بریده‌هایی از کتاب حتی شعر هم جای خالی تو را پر نکرد

مهر می‌آید چون زندگی جاری‌ست ولی این مَن من ِ همیشه تنها من ِهمیشه غمگین تو را کم دارد...

و عشق... آن خوابی است که خدا برای آدم دیده بود.

رفتی و من تنها در سوز ِزمستانم ای بی‌خبر از عشق نداری خبر از من

جای ِتو در دل باشد گُلم ای گلِ خوشبو، تو را تنها بو باید کشید قرص ماهی می‌درخشی در شبم

نیستی و... الهی نیست شود این ثانیه‌های بی تو.

در شعرهای هر شاعری زنی نشسته، خدایی می‌کند.

شرابِ کهنه کی تواند درمان... زخمی که کهنگی‌اش به بلندای تاریخ است.

چه کسی می‌گوید... ساز غم بر دل ما رقص ندارد هرگز! آنچه از گوشه‌ی چشم تا گونه‌ی ما می‌رقصد... دل ماست دل ماست.

با تو معنای ِشعرم زندگی‌ست

حتی شعر هم جای خالی تو را پُر نکرد.