بریده‌هایی از کتاب ازدواج شناسی؛ علم و هنر با هم ماندن!

تشکر از همسر سرانجام تبدیل به یک بازتاب می‌شود؛ به‌طوری که احساس خوبی در همسرتان ایجاد می‌کنید، بدون این‌که حتی خودش آگاه باشد.

آزردگی همان کاری را با روابط انسانی می‌کند که جوراب خیس با پا می‌کند؛ ایجاد اصطحکاک. در مقابل، تشکر و قدردانی ضربه‌گیر آزردگی است؛ مانند پارچه‌ای نرم که دور تاول‌های پای خود می‌پیچید تا بتوانید به پیاده‌روی، دویدن یا راه‌رفتن معمولی خود ادامه دهید.

. تشکر از همسر به‌نوبهٔ خود احساس خشم و آزردگی را در فرد کاهش می‌دهد.

افرادی که از همسرشان بیشتر قدردانی می‌کنند، احساس بهتری نسبت به او دارند.

تحقیقات نشان داده‌اند یک تشکر ساده از همسر می‌تواند تأثیر فوق‌العاده‌ای داشته باشد. مطالعه‌ای در مرکز تحقیقات خانوادهٔ دانشگاه جورجیا در سال ۲۰۱۵ نشان داد ابراز قدردانی از همسر «پایدارترین پیش‌بین معنادار کیفیت زناشویی است»

گاهی برداشت ما از رفتارها یا حرف‌های همسرمان مطابق با واقعیت نیست. یکی از دوستانم چنین مشکلی را درمورد نان داشت. او از این مسئله شکایت داشت که همسرش همیشه قسمتی از نان را به او می‌دهد که هیچ‌کس آن را دوست ندارد. اما بعداً مشخص شد که در خانوادهٔ همسرش این بهترین قسمت نان محسوب می‌شود.

به‌اعتقادِ یک روان‌پزشک به نام فیل استاتز، پایان یک رابطه زمانی است که یکی از طرفین از صدای غذاخوردن و تنفس فرد مقابل متنفر می‌شود. این یک بیماری عصب‌شناختی به نام میسوفونیا (اختلال صدابیزاری) است که در آن صداهایی طبیعی و جزئی باعث ایجاد استرس و اضطراب در افراد می‌شود.

واژهٔ احترام به نظر خُشک و رسمی می‌رسد؛ با این حال ریشه در یکی از نیازهای اساسی انسان دارد: به‌رسمیت شناخته‌شدن و در عین حال دوست‌داشته‌شدن. نیاز به این‌که یک نفر دوست‌مان داشته باشد؛ حتی زمانی که چشم‌های‌مان پُف کرده، جای خراش یا سوختگی روی بدن‌مان ظاهر شده یا در بستر بیماری هستیم.

بی‌احترامی نوع مسلّحانه‌ای از قدرنشناسی است.

بی‌احترامی یکی از بزرگ‌ترین قاتلان ازدواج است که رابطه را زخمی کرده و شادی را از شما می‌رُباید.