بریده‌هایی از کتاب روی چرخ زندگی

«چرا من باید به حرف‌های تو گوش کنم؟ وقتی تو هیچ‌وقت به حرف‌های من گوش نمی‌دی؟!»

غیرعادی بودن برای من عادی شده است.

مردود، مردود است؛ چه فرقی می‌کند این کلمه را با چه رنگی بنویسیم؟

اگر قرار است خبر بدی بشنوم، بهتر است چند دقیقه دیرتر بشنوم

ببخشید که کمی فضا لازم دارم.

ببخشید که من هم برای خودم عقایدی دارم.

شما شگفت‌انگیزید. حرفم را تکرار می‌کنم: شما شگفت‌انگیزید. اجازه ندهید کسی به‌جز خودتان، شما را وصف کند.