کتاب قتل خانم مک گینتی

کلام نشانه شخصیت گوینده است.

کلام نشانه شخصیت گوینده است.

به نظر من درخت‌ها از آدم‌ها بهتر هستند... حداقل آرامند و به کسی کاری ندارند.

او هم مثل اسپنس فقط به یک چیز فکر می‌کرد... زمان... که به سرعت می‌گذشت، در حالی‌که او بیش از هرچیز دیگر به آن نیاز داشت... به خود می‌گفت: «کاش زمان بیش‌تری داشتم.»

چون او اغلب در گذشته و با گذشته زندگی می‌کند.» پوارو با تأکید گفت: «بله... خیلی‌ها این‌طور زندگی می‌کنند.»

حرف زدن هم مثل سنگی است که وسط استخر بیندازیم، موج درست می‌شود و در اطراف پخش می‌شود و سرانجام یک نفر از شنیدن این خبر ناراحت و نگران می‌شود و رو نشان می‌دهد.

نباید این‌طور باشد... این عادلانه نیست.» خانم آپوارد گفت: «زندگی هم عادلانه نیست.»

«دوست من خوب فکر کن و به یاد داشته باش، همان‌طورکه قبلاً هم سابقه داشت خیلی از همین 'آدم‌های خیلی خوب` در خیلی از جنایت‌ها دست داشته‌اند.»

«وقتی مردم توجهی ندارند که زنده‌اید یا مرده دیگر جایی برای کینه‌توزی و دشمنی نمی‌ماند.»

آدم به امید زنده است و تا آخرین لحظه هم نباید ناامید شد، حتا در سخت‌ترین شرایط.