بریده‌هایی از کتاب قلعه حیوانات

جنگ، جنگ است و فقط انسان مُرده، انسان خوب است.»

هیچ‌گاه به کسانی که می‌گویند انسان و حیوان منافعی مشترک دارند یا نفعشان در گرو یکدیگر است اطمینان نکنید؛ این سخنان دروغ مطلق است؛ انسان به منفعت هیچ موجودی نمی‌اندیشد.

هر موجودی که روی دو پا راه می‌رود دشمن است و هر موجودی که روی چهار پا راه می‌رود یا بال دارد دوست است. همچنین به خاطر بسپارید که در این مبارزه علیه انسان‌ها، نباید خود را همانند آن‌ها کنیم؛ حتا اگر پیروز شدید، از عادات او بپرهیزید! هیچ حیوانی نباید در خانه زندگی کند! در تخت‌خواب بخوابد، یا لباس به تن کند، یا الکل بنوشد یا دخانیات مصرف کند؛ نباید به پول دست بزند، یا وارد امور تجاری شود. تمام رفتارهای انسانی پلید هستند و مهم‌تر از همهٔ این‌ها، هیچ حیوانی نباید به هم‌نوع خود ظلم کند.

کلوور گفت: «چشم‌هایم درست نمی‌بینند؛ حتا وقتی که جوان هم بودم نمی‌توانستم این نوشته‌ها را بخوانم، اما به نظرم آمد که شکل دیوار متفاوت با آن چیزی است که قبلاً دیده بودم. آیا قوانین هفتگانه همان‌ها هستند؟» بنجامین برای یک بار در کل زندگی‌اش رضایت داد که از قانون خود سرپیچی کند و با صدای بلند، نوشته‌های دیوار را خواند. بر روی دیوار چیزی جز یک فرمان نبود: «تمام حیوانات برابرند، اما بعضی از آن‌ها برابرترند!»

رفقا! می دانید ماهیت زندگی ما چیست؟ بیایید با آن روبرو شویم: زندگی ما رنج آور، برده‌وار و کوتاه است. ما به دنیا می‌آییم، به ما تنها آن اندازه غذا داده می‌شود که نای نفس کشیدن داشته باشیم و هر کداممان که این توانایی را دارا بودیم، با زور، به کار گرفته می‌شویم و دیر یا زود که استفادهٔ خود را از دست دادیم با بی‌رحمی، سلاخی می‌شویم.

مهمانان عزیز احتمالاً پرچم سبزی را که بالای دکل در اهتزاز است، دیده‌اند؛ شاید متوجه شدهاند که شاخ و سُم سفید رنگی که پیش از این برآن نقش بسته بود، حذف شده است و پس از این نیز پرچم به رنگ سبز خالص خواهد بود.

خدا به من دُم داده تا مگس‌ها را برانم؛ ولی کاش نه دمی می‌آفرید و نه مگسی»

دست وجه تمایز انسان است و با آن مرتکب اعمال پلیدش می‌شود.»

گفت: «موریل، فرمان چهارم را برایم بخوان! مگر در این فرمان نوشته نشده که نباید روی تخت‌خواب خوابید؟» موریل فرمان چهارم را دست و پا شکسته خواند: «این‌جا نوشته شده هیچ حیوانی نباید با ملافه بر تخت بخوابد!» بسیار عجیب بود که کلوور هر چه به ذهنش فشار آورد، نتوانست کلمهٔ ملافه را در جمله فرمان چهارم به خاطر بیاورد؛ ولی حالا این کلمه بر دیوار نوشته شده بود و خُب به طور حتم همین بوده است.