بریده‌هایی از کتاب به وقت شکنجه و باروت

سگ‌ها آدم نیستن. آدم‌ها سگ هستن. وقتی می‌آن که سرشون داد بزنی. وقتی هیچ‌کس حواسش بهشون نباشه، وحشی می‌شن. وقتی کارشون تموم می‌شه، احساس شرم می‌کنن. دست قوی‌ها رو لیس می‌زنن و سر ضعیف‌ها داد می‌کشن. خرابکاری می‌کنن، چون حوصله‌شون سر رفته. اون‌ها چیزهایی رو که عاشقشون هستن می‌جون. اون‌ها به گله احتیاج دارن. تا جایی که بتونن، ترتیب این و اون رو می‌دن. تا جایی که بتونن می‌خورن و می‌نوشن تا بالا بیارن. به اون‌هایی محبت می‌کنن که بهشون محبت کنن، حتی اگه کسی که داره محبت می‌کنه، شرور و فاسد و رذل و پست‌فطرت باشه. سگ‌ها آدم نیستن. آدم‌ها سگ هستن.»

«ضعفت رو بپذیر تا قوی شی!»