نکتهٔ مهم اینکه مجازاتهای الهی که در دنیا گرفتار آن میشویم، نشانهٔ لطف وعنایت خداست تا بیدار شویم.
da☾
نعمتی داریم و با آن احساس بینیازی میکنیم که مثلاً من این پول را دارم و آن را نگه میدارم تا با آن مشکل خودم را حل کنم. با چنین طرز تفکری خدا را فراموش میکنیم. و خداوند از سر رحمت خود گره به کارمان میاندازد تا بفهمیم همه کاره اوست. تا بفهمیم صرفاً با پول و سرمایه نمیتوانیم مشکل خود را حل کنیم. تا بفهمیم همه چیز از خداست و هر چیز وقتی فایده و اثر دارد که خدا بخواهد. ما هم باید از خدا بخواهیم. فقط از خدا بخواهیم. چنان که هر روز میگوییم اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعین
da☾
دو کس مُردند و حسرت بُردند. یکی آن که داشت و نخورد، و دیگری آن که دانست و نکرد. (سعدی)
da☾
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود کسی که از بخشش و خرج کردن دست نگه دارد که مبادا فقیر شود، یقیناً فقر را جلو انداخته است. همچنین فرمود بخیل کسی است که فقر را جلو اندازد.
da☾
علی علیه السلام فرمود بخیلترین مردم کسی است که نسبت به خودش هم بخل میورزد و ثروت خود را مصرف نمیکند
da☾
اگر چیزی را میبخشیم، سخاوتمندانه ببخشیم، نه بخیلانه.
da☾
فکر نکنیم که اگر ثروت خود را نگه داریم خدا بیشتر به ما میدهد. افراد بخیل فکر میکنند اگر حرص بزنند و مال خود را به کسی ندهند رزقشان زیاد میشود. (حجت الاسلام قرائتی)
da☾
امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود بخل ورزیدن به مال و ثروت موجود، نشانهٔ بدگمانی نسبت به خداست.
da☾
این که میگوید بعد چه کنم؟ گویی میگوید که بعد خدا نیست.
da☾
یحیی پسر زکریای نبی ابلیس را دید، پرسید کیست که وی را دشمنتر داری، و کیست که وی را دوستتر میداری؟ ابلیس گفت پارسای بخیل را دوستتر دارم، که او جان همیکَنَد و طاعت همیکُند، اما بخل وی آن همه باطل گرداند. و فاسق بخشنده را دشمنتر دارم که او خوش همیخورد و خوش زندگی کند، و همیترسم که خدای تعالی بر وی به سبب سخاوتش، رحمت کند. و وی را توبه دهد. (غزالی، کیمیای سعادت، ج ۲، ص ۱۷۲)
da☾