بریده‌هایی از کتاب یه جا برام نگه دار

آمّا بیشتر وقت‌ها به من یادآوری می‌کند که «صبر یک فضیلت است.»

این قضاوت‌ها بیشتر وقت‌ها اشتباهه.

من همیشه خورشید درخشان آمّا و آپّا و مایهٔ افتخار و خرسندیِ پدربزرگ و مادربزرگم بوده‌ام. اما امروز یک چیز خیلی مهم را یاد گرفتم. پیروزی همیشه به معنی درخشیدن نیست. گاهی‌وقت‌ها، پیروزی یعنی سهیم شدن نور با کسی که تمام مدت توی سایه منتظرت نشسته است.

بعضی‌وقت‌ها از خودم می‌پرسم دیلن سامرین بودن، چه حالی دارد؟ اما این چیزی است که هیچ‌وقت نخواهم فهمید.

بعضی‌وقت‌ها از خودم می‌پرسم این دخترها با چه چیزی مشکل دارند؟ اما بعد یادم می‌آید که خودم جواب سؤالم را می‌دانم: با همه‌چیز.

فکر می‌کنند چون با آن‌ها حرف نمی‌زنم، سرد و خشکم. اما درک نمی‌کنند

با اتفاق‌هایی که افتاد معلوم شد مجبور نیستی برای اینکه منظورت را به کسی بفهمانی، با مشت توی دماغش بکوبی یا بیش‌ازحد احساساتت را به زبان بیاوری. گاهی‌وقت‌ها فقط به این نیاز داری که از یک دوست کمک بخواهی.

خیلی از بچه‌ها بمیرند هم ناهار مدرسه را نمی‌خورند.

اینجا تو آمریکا نیازی نیست بچه‌ها وقتی معلم ازشون سؤال می‌پرسه از جاشون بلند بشن