بریده‌هایی از کتاب هنر داستان نویسی

داستان‌های «محمود» وصف محیط و مردمی است که رنج می‌برند و نمی‌اندیشند، و اغلب در برابر وقایع غیرفعال‌اند، جز تنی چند شورشی شوالیه‌مآب که جرقه‌ای می‌زنند و اما کسی و چیزی را بر نمی‌افروزند.

«داستان کوتاه اثری است کوتاه که در آن نویسنده به یاری یک طرح منظم شخصیتی اصلی را در یک واقعه اصلی نشان می‌دهد، و این اثر بر روی هم تأثیر واحدی را القاء می‌کند.»

داستان کوتاه خوب را به یاری ویژگی‌های زیر می‌توان بازشناخت: ۱ ــ اختصار ۲ ــ ابتکار ۳ ــ روشنی ۴ ــ تازگی شیوه پرداخت بی‌گمان «علاقه انسانی» در درجه اول اهمیت است، و چون نخستین خصیصه و وظیفه داستان کوتاه سر و کار داشتن با علاقه انسانی و به دیگر سخن، مردمی است که زندگی می‌کنند و معایب و محاسن مردمان زنده را دارند، لذا وجود این کیفیت را بدیهی انگاشتیم و آن را در ردیف نکات چهارگانه بالا نیاوردیم.

موام معتقد است که «داستان کوتاه باید چنان چیزی باشد که بتوان آن را در سر میز ناهار یا شام برای دوستان تعریف کرد: قصه‌ای باشد در پیرامون واقعه‌ای مادی یا معنوی.»