بریده‌هایی از کتاب درآمدی بر تاریخ فراماسونری در ایران

دو حرف عربی «ک» و «ن» واژه کون، به ترتیب سمبل یک گونیا و پرگار هستند. بنابراین استنتاج می‌شود که همه پیامبران، مبلّغ فراماسونری بوده‌اند و «بیت العتیق» یا «کعبه» (قرآن، سوره ۲۲، آیه ۲۹) که توسط ابراهیم پیغمبر (ع) در «مکّه» ساخته شده، در واقع، چیزی جز یک لژ ماسونی نبوده است و دوازده امام مذهب شیعه نیز آیین ماسونی را ازحضرت محمّد (ص) به ارث برده‌اند و مفهوم واقعی اصطلاح اهل البیت در واقع، همان اعضای لژ است.

پیوند برادری این ماسون‌ها در درون خودشان، ناگسستنی بود. در مواقع مخمصه و تنگی، به داد همدیگر می‌رسیدند و اختاپوس‌وار چنگ به مقامات دولتی می‌انداختند و در این رهگذر، حلقه برادری و برابری خود را تنگ‌تر کرده، غیر خود را در مقامات حسّاس مملکتی راه نمی‌دادند

پادویی، پااندازی، دروغ‌زنی و سست عنصری از خصایص اصلی این طبقه به شمار می‌رفت؛

از دوره مشروطیت به بعد، چرخ‌های مملکت در دست اینها بود. اینها بودند که تحت نفوذ سیاست‌مداران انگلیسی در ایران که بیشترشان وابسته به سازمان فراماسونری «انگلیس» بودند، کارهای مملکت را می‌چرخاندند؛

فراماسون‌ها جز به مطامع لژ مادرشهر خود، به چیز دیگری فکر نمی‌کردند. چیزی که برای اینان مطرح نبود، مملکت و استقلال و تمامیت ارضی آن بود.

بی‌وطنی مهره اصلی تبلیغات را تشکیل می‌داد. ماسون‌ها در عین حال، مشوّق نوعی ملّی‌گرایی توخالی و بی‌اساس بودند که در عمل، چیزی جز وابستگی ملّی به دنبال نداشت.

ایدئولوژی اینها، جهان‌وطنی بود. آنها نه به وطن خود؛ بلکه به وطن جهانی خود که همان لژ مادرشهرشان باشد، فکر می‌کردند.

سرکوب سیاسی از شگردهای اینها به شمار می‌رفت.

اکثر این ماسون‌ها نوکیسه‌گان و تحصیل‌کردگان کشورهای اروپایی بودند که با پول بیت‌المال مردم این مملکت، راهی کشورهای خارجی می‌شدند و ضمن چپاول ثروت وطن، سر در پای معماران بزرگ خود می‌نهادند و کمر به خدمت آنها می‌بستند

گروه سوم، مردمی هستند میانه این دو گروه، یعنی کسانی که دعوی دانش و برتری دارند و اندکی هم در پی دانش می‌روند و تنها به برتری ظاهری، به اندازه‌ای که مردم پی به باطن خبیث و پستشان نبرند، قناعت می‌کنند و دانش را برای تأمین منافع و زندگی عادّی خود و التذاذ جهانی و به عبارت دیگر، سورچرانی و شکم خوارگی... می‌خواهند و مطلق این گروه خراج جامعه انسانی و سرچشمه همه بدبختی‌ها و تیره روزی‌ها هستند.