بریده‌هایی از کتاب تقصیر باران نیست

آدم‌ها اشتباه می‌کنند که می‌گویند آدم برای کسی که ندیده و نشناخته دلش تنگ نمی‌شود.

هیچ‌کس کامل نیست و این برایم اهمیتی ندارد. نمی‌شود آدم‌ها را مثل پیتزایی که دوست داری سفارش بدهی.

بعضی دوست‌ها مثل اکلیل هستند، و بعضی‌ها مثل چسب.

وقتی یه نفر می‌گه هیچی، یعنی همه‌چی

کسی که مثل آب‌وهوا مدام تغییر کند دیگر دوست نیست.

دوستی مثل موج‌سواری است؛ باید یاد بگیری کِی بچسبی به آن و کِی ولش کنی.

ندونستن بدترین احساس دنیاست.

بابابزرگم همیشه می‌گفت هرچیزی رو که به‌دست بشر ساخته بشه می‌شه با یه چیز دیگه عوض کرد، اما چیزی رو که به‌دست خدا ساخته شده باشه نه.»

احساس حماقت می‌کنم که باران را مقصر می‌دانستم و همیشه به خاطر زندگی کردن زیر ابرها غر می‌زدم. واقعیت این است که خورشید همیشه توی آسمان است، فقط گاهی وقت‌ها پنهان می‌شود.

خانواده بودن هیچ ربطی به خون و فامیلیِ مشترک ندارد. خانواده یعنی آدم‌هایی هستند که دوستت دارند، کسانی که نگرانت می‌شوند و از تو دفاع می‌کنند، کسانی که یک نگاه به تو می‌اندازند و می‌فهمند که نیاز داری با آن‌ها حرف بزنی و برایت چای فرح‌بخش بیاورند.

«به نظرت آدم‌ها هم مثل شیشه می‌شکنن؟ ممکنه یه آدم اون‌قدر محکم ضربه بخوره که... که بشکنه؟»

«چون می‌تونی یه کار بکنی که نباید انجامش بدی.»

مامانی همیشه می‌گوید وقتی دیگران سنگ پرت می‌کنند، می‌توانی هم پل بسازی هم دیوار. مامانی از آن‌هایی است که پل می‌سازند.

«بعضی وقت‌ها کارت‌های بازی خوبی دست آدم نمی‌آد و این منصفانه نیست. اما فکر می‌کنم اگر با همون دست بد با شجاعت و همدلی بازی کنی، آدم قوی‌تری می‌شی. سخته، می‌دونم یه وقت‌هایی دنیا می‌زندت زمین و با خودت فکر می‌کنی که قراره زندگی همین‌جوری بمونه.» رونان سرش را می‌آورد بالا و به هِنری نگاه می‌کند. «آره، دقیقاً همین حس رو دارم.» «اما رونان، تنها سؤالی که باید از خودت بکنی اینه که... می‌خوای مثل یه قربانی به زندگی‌ت ادامه بدی؟ یا کسی که جون سالم به در برده؟»

اشتباه‌هایی که آدم‌ها می‌کنن شخصیت اون‌ها رو نمی‌سازه، تصمیمی که در مورد اون اشتباه می‌گیرن اون‌ها رو می‌سازه.

کسی که مثل آب‌وهوا مدام تغییر کند دیگر دوست نیست.

منظورش را می‌فهمم، چون همسایهٔ بغلی‌مان اِزمه هم ناخن‌هایش را درست می‌کند، ولی من تا حالا این کار را نکرده‌ام؛

خانواده بودن هیچ ربطی به خون و فامیلیِ مشترک ندارد. خانواده یعنی آدم‌هایی هستند که دوستت دارند، کسانی که نگرانت می‌شوند و از تو دفاع می‌کنند، کسانی که یک نگاه به تو می‌اندازند و می‌فهمند که نیاز داری با آن‌ها حرف بزنی و برایت چای فرح‌بخش بیاورند.

همهٔ ما اشتباه می‌کنیم و بهترین کار اینه که سعی کنیم جبرانش کنیم.

خانواده بودن هیچ ربطی به خون و فامیلیِ مشترک ندارد. خانواده یعنی آدم‌هایی هستند که دوستت دارند، کسانی که نگرانت می‌شوند و از تو دفاع می‌کنند، کسانی که یک نگاه به تو می‌اندازند و می‌فهمند که نیاز داری با آن‌ها حرف بزنی