بریده‌هایی از کتاب مسافر آبان

در بحث‌کردن با کسی که منطقی رفتار نمی‌کرد و می‌خواست به وسیلهٔ فحش و توهین و تهمت حرفش را اثبات کند، او کوتاه می‌آمد و ساکت می‌شد یا می‌خندید و موضوع صحبت را عوض می‌کرد. معتقد بود کسی که این روش را درپیش دارد، نباید برایش انرژی مصرف کند؛ چون در عین آگاه‌بودن، خود را به جهالت می‌زند.

به‌قدری پایبند حرف‌های رهبر بود که می‌گفت: «اگر من سوریه رفتم و شهید شدم، مدیونید اگر به صحبت‌های حضرت آقا گوش ندهید و عمل نکنید. اهل کوفه نباشید و مبادا پشت ایشان را خالی کنید. هرچه حضرت آقا گفتند، بگویید چشم! اگر گفت بمیرید، بمیرید! برخیزید، برخیزید! بنشینید، بنشینید! هرچه گفت، فقط بگویید چشم. نمایندهٔ امام‌زمان (عج) است. بدون هیچ کم‌وکاستی مطیع امر ایشان باشید. حتی لازم است که اوامر ایشان را انجام دهید، نباید از ایشان توضیح بخواهید. بدون هیچ قیدوشرطی فقط حرفشان را گوش کنید.»

می‌گفت: «شیطان در کمین ماست و نباید از او غافل شویم، چه تضمینی می‌کنی که چند سال دیگر من همین آدم باشم.»

می‌گفت رؤیای اصلی من این است که خلبان شوم و با هواپیمای پر از مهمات به قلب تل‌آویو بزنم.

هروقت درخواست پول می‌کرد، به او می‌رسید. سریع خرج می‌کرد و چیزی باقی نمی‌گذاشت. اعتقاد عجیبی داشت که پول برای خرج‌کردن است، نه جمع‌کردن؛ ولی نه هر خرج‌کردنی که هدر رود. پول را با مدیریت خرج می‌کرد و برای بهترین چیزها هزینه می‌کرد. می‌گفت: «درست خرج کن. مطمئن باش که خدا جایش را پر می‌کند و روزی‌رسان است.»

در آن درس توصیه شده بود زمانی که بچه‌دار شدید، چه به مطالعه علاقه دارید و چه ندارید، در هرحالتی یک کتاب یا دفتر با شما باشد و حتی اگر حوصلهٔ مطالعه هم ندارید، آن کتاب یا دفتر را فقط ورق بزنید. کودکتان درک این را ندارد که مطالعه نمی‌کنید؛ اما با دیدن، این صحنه‌ها در ضمیر ناخودآگاهش، که بالقوه است، ثبت می‌شود و پدر و مادرش را به‌عنوان الگویی برای مطالعه‌کردن می‌بیند و خودبه‌خود جذب می‌شود.