بریده‌هایی از کتاب چراغ سبزها

گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

«تغییر کنی بهتره تا این‌که متأسف باشی.»

«گاهی آدم‌ها دوست ندارند همان کاری را بکنند که تو می‌کنی.» و این‌که «اشتهای یک نفر سوءهاضمهٔ دیگری‌ست.»

همیشه می‌نوشتم تا بتوانم فراموش کنم.

اگر هر آن‌چه می‌خواهم انجام دهم، نشستن و حرف‌زدن با تو باشد... گوش می‌کنی؟

حقیقت فقط زمانی ناراحت‌کننده است که دروغ می‌گوییم.

همه‌مان باید اول بتوانیم به خودمان ایمان داشته باشیم و بعد راه بیفتیم دنبال ایمان به دیگران.

هرگز احساس نکرده‌ام قربانی‌ام. مدارک زیادی دارم که ثابت می‌کند همهٔ دنیا دست‌به‌یکی کرده‌اند تا من را خوشحال کنند. همیشه چیزی‌که به دست آورده‌ام بیش از رؤیاهایم بوده.

گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

امیدِ برآورده‌شده بیش از انتظارِ برآورده‌شده ما را خوشحال می‌کند.

گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

اگر هر آن‌چه می‌خواهم انجام دهم، نشستن و حرف‌زدن با تو باشد... گوش می‌کنی؟

گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

چراغ‌سبزها به رنگ‌های زرد و قرمز هم درمی‌آیند.

من بی‌نقص نیستم؛ نه، همیشهٔ خدا پا توی لجن می‌گذارم و تازه وقتی به کثافت کشیده شدم می‌فهمم! اما یک چیزی را خوب یاد گرفته‌ام، و آن این است که چطور کفش‌هایم را پاک کنم و به راهم ادامه بدهم.

یک بار که فهمیدی سیاه است، دیگر مثل قبل تاریک نخواهد بود!

الههٔ شانسْ اقبال است، اقبال خواهرِ سرنوشت است، سرنوشت همان نظم الهی‌ست، و نظم الهی همان خداست. پس تاجایی‌که به من مربوط است، اگر به شانس معتقدی، به خدا هم هستی.

«موضوع درست یا غلط‌بودنِ حرفِ یکی از ما نیست! موضوع اینه که "می‌فهمی؟"»

زندگی داستانِ ماست؛ داستانی که خودمان تعریف‌اش می‌کنیم، و با انتخاب‌هامان فصل‌هایش را می‌سازیم.

«اشتهای یک نفر سوءهاضمهٔ دیگری‌ست.»