بریده‌هایی از کتاب درک واقعیت جهان موازی

مهم‌ترین چیز برای شما نباید این باشد که در زندگی چه‌چیزی به دست می‌آورید، بلکه باید این باشد که چگونه زندگی می‌کنید و احساس‌تان چیست.

درمان واقعی یعنی هم‌راستایی کامل با خودتان، تا جایی‌که بتوانید همیشه مَسرور بودن را انتخاب کنید،

هستی ابدی است. فراتر از زمان است، پس، بایستی ابدی باشد. (از دیدگاه محدود به زمان می‌گوییم «ابدی» از دیدگاه خودش همان «بی‌زمانی» است).

مادامی که قدرت‌تان را واگذار می‌کنید، خود را قربانی می‌بینید و مادامی که احساس می‌کنید کنترلی بر زندگی‌تان ندارید، جز این نیست که انعکاس دقیق خودتان را از انرژی خودتان تولید می‌کنید، انعکاس خارجی آن را. بعد آن صورت بیرونی را سرزنش می‌کنید که آفریدهٔ خودتان و انتخاب خودتان است، اگرچه فراموشش کرده‌اید.

مدام در حال ارسال پیام به بیرون هستید. به چه کسی یا به چه‌چیزی؟ به خودتان، به آفرینش‌تان، به آینه‌ای که شما را منعکس می‌کند. مدام در حال شکل دادنِ تصویر در آینه‌ای هستید که شما را منعکس می‌کند. پس، لازم است کمی مراقب پیام‌های ارسالی‌تان باشید!

هرچیزی که شادی فراوانی به شما می‌دهد کمک‌تان می‌کند که ویژگی ارتعاشی‌تان را ارتقا دهید.

هرگز کسی را ندیده‌ام که بتواند هستی را متوقف‌کند حتی در هنگام مرگ.

داشتن یکپارچگی اجتماعی و غم‌خواری به این معنا نیست که به لانهٔ خرگوش دیگران فرو بروید. به این معناست که به بودن در حالت ارتعاشی دلخواه‌تان و به الگویی که هستید وفادار می‌مانید. به این معنا نیست که می‌کُشید و تجاوز می‌کنید یا هرچه را که لازم دارید از دیگران می‌ستانید. به این معنا نیست که دیگران را از خواسته‌های‌شان محروم می‌کنید تا به خشنودی خودتان میدان دهید. این نوع «خواسته‌های سطح پایین» حاکی از آن هستند که فرد هنوز نمی‌خواهد به انتخاب خود در سُرور باشد.

برای لحظاتی که واقعاً احساس خوبی دارید، سپاسگزار و قدردان باشید و بگذارید وجودتان از آن آکنده شود. بگذارید آن معنای آزادی‌تان باشد، بگذارید تأییدی بر این باشد که به‌لحاظ ارتعاشی، انرژیک، معنوی و آگاهی موفق هستید. احساس خوب همیشه برترین است.

خوب بدیهی است، همه می‌دانیم که خوشحالی به تجلّی نیست. همه این را می‌دانیم، اما بسیار کم‌اند افرادی که عملاً به آن خلوص و بلوغ رسیده باشند که حالتِ بودن را اولویت قرار دهند.

اگر متوجه نگرانی یا وابستگی به نتیجهٔ آتی در وجود خود شدید، به یاد بیاورید که آن‌چه در حقیقت می‌خواهید، احساس خوب است

آن درجه از شادی که احساس می‌کنید دقیقاً متناسب با درجهٔ حضورتان در لحظه است.

پس، متوجه باشید آن‌چه که دنبالش هستید، وضعیت احساسی است، نه شرایط یا تجلّی. تجلّی عالی است،

چیزی که در حقیقت می‌خواهید، احساس خوب است. این نشانهٔ بلوغ است.

می‌توانید واقعیتی تصادفی برای بقیهٔ عمرتان بیافرینید و ندانید که هستید،

تمرکزِ جسمی یا بازتابِ جسمی، صرفاً بیان طبیعی وضعیت غیرفیزیکی است که پیش از آن رخ داده است.

بسیاری از ما در این موقع خاصْ این‌جا هستیم که در این «زمانِ تغییر» شرکت کنیم که در آن از تاریکی به نور، از ناآگاهی به آگاهی حرکت کنیم. اگر برای‌تان مهم است، اگر واقعاً بزرگ‌ترین خواسته‌تان است، همیشه در هر زمانی، می‌توانید به هر جهانی که برای‌تان اهمیت دارد جابه‌جا شوید.

به شادی‌ام باور دارم، به این‌که خوشحال بودن هرچه را نیاز دارم برایم خواهد آورد. باور دارم که شادی‌ام، الهامم و خلاقیتم همیشه می‌تواند پشتیبانی‌ام کند. باور دارم همیشه خویشتن خویشم پشتیبانی‌ام می‌کند.» باور قدیمی ناپدید می‌شود و حالا می‌توانید واقعیت جدیدتان را اداره کنید.

وقتی دانستن کامل می‌شود، همه‌جا منعکس می‌شود: در رفتار، در نظام باورها، در حوزهٔ انرژی، در شخصیت، در اعمال، درواقعیت محیط فیزیکی، در وضعیت مالی و در روابط‌تان، در همه‌جا.

این باید الهام‌بخش شما باشد. میزان فرکانس‌تان را بالا ببرید. مسئولیت کسی را که هستید بپذیرید. احساس کنید که اختیار دست شماست. بدانید که خودْ توانا هستید. آن‌وقت نیازی به اسرار نیست؛ آماده‌اید.