بریده‌هایی از کتاب تمام این مدت

من همیشه به افسانه‌ها باور خواهم داشت. من همیشه به عشق واقعی باور خواهم داشت. می‌توانید سعی کنید و جلویم را بگیرید.

ما زندگی‌مان را با قصه‌گفتن ادامه می‌دهیم و هرچه پیش می‌رویم آن را خلق می‌کنیم.

باور من به افسانه‌ها و عشق واقعی من را سرپا نگه می‌دارد؛ من را در دنیایی زنده نگه می‌دارد که همیشه پذیرای رؤیاپردازها نیست و درحالی‌که پاهایم همیشه روی زمین است، نگاهم همیشه به آسمان بالا و دنیای فرای آن است.

گونه‌هایش، بینی‌اش، تک‌تک کک‌ومک‌های ریزش برای من ارزشمند است. بوی خوش و ملایم یاس پوستش من را منگ می‌کند. او اینجاست. او واقعاً اینجاست.

می‌خواهم چشم‌هایم را ببندم تا مجبور نشوم رفتنش را ببینم، اما نمی‌توانم. اگر این آخرین لحظهٔ من با اوست، می‌خواهم چشم‌هایم باز باشد. می‌خواهم ببینم.

به نظرم رؤیاها هم به حقیقت می‌پیوندن.

هیچ‌وقت قرار نیست این‌قدر خوشحال باشیم.

چه حسی داشت که فقط دستش را بگیرم، انگشت‌هایش با خیال راحت در دست‌های من باشد.

«فهمیدم کی هستم. بدون تو.»

دعواها فقط به این خاطر بود که خیلی برای هم مهم بودیم.

دنیا اگر بخواهد می‌تواند به کارش ادامه دهد. من ادامه نمی‌دهم.