بریده‌هایی از کتاب حتی شعر هم جای خالی تو را پر نکرد

مهر می‌آید چون زندگی جاری‌ست ولی این مَن من ِ همیشه تنها من ِهمیشه غمگین تو را کم دارد...

و عشق... آن خوابی است که خدا برای آدم دیده بود.

رفتی و من تنها در سوز ِزمستانم ای بی‌خبر از عشق نداری خبر از من

جای ِتو در دل باشد گُلم ای گلِ خوشبو، تو را تنها بو باید کشید قرص ماهی می‌درخشی در شبم

نیستی و... الهی نیست شود این ثانیه‌های بی تو.

شرابِ کهنه کی تواند درمان... زخمی که کهنگی‌اش به بلندای تاریخ است.

در شعرهای هر شاعری زنی نشسته، خدایی می‌کند.

چه کسی می‌گوید... ساز غم بر دل ما رقص ندارد هرگز! آنچه از گوشه‌ی چشم تا گونه‌ی ما می‌رقصد... دل ماست دل ماست.

با تو معنای ِشعرم زندگی‌ست

حتی شعر هم جای خالی تو را پُر نکرد.

بگذار جهان بر سر ِابهام بهشت و جهنم بگذرد

دیگر حتی هیچ گُل ِ سرخی در دست من بوی عشق را نمی‌دهد

خدا را... بر پاکی آب و آبی آسمان سوگند دادم تمام ابرها در چشم و دل من باشند ولی از چشم زیبای نگارم بارانی نبارد هرگ

در خیالت گم گشته‌ام چون کبوتری از آشیان، بی‌نشان کاش پیدا شوم از تو

من تو را با گریه آوردم به‌دست کی توانم؟ چون توانم؟ دمی از زندگی بی تو بگذرم بی‌خیالت گردم و در خیالی دیگر از تو بگذرم.

۷ تو از راه می‌رسی اما دیراست، دیر در من مسافری قصد غریبی دارد که کوله بارش یک مشت خاطره است و اندوهی که میراث تمام دل سپردن‌های اوست.

تو از راه می‌رسی اما دیراست، دیر در من مسافری قصد غریبی دارد که کوله بارش یک مشت خاطره است و اندوهی که میراث تمام دل سپردن‌های اوست.

زیباترین اتفاقات از نگاه تو شروع می‌شود،

آسمان آبی و صاف و وسیع همه جا، جای قدم‌های خدا بارش ِبارانی بهاری همه لطف و محبت، همه رحمت

بهار می‌آید عشق می‌آید مهر می‌آید چون زندگی جاری‌ست ولی این مَن من ِ همیشه تنها من ِهمیشه غمگین تو را کم دارد... تو را کم دارد...