بریده‌هایی از کتاب جذبه مشرقی

ـ آزارها و اذیت‌ها شیرین می‌شود، وقتی هدفی بلند و متعالی داشته باشی.

بیهوده نیست که گفته‌اند شما در پنج سال آینده همان کسی خواهید شد که در طی این سال‌ها با آن‌ها معاشرت کرده و همان چیزی خواهید شد که در طی این دوران مطالعه کرده‌اید.

شاید زنی گمان کند که این عادلانه نیست که من خودم را بپوشانم، چون برخی مردها نمی‌توانند خودشان را کنترل کنند؛ اما این دقیقاً شبیه آن است که بگوییم عادلانه نیست که اتومبیل یا خانهٔ خودمان را قفل کنیم، چون دزدها قدرت بر کنترل خویش ندارند!

من قبلاً در کمپینگ‌های «دفاع از حقوق زنان» فعالیت داشته و به صراحت می‌گویم که شعار آزادی زنان در غرب، تنها یک توهم است! در انگلستان زنان و مردان به ازای کار مشترکی که انجام می‌دهند، از حقوق مساوی برخوردارند. جالب است بدانید که این قانون در سال ۱۹۷۰ به تصویب رسیده، اما هرگز به مرحلهٔ اجرا درنیامده است؛ این در حالی است که چنین قوانین پیشرفته‌ای در تعالیم اسلام در نظر گرفته شده و به صورت برجسته‌ای به چشم می‌آیند. من معتقدم قرآن، بهترین منشور حقوق زنان است.

ـ می‌دانید دوست دارم به جوانان ایرانی چه بگویم؟ نه فقط جوانان ایران، بلکه با مردم ایران از چه چیزی سخن بگویم؟ [حرف من ساده و صمیمی است، هرچند به آرزویی دست‌نیافتنی بیشتر شباهت دارد.] شما چقدر سعادت‌مند و خوش‌بختید که با این دین متولد شده‌اید؛ آبا و اجدادی مسلمانید و برای اسلامتان نباید به کسی پاسخ بدهید! مرا ببینید؛ من با پذیرش اسلام، با خانواده‌ام، اقوام و فامیلم، دوستان و همکارانم، همه و همه دچار مشکل شده‌ام. [شما باید جای من باشید تا درک درستی از این شرایط داشته باشید.] من سال‌ها در روستای کوچکی در انگلستان زندگی می‌کردم. خدا می‌داند نگاه مردم به من و همسرم در آن فضای کوچک و سنتی چقدر سنگین و جان‌فرسا بود! شما نمی‌دانید وقتی با همسرِ محجبه‌تان و فرزندی که در آغوش دارید، در کوچه و خیابان محلهٔ خودتان راه می‌روید و در همان هنگام، مردم از پنجرهٔ خانه‌هایشان جوری سرک کشیده، نگاهتان می‌کنند که گویا از مریخ به زمین آمده‌اید، چقدر سخت و شکننده است! نمی‌دانید وقتی مردم، شما را انگشت‌نما کرده و به یکدیگر نشان می‌دهند، چقدر آزاردهنده است!

غرب دربارهٔ زنان مسلمان، متهم به دروغ‌گویی و فریب‌کاری است. غربی‌ها به دروغ قلمداد کرده‌اند که زنِ مسلمان فاقد ارزش‌های انسانی بوده و هر گونه حقی از وی سلب شده است؛ در حالی که من بعد از پذیرش اسلام، پی به این دروغ بزرگ برده و بارها اعلام کرده‌ام که زن مسلمان می‌تواند ستون و رکن اساسی جامعهٔ خویش به شمار آمده و در پرتو آموزه‌های اسلام، به خواسته‌های حقیقی‌اش برسد.

حیف نیست که ما شعورمان را صرفاً بر چیزهایی متوقف کنیم که رسانه‌ها منعکس می‌کنند؟

حزب‌الله لبنان، آوانگارد (پیشتاز، پیشرو) حفاظتی ایران است. حزب‌الله با کسانی مبارزه می‌کند که اساساً نمی‌توان با آن‌ها مذاکره کرد و تصور صلح با آنان اشتباه است و اگر حزب‌الله نبود، دشمن قطعاً سراغ ایران می‌آمد. هم‌چنین معتقدم حزب‌الله تنها سیستم دفاعی لبنان نیست؛ سیستم دفاعی ایران و انقلاب اسلامی نیز هست.

