بریده‌هایی از کتاب هنر خوب زندگی کردن

عقیدهٔ دیگران بسیار کم‌اهمیت‌تر از چیزی است که شما فکر می‌کنید. واکنش احساسی شما به تغییرات در وجهه، سابقه و ظاهرتان بیش‌ازحد است. یا به عبارت دیگر شما هنوز همان ذهنیت عصرحجری را دارید.

سعی کنید بیشتر روی تجربه‌ها سرمایه‌گذاری کنید تا اشیای فیزیکی

دنیل کانمن می‌گوید: «لحظه‌ای که به موضوعی فکر می‌کنید، هیچ‌چیزی در زندگی مهم‌تر از آن وجود ندارد.» هر چه دقیق‌تر روی جنبهٔ بخصوصی از زندگی‌مان تمرکز کنیم، تأثیر آن پُررنگ‌تر خواهد بود.

اگر قصد دارید کاری کنید از دردورنج مردم کاسته شود، کمک مالی کنید. فقط پول. وقت گذاشتن به درد نمی‌خورد، فقط پول. اگر پزشک، خنثاکنندهٔ بمب یا دیپلمات نیستید، از این‌سر به آن‌سرِ دنیا به مناطق بحران‌زده سفر نکنید. خیلی از مردم دچار حماقت داوطلب می‌شوند؛ آن‌ها گمان می‌کنند کار داوطلبانه فایده دارد، اما در واقع این کار وقت تلف کردن است. شما می‌توانید وقت‌تان را به شکل مفیدی در دایرهٔ شایستگی‌تان صرف کنید

آن‌چه زندگی شما را غنی‌تر می‌کند، چیزهایی نیستند که به آن اضافه می‌کنید، بلکه آن چیزهایی هستند که از آن حذف می‌کنید.

بخش مهمی از یک زندگی خوب بیشتر از این‌که در گرو تلاش برای رسیدن به سعادت مطلق باشد، به دوری جستن از حماقت، بی‌فکری و گرایش‌های عامه‌پسند است.

مادامی که خودتان را از شر ریسک‌های نامطلوب حفظ کنید، ریسک‌های مطلوب خودشان را نشان خواهند داد.

یک قانون اصلی زندگی خوب به این شرح است: اگر چیزی واقعاً به شما کمک نمی‌کند، بدون آن هم به مشکل نخواهید خورد. این نکته دربارهٔ تکنولوژی به طور مضاعف صدق می‌کند.

بنابراین واقعیت را بپذیرید. بی‌قیدوشرط هم بپذیرید. به‌خصوص آن قسمت‌هایی را که دوست‌شان ندارید. شاید در لحظهٔ اول دردناک باشد، ولی این کار باید انجام شود. در آینده ارزش خود را نشان خواهد داد.

چارلی مانگر، می‌گوید: «اگر مادامی که یک مشکل قابل‌حل است به آن حمله نکنید و معطل کنید تا دیگر غیرقابل‌حل شود، در واقع این‌قدر ابله هستید که حق‌تان است با چنین مشکلی مواجه شوید.»

خلبان سولن برگر،‌ بعد از فرود اضطراری خارق‌العاده‌اش بر روی رودخانهٔ هادسون، نوشت: «هر چه که ما در هوانوردی می‌دانیم،‌ هر قانونی که در کتاب قانون نوشته شده، هر دستورالعملی که داریم، همه را به خاطر این می‌دانیم که گروهی در جایی جان باخته‌اند.»

اگر زندگی‌تان همراستا با میثاق‌های‌تان باشد، هر چه که باشد، مردم به‌تدریج دست از سرتان برخواهند داشت

داشتن یک زندگی خوب، تا حد زیادی به تفسیری سازنده از وقایع بستگی دارد.

بهتر است که با خودتان بگویید: «من امروز حداقل سه صفحه می‌نویسم» تا این‌که بگویید: «فردا من باید حتماً برندهٔ جایزهٔ نوبل ادبیات باشم.»

اگر می‌توانید برای تسکین مشکلات فعلی‌تان کاری کنید، حتماً انجامش دهید. اما اگر نمی‌توانید، با آن کنار بیایید.

عقل، با تلنبار کردن اطلاعات یکی نیست. عقل یک مهارت عملی است؛ مقیاسی از توانایی ما در راهبری زندگی. هنگامی که متوجه شوید در مورد تقریباً همهٔ دشواری‌ها اجتناب از مشکلاتْ ساده‌تر از حل کردن آن‌هاست، این توصیف ساده خودبه‌خود نمایان می‌شود: «عقل یعنی پیش‌گیری.»

هیچ‌چیز احمقانه‌تر از جان کندن در شغلی نیست که درآمد بالایی دارد اما هیچ لذتی از آن نمی‌برید. مخصوصاً اگر پولی را که از راه آن به دست می‌آورید، روی وسایل هزینه کنید نه تجربه‌ها. وارن بافِت در این‌باره چنین می‌گوید: «کار کردن با افرادی که حال‌تان را خراب می‌کنند مثل ازدواج کردن برای پول است. تصمیمی که در هر شرایطی بد است اما اگر پول‌دار باشید و سراغ آن بروید دیوانگی محض است.»

احساسات‌تان را به شکل یک کودک نوپا تصور کنید. با تحت فشار گذاشتن او کاری از پیش نخواهید برد، اما اگر با او رفتاری توأم با بازی داشته باشید معجزه خواهد کرد.

آن‌چه زندگی شما را غنی‌تر می‌کند، چیزهایی نیستند که به آن اضافه می‌کنید، بلکه آن چیزهایی هستند که از آن حذف می‌کنید.

بزرگ‌ترین چالش موفقیتْ سکوت دربارهٔ آن است. اگر قرار است به چیزی افتخار کنید به همین افتخار کنید.