بریده‌هایی از کتاب مشاجرات

عشق یک مهارت است، نه یک احساس.

چرا باید پیدا کردن منشاء خشممان اینقدر دشوار باشد؟ بعضی‌وقت‌ها، علتش این است که آنچه آزارمان می‌دهد فی‌نفسه تحقیرآمیز است. شاید برایمان خجالت‌آور باشد که بفهمیم کسی که این قدر روی او سرمایه‌گذاری کردیم در حقیقت ممکن است از ظاهرمان خوشش نیاید، یا اصلاً مهربان نباشد، یا شاید دارد از ما سوءاستفادهٔ مالی می‌کند، یا به طور جدی جلوی تحقق رویاهای شغلی ما را گرفته است.

جنبهٔ غم‌انگیز هر مشاجرهٔ اسف‌بار این است که حاصل عدم تطابق وحشتناک میان پیامی است که عاجزانه قصد داریم برسانیم («نیاز دارم دوستم داشته باشی، مرا بشناسی، با من موافقت کنی») و روش بیان منظورمان (با اتهامات عجولانه، اوقات‌تلخی، حرف‌های تحقیرآمیز، گوشه و کنایه، ایما و اشاره‌های اغراق‌آمیز و فریادهای «به جهنم»).

ما مثل کتاب نیستیم که یک بار نوشته شود در قفسهٔ ثابت یک کتابخانه گذاشته شود؛ ما مثل متن‌های آنلاین هستیم، مرتباً از جهات مختلف بازنویسی و اصلاح می‌شویم.

هدف این نیست که سعی کنیم مشاجره‌ای پیش نیاید، بلکه سعی بر این است که راهمان را به سوی اختلاف‌نظرهای نتیجه‌بخش‌تر پیدا کنیم. باید بیاموزیم خوب جرّ و بحث کنیم، نه این‌که اصلاً جرّ و بحث نکنیم.

سازگاری ظاهری، در واقع، اصلاً نشانهٔ قابل اطمینانی از سلامت روابط عاشقانه نیست، زیرا غیرممکن است بتوان زندگی دو نفر را با هم ادغام کرد و مرتباً با مسائلی که منشاء ناسازگاری‌های عمیق باشد روبه‌رو نشد. عدم وجود جرّ و بحث، بیشتر احتمال دارد نشانهٔ بی‌اهمیتی باشد تا دستیابی به بلوغی فوق‌انسانی.

این دیدگاه که یک عاشق واقعی باید ذهن ما را بخواند یکی از خطرناک‌ترین تصورات است و به مرور زمان باعث ایجاد قهرهای ویرانگری خواهد شد.

تقریباً پشت هر مشاجره‌ای تلاش مذبوحانه‌ای از جانب دو نفر وجود دارد تا دیگری را وادار کند احساس واقعی و بی‌غرض بودن او را ببیند، تأیید کند و به آن پاسخ دهد.

هر زن و شوهری به طور متوسط سالانه بین سی تا پنجاه مشاجرهٔ حسابی دارند. منظور از «حسابی» مشاجره‌ای است که کاملاً خارج از هنجارهای گفتگوی متمدنانه باشد، چیزی که آدم نمی‌تواند از آن فیلم بگیرد و به دوستانش نشان دهد و ممکن است شامل جیغ زدن، چشم‌غره رفتن، اتهامات اغراق‌آمیز، کوبیدن در به هم، و استفادهٔ آزادانه از الفاظی همچون «پفیوزِ الدنگ» و «خرِ نفهم» باشد.

در اصل به این علت مرتباً مشاجرات شدیدی بین ما پیش می‌آید که آموزش ندیده‌ایم خودمان را به دیگران بشناسانیم. تقریباً پشت هر مشاجره‌ای تلاش مذبوحانه‌ای از جانب دو نفر وجود دارد تا دیگری را وادار کند احساس واقعی و بی‌غرض بودن او را ببیند، تأیید کند و به آن پاسخ دهد.