ـ اولین کلمهٔ قرآن «اِقرأ» است؛ یعنی بخوان! من مطمئنم هر کس سرش به مطالعه باشد و بخواند و بخواند و بخواند، جز اسلام به مکتب دیگری نخواهد رسید و چنانچه زینب کبری اشاره کرده، در سخت‌ترین و مخاطره‌آمیزترین صحنه‌های زندگی نیز، جز زیبایی چیزی نخواهد دید.

من قرآن را مجموعه‌ای مشحون از بصیرت و بینش برای [آماده‌سازی] روح و جانِ آدمی یافتم.

اسلام مرا با خودم مواجه کرد؛ خودِ جدیدی که صبورتر و سخاوت‌مندتر شده است.

ذهن که آبستنِ پرسش شد، بی‌محابا پی پاسخ می‌دود و تا بدان دست نیابد، از آن دست نمی‌شُوید؛ چون تشنه‌ای که سرابی دروغین نیز او را آسیمه‌سر به حرکت واداشته، آرام و قرار از وی می‌گیرد.

ـ من پیش از گرایش به اسلام، همیشه از زن بودنم حسّ بدی داشتم. اسلام باعث پیشرفت من به عنوان یک زن مسلمان شد. اینک در اردوگاه اسلام، مردان بی‌شماری را می‌بینم که خیلی به من احترام می‌گذارند. به درستی می‌دانم که این احترام، ثمرهٔ تعلیم و تربیت امریکایی نیست؛ ارمغان اسلام است.

در گذشته فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها، آمادگی ویژه‌ای برای تحقیق و بررسی‌های علمی داشتند، اما امروزه میان همین افراد نیز مطالعه و پژوهش، غریب و مهجور واقع شده است!

من فکر می‌کردم اسلام دینی عقب‌مانده است که به کار امروز نمی‌آید، اما با مطالعهٔ قرآن متوجه شدم ۷۵۰ آیه دربارهٔ علوم و فنون گوناگون در این کتاب آسمانی هست که دانش روز، هنوز به کنه آن‌ها دست نیافته است.

نگاه من به مسلمانان نیست. آنان گاه اشتباه می‌کنند و ما بی‌رحمانه اشتباهاتشان را به پای اسلام می‌گذاریم. معصومان، معدودند و سایر مردم در معرض اشتباه و خطا؛ نباید دربارهٔ یک دین، صرفاً پیروان آن را مدنظر قرار داد.

نخستین آیهٔ قرآن هنوز در گوش وی زنگ می‌زند که: «بخوان!» و او به درستی می‌داند کسی که بخواند و هیچ‌گاه از خواندن بازنایستد، در هراسناک‌ترین بیابان سرگشتگی، زیر یوغ جهل و نادانی نخواهد رفت

این‌که به عنوان یک زن مسلمان، کاری کنم که مردم به اسلام علاقه‌مند شوند؛ برای همین، از همه بیشتر پای‌بند قانون بودم. برخوردم با مردم، بسیار محترم‌تر از قبل بود. آداب ارتباط با مردم را به دقت رعایت می‌کردم و کاملاً خودآگاه عنصری مهربان‌تر، صمیمی‌تر و قانون‌مدارتر شده بودم. می‌خواستم با رفتارم اثبات کنم که مسلمانان آدم‌های بدی نیستند؛ نه تنها بد نیستند که انسانی‌تر از دیگران رفتار می‌کنند.

هم‌چنین تعالیم مکتب اسلام فقط در عبادات و نماز و روزه خلاصه نمی‌شود، بلکه تمام زوایای زندگی انسان را در بر گرفته و به همهٔ نیازهای مادی و معنوی او پاسخ مناسب می‌دهد.

آنچه خواندید، مهم‌ترین قسمت از زندگی شصت‌وپنج‌سالهٔ خانم مریم ابوالذهب، اسلام‌شناس برجستهٔ فرانسوی است؛ تصمیم و اراده‌ای که تنها می‌تواند از روحی بلند و جانی گرامی نشئت گیرد تا صفحه‌ای زرین از یک برههٔ تاریخی را رقم بزند... و از این پس هر که در مسیر زیارت اربعین قدم می‌گذارد و از عمود ۱۷۲ می‌گذرد، به یاد داشته باشد که این‌جا چه بانوی بزرگواری خفته است!