بریده‌هایی از کتاب روانشناسی شهرت

چرا رفتم؟ به خاطر یک چیز. از وقتی که در هالیوود زندگی کردم هیچ‌وقت از آنجا خوشم نیامد... داشتن حریم خصوصی در آنجا هر روز سخت‌تر از قبل می‌شد. نمی‌توانستم سگم را به گردش ببرم، به فرودگاه یا رستوران بروم، حتی نمی‌شد به دستشویی زنانه بروم و کسی مراقب من نباشد، راجع به من حرفی نزند، یا جاسوسی من را نکند. سبک زندگی ستاره‌های سینما باعث شد احساس کنم زندانی شده‌ام و دیگر نمی‌توانستم به زندگی در آن وضع ادامه دهم

درواقع دارند روی معانی مختلف تأکید می‌کنند؛ مثلاً، دایر (۲۰۰۴) و همچنین مارشال (۱۹۹۷) می‌گویند شهرت سلبریتی‌ها یک کالاست

برای یک شخص معروف (شهرت به‌دست‌آمده) توجه زمانی جلب می‌شود که کاری مهم انجام شود، اما کسانی که هدفشان صرفاً جلب توجه است، هیچ دستاورد واقعی‌ای در کار نیست، بلکه شخص از ابزارهای مختلف استفاده می‌کند تا توجهات را به خود جلب کند. به این می‌گویند شهرت بدون معروفیت که در آن معروفیت یعنی شخص را به دلیل یک دستاورد مهم بشناسند. کارداشیان‌ها را اغلب به‌منزلهٔ جست‌وجوگران توجه می‌بینند که هیچ دستاورد خاصی نداشته‌اند، اما خیلی از کسانی که دستاورد مهمی داشته‌اند پیش هستند.

کارن استرنهایمر سلبریتی را چنین تعریف می‌کند: هرکسی که یک تودهٔ بحرانی از غریبه‌ها تماشایش می‌کنند، متوجه حضورش می‌شوند و او را می‌شناسند (استرنهایمر، ۲۰۱۵:۲). سلبریتی یعنی علاقه به زندگیِ شخصیِ یک شخص.

درواقع اساساً سلبریتی به کسی گفته می‌شود که می‌تواند در خدمت ‌«فروش بیشتر‌» یا ‌«پیروزی‌» در یک کارزار سیاسی قرار گیرد. استفاده از سلبریتی‌ها، به‌عنوان بخشی از راهبردهای بازاریابی، رویه‌ای معمول در شرکت‌های بزرگ است و این شرکت‌ها با استفاده از آنان، نشان‌های تجاری خود را ارتقا می‌بخشند. شرکت‌ها هم سرمایه‌های درحورتوجهی را برای تولید سلبریتی‌ها خرج می‌کنند و هم به واسطهٔ بصری‌سازی جذابیت سلبریتی‌ها، سرمایهٔ قابل توجهی به دست می‌آورند. درواقع مفهوم سلبریتی به رسانه گره خورده است و بدون پشتیبانی رسانه‌ها نمی‌توان انتظار شکل‌گیری سلبریتی‌ها را داشت. اگرنه مسئلهٔ ‌«شهرت‌» تاریخی فراتر از رسانه‌های جمعی و رسانه‌های اجتماعی دارد.

آنچه برای یک فرد اهمیت دارد، یعنی ارزش‌های او، تأثیری اساسی بر چگونگی واکنش آن فرد به مشهور شدن دارد. شوارتز (۲۰۱۲) ده ارزش اساسی را شناسایی کرده که راهنمای افراد در زندگی آن‌هاست. این ارزش‌ها عبارت‌اند از: خود ــ راهبری، برانگیختگی، لذت‌طلبی، موفقیت، قدرت‌گرایی، امنیت، همنوایی، سنت، خیرخواهی و جهان‌گرایی. همهٔ این موارد با مفهوم شهرت و نحوهٔ دنبال کردن، رسیدن و بها دادن به شهرت پس از رسیدن به آن ارتباط دارند. با شناسایی ارزش‌های فردی می‌توان پی برد یک فرد پس از رسیدن به شهرت با آن چه می‌کند. درحقیقت، خواه‌ناخواه، شهرت تابعی از ارزش‌هاست.