بریده‌هایی از کتاب آخرین کلکسیون

لباس فقط پوشش نیست؛ حالات، امیال، شرایط روحی و رؤیاهایمان را نشان می‌دهد.

عشق تا حدودی احساس ما به شخص مقابل است و تا حدودی فکر کردن به حسی که به خودمان داریم و آن شخص باعث به وجود آمدنش شده است.

من قهرمان نیستم؛ اما خودم انتخاب کرده‌ام که چه کسی باشم و همان هستم. متأسفم اگر دوستم ندارند یا شخص خوشایندی نیستم.

«صحبت نکردن مردم دربارهٔ تو بدتر از اظهارنظرشونه. اسکاروایلد.»

پوشش کیمیاگری است؛ سنگ جادوست. هنری تغییرشکل‌یافته که ما آن را حمل می‌کنیم، پوست دوم ما و پوستی است که خودمان انتخاب کرده‌ایم.

نبود. زمان تیری است که جلو می‌رود، نه عقب.

آدم‌های پولدارتر از تصور من به تغییر بیش از حد قیافهٔ خود علاقه دارند که هیچ توضیحی برایش نیست. هرچه وضع اقتصادی بدتر می‌شد ـ‌که در اروپا و آمریکا روزبه‌روز بدتر می‌شدــ این مهمانی‌ها پرتجمل‌تر می‌شد. وقت قصهٔ پریان بود تا واقعیت نادیده گرفته شود.

پدرش، که تاریخ قرون‌وسطا را خوب می‌دانست، نصیحتی به او کرد: «اگه به دشمن بالقوه‌ت به اندازهٔ دوستت توجه نکنی، جنگ رو می‌بازی.»

هنر می‌تواند گذشتهٔ ما را به بهترین شکل نگه‌داری کند.

خیال‌بافی گلی نیست که در رخوت شکوفا شود. برای شکوفایی آن به جدیت نیاز داریم. السا اسکیاپارلی