بریده‌هایی از کتاب یک فیلم، یک جهان؛ سکوت بره ها

صرف نظر از این نکته که روان‌پزشک فیلم با ارفاق ضدقهرمان (و البته دیوانه) است، سکوت بره‌ها، همچون روانی هیچکاک، جلوه‌ای از آگاهی هوشمندانه از مقولات روان‌شناسی عامیانه و روان‌کاوی را نمایش می‌دهد (در رمان هریس، لکتر از دومی با عنوان «مذهب مرده» یاد می‌کند). (۷۰) هرچه داستان فیلم پیش می‌رود، کار تحقیق و تحلیل (روان) در هم می‌پیچند. واضح‌ترین نمود این نکته زمانی است که لکتر می‌خواهد در ازای ارائهٔ سرنخ‌ها، نگاهی نافذ به‌خاطراتِ خفته در خاکِ استارلینگ بیفکند که ناشی از ضربهٔ روحی دوران کودکی او است. چنان‌که از نخستین بازی لفظی/سرنخ لکتر برمی‌آید ــ «درون خودت رو عمیق کندوکاو کن» ــ، خودشناسی استارلینگ در پیوندی تنگاتنگ با شناخت او از پروندهٔ جرم قرار می‌گیرد.