بریده‌هایی از کتاب سیزده صندلی

گاهی اوقات، وقتی به نظر می‌آید کسی زندگی آرام، مبتنی بر منطق، بدون حاشیه و حساب‌شده‌ای دارد، پشت چهرهٔ آرام و متینش ممکن است چیزهای دیگری مخفی شده باشد

فکر کرد این او نبوده که اشتباه کرده؛ پایانی که به آن فکر کرده بود پایان درستی بود، این نویسندهٔ کتاب بود که پایان را اشتباه نوشته بود.

از اون سؤالی که همیشه از نویسنده‌ها می‌پرسن، متنفره، سؤال: "ایده‌هاتون رو از کجا می‌گیرین؟" چون واقعاً جوابش رو نمی‌دونست و این خیلی اون رو می‌ترسوند.

گویی خواب هنری است که او فراموشش کرده. انگار فراموش کرده چگونه باید خوابید.