیشتر روی زمان حال تمرکز کنید، کمتر به آن افکار می‌چسبید.

تصویرسازی هدف، راهی عالی است برای اینکه بتوانید نزدیک‌تر به خودِ واقعی‌تان زندگی کنید. آنچه از خودتان می‌خواهید را تصور کنید و سپس ببینید که چه چیزهایی آشکار می‌شوند. وقتی شروع کنید به تصویرسازی از آنچه در زندگی می‌خواهید، تصویر بهتری از خودِ واقعی‌تان می‌گیرید. مغز شما نمی‌تواند تفاوت بین یک تجربهٔ واقعی و یک موقعیت خیالی را تشخیص دهد؛ بنابراین تصویرسازی مداوم شکست، شما را به جای خوبی نخواهد رساند. از طرفی اگر آیندهٔ خود را آن‌گونه که دلتان می‌خواهد تصویرسازی کنید، ممکن است به آن نقطه برسید. البته این موضوع به صبر و زمان زیادی نیاز دارد.

«اینکه دیگران درمورد تو چه فکری می‌کنند به تو هیچ ربطی نداره.»

وقتی به مانعی برخورد می‌کنید و نمی‌توانید خیلی سریع به مقصد برسید، باید بدانید که زمانش رسیده تا آستانهٔ صبرتان را بالا ببرید